အမွတ္တရ ကၽြန္ေတာ္ ခရီး (၁)

ကၽြန္ေတာ္ကို ၁၉၈၁ စက္တင္ဘာလ ၁၀ရက္ေန႔မွာ ရန္ကုန္တိုင္း မဂၤလာဒံု ျမိဳ႕နယ္ရွိ စစ္ေဆးရံုးအမွတ္(၁) မွာ ေမြးဖြားခဲ့တာပါ။ စစ္ေဆးရံုးမွာ ေမြးမွေတာ့ စစ္မ်ိဳး စစ္ႏြယ္ ပဲ ဆိုပါေတာ့။ရန္ကုန္သား ျဖစ္ကံပါတယ္ထင္ပါရဲ႕။ အေဖ တာဝန္က်ေနတဲ့ ျမိဳ႕က ေတာင္ငူျမိဳ႕ အဲ့ဒီမွာ ေမြးမရလို႔ ရန္ကုန္ကို သြားေမြးရတာပါ။ မိဘကို ဒုကၡေပးတယ္ လို႔ေတာ့မထင္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ ေမြးရက္ေစ့တာေတာင္း အေမက ဗိုက္မနားလို႔ ေဆးမွဴးကေၾကာက္ျပီး ရန္ကုန္ကိုအတင္း လြတ္လိုက္လို႔ ရန္ကုန္သားျဖစ္သြားရတာပါဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ္မွာ ေမြးခ်င္း ၄ေယာက္ရွိတယ္။ အစ္ကိုတစ္ေယာက္၊ အမတစ္ေယာက္ နဲ႔ ညီမတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ ဇာတာလို႔ပဲ ေျပာရမလား မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ေမြးျပီးကတည္းက ခုခ်ိန္ထိ ေနရာအတည္အက် မရွိေသးပါဘူး။ မယံုရင္ အေပၚမွာေရးခဲ့သလိုပဲ ဗိုက္ၾကီးတာက တစ္ေနရာ ေမြးတာက တစ္ေနရာ ဆိုတာကို သတိထားမိမွာပါ။

ကၽြန္ေတာ္ ကို ေမြးျပီး သူငယ္တန္း တက္တဲ့ႏွစ္မွာပဲ အေဖကို ဖ်ာပံုသို႕ ေျပာင္းမိန္႔က်တယ္။ဖ်ာပံုမွာ သူငယ္တန္း၊ (၁) တန္း၊ (၂) တန္းပညာသင္ႏွစ္ ျပီးေတာ့ ပုသိမ္ကို ထပ္ေျပာင္းရတယ္။ ၈၈ အေရးအခင္းတံုးက ဖ်ာပံုမွာပဲရွိေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေက်ာင္းတစ္ႏွစ္ ေအာက္လိုက္ရတဲ့ႏွစ္ေလ။ ၈၃ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ေမြးတဲ့ လူေတြေတာ့ မွီလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး။

အဲလိုနဲ႔ ပုသိမ္မွာ တတိယတန္းနဲ႔ စတုတၱတန္း ႏွစ္ဝက္ အေရာက္မွာ စစ္ကိုင္းတိုင္း ခႏၱီး ျမိဳ႔ ကို ေျပာင္းရျပန္တယ္။ ခႏၱီးမွာ (၄) တန္း ႏွစ္ဝက္ နဲ႔ (၅) တန္းျပီးတဲ့ အထိေနခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၉၄ခုႏွစ္မွာ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း ပင္ေလာင္းကို ေျပာင္းရျပန္တယ္။
ပင္ေလာင္းမွာ (၆)တန္း (ရ)တန္း (ဂ)တန္း ေက်ာင္းေနခဲ့ရတယ္။ (ဂ)တန္း ေအာင္ေတာ့ အေဖေျပာင္းတာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေျပာင္းတာျဖစ္သြားတယ္။ အေဖက ပင္းေလာင္းမွာပဲ က်န္ခဲ့တယ္။
ပညာသင္ႏွစ္ (၉) တန္းနဲ႔ (၁ဝ) တန္း ပထမႏွစ္ကို ဘားအံမွာ ေနရျပန္တယ္။ (၁၀)တန္း ဒုတိယႏွစ္ကို ေတာ့ အေဖရွိတဲ့ ပင္ေလာင္းမွာ ျပန္ေျဖတာ ကံေကာင္း ေထာက္မစြာနဲ႔ ေအာင္လာတယ္။ ( ဆယ္တန္းမ်ား မေအာင္ခဲ့ ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဘဝ ၾကီးေတာ့ မေတြးရဲ စရာပါ ........ဟီးဟီး ေနာက္တာပါ)

(၁၀) ေအာင္ေတာ့ ရန္ကုန္ ကိုတစ္ေယာက္ထဲလာျပီး အလုပ္လုပ္တယ္။ ရန္ကုန္မွာ အလုပ္လုပ္ရင္းနဲ႔ ဘြဲ႕ တစ္ခုပါရ ေအာင္ယူလိုက္ရေသးတယ္ဗ်။ ၂၀၀၀ ကေနစလုပ္လိုက္တာ ၂၀၀၄မွာ မေလးရွားသြားဖို႔ေၾကာင္းက ဖန္လာပါေရာ။ ၂၀၀၄ မွာ မေလးရွား ေရာက္ျပီး ၂၀၀၇မွာ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္တယ္။

အဲ့လိုနဲ႔ ၂၀၀၈မွာ ေတာ့ ရန္ကုန္ တစ္ျမိဳ႕စားေလာက္ေတာင္မရွိတဲ့ ေဟာဒီ စင္ကာပူကိုေရာက္လာရျပန္ပါတယ္။
ဆက္လက္ျပီးေတာ့လည္း ဘယ္ကၽြန္း ဘယ္ေသာင္း ဆိုက္အံုး မလဲဆိုတာေတာ့ ဘဝ ဇာတ္ဆရာရဲ႕ အလိုက် ကျပဖို႔ အဆင္သင့္ ေစာင့္စားရင္း ............................

ကၽြန္ေတာ္ ရဲ့အမွတ္တရ ခရီး (၁) ကို ဒီမွာပဲ ခဏရပ္နားလိုက္ပါတယ္။
ဆက္လက္ျပီး အမွတ္တရ ခရီး မွားကို အခ်ိန္ရရင္းရသလို ေရးသားေဖၚျပသြားပါမယ္။
ခုလိုမ်ိဳး စိတ္ဝင္းတစား လာေရာက္ဖတ္ရွဳ သူမ်ား ကို အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း.............................