September 27, 2010

စက္တင္ဘာမွာ ေပ်ာ္ခဲ့ရသည္။ စက္တင္ဘာေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ခဲ့ရသည္ .... သို႕ေသာ္ စက္တင္ဘာကို ခ်စ္သည္

၂၀၁၀ စက္တင္ဘာလ

၁၉၈၁ ခုႏွစ္ကတည္းက လို႕ေျပာရမယ္။ စက္တင္ဘာလ ေရာက္တိုင္း ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရသလို၊ ဝမ္းနည္း ေၾကကြဲျခင္းေတြနဲ႔လည္း ရင္ဆိုင္ခဲ့ရဖူးတယ္။ ႏွစ္တိုင္းႏွစ္တိုင္းရဲ႕ စက္တင္ဘာလ ေရာက္မွာကို က်ေနာ္ ေၾကာက္ေနမိတယ္။ စက္တင္ဘာလ ေရာက္မွာကို ေၾကာက္ေနမိသလို ေရာက္လာဖို႕ကိုလည္း က်ေနာ္ မသိစိတ္က ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္ေလ.........။


မွတ္မိေနတာကေတာ့ စက္တင္ဘာလထဲမွာပဲ က်ေနာ္ ငယ္ငယ္က
ေသြးလြန္တုပ္ေကြး ျဖစ္လို႕ ေဆးရံုးတက္ခဲ့ဖူးတယ္။ ေနာက္မွတ္မွတ္ရရ စက္တင္ဘာထဲမွာပဲ က်ေနာ္ ဆိုက္ကယ္ေမွာက္လို႕ ေဆးရံုးတက္ခဲ့ရ ဖူးျပန္တယ္။ စက္တင္ဘာမွာ မိသားစုဘဝေလး ျပိဳကြဲေတာ့မဲ့ အျဖစ္နဲ႔ ၾကံဳခဲ့ရတယ္။ သို႕ေသာ္ စက္တင္ဘာကို က်ေနာ္ မမုန္းမိခဲ့ပါ။

စက္တင္ဘာမွာ က်ေနာ္ရဲ႕အိမ္မက္ေတြ အေကာင္အထည္ ေဖၚနိုင္ခဲ့တယ္။ အႏွစ္ႏွစ္ အလလ စိတ္ဆင္းရဲ ခဲ့ရပင္မဲ့ စက္တင္ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္ ဝမ္းသာမႈေတြ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ဖူးတယ္။ စက္တင္ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရဖူးသလို၊ စက္တင္ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္ဘဝမွာ မ်က္ရည္က်မတက္ ျဖစ္ခဲ့ရဖူးတယ္။ သို႕ေသာ္ က်ေနာ္ စက္တင္ဘာကို ခ်စ္ေနျမဲ။

ျပီးခဲ့တာေတြကို စိတ္မဝင္းစားတက္ေတာ့ ျဖစ္ေနတဲ့ စက္တင္ဘာကိုပဲ မွတ္တမ္းတင္လိုက္မိျပန္တယ္။ ၂၀၁၀ စက္တင္ဘာထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ က်ေနာ္ အေပ်ာ္ခရီးထြက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေပ်ာ္စရာ ခရီးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ခရီးက ျပန္ေရာက္ေတာ့ သတင္းထူးၾကားခဲ့ရျပန္တယ္။ ဒီၾကားထဲမွာပဲ အလုပ္က မေလးကုလားက က်ေနာ္တို႕ ျမန္မာေတြနဲ႔ အိႏိၵယ ကုလားေတြကို ရန္တိုက္ေပးျပန္တယ္။ သူ႕ရဲ႕ ရန္တိုက္ေပးမႈေၾကာင့္ပဲ က်ေနာ္တို႕ အတြက္ အခြင့္အေရးတစ္ခု ပိုရခဲ့တယ္။ အဲဒီ မေလးကုလားကို မသိစိတ္ထဲက ေက်းဇူးတင္ေနလိုက္တယ္။

သိပ္မၾကာပါဘူး။ လစာ တိုးတဲ့ အေၾကာင္းၾကားရျပန္တယ္။ သူေဌးက က်ေနာ္ကိုေခၚျပီး လစာတိုးေၾကာင့္ ေျပာေတာ့ က်ေနာ္ အံ့ၾသသြားခဲ့ရျပန္တယ္။ ထင္မွတ္ထားတာထပ္ ႏွစ္ဆေလာက္ပိုေနခဲ့တာကိုး။ တန္ရာတန္ေၾကးေပးျပီး ခိုင္းတယ္ဆိုတာ ကိုက်ေနာ္ေနာက္ရက္မွာ ကိုယ္တိုင္နားလည္ လိုက္မိပါေတာ့တယ္။

က်ေနာ္ရဲ႕ နာမည္ကို အသံနက္ၾကီးနဲ႕ေအာ္ေခၚျပီး ေပးထားတဲ့ လစာနဲ႔ တန္ေအာင္ ပိုဆိုးပက္စက္ အဆဲခံလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္ကလည္း ေက်ေက်နပ္နပ္ကို လက္ခံယူလိုက္ပါတယ္။ ျပန္ေျပာေနရင္းလည္း ျမန္မာျပည္ကို ဗီဇာ မလိုပဲ ျပန္ေရာက္သြားမွာကို က်ေနာ္ေၾကာက္ေနမိတာကိုး။

ဒီလိုနဲ႔ အဆိုးနဲ႔အေကာင္း ဒြန္တြဲေနတဲ့ ေလာကၾကီးမွာ စိတ္ညစ္စရာေတြ ၾကံဳေနရပင္မဲ့ ေက်နပ္စရာေတြလည္း လက္ဝယ္ပိုင္ဆိုင္ရျပန္ပါတယ္။ ၂၀၀၉ ေလာက္ကတည္းက က်ေနာ္ညီ ဝမ္းကြဲတစ္ေယာက္ကုိ စင္ကာပူေခၚဖို႕ လုပ္ေနတာ။ ေရာက္မဲ့ ေရာက္လာေတာ့လည္း စက္တင္ဘာ ထဲမွာပဲေရာက္လာပါတယ္။

က်ေနာ္အတြက္ ပထမဆံုးလုပ္ျဖစ္တဲ့ အလုပ္ကေတာ့ တစ္ခါမွ မၾကံဳဖူး မသြားဖူးတဲ့ စာေပေဟာေျပာပြဲကို လည္း ဒီစက္တင္ဘာ ထဲမွာပဲ က်ေနာ္ သြားေရာက္နားေထာင္ခဲ့ရျပန္တယ္။ မထင္မွတ္တာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို စက္တင္ဘာထဲမွာ က်ေနာ္ၾကံဳေတြ႕ရပင္မဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာလည္း စက္တင္ဘာ ထဲမွာျဖစ္ပ်က္ေနခဲ့တယ္။

စက္တင္ဘာမွာ က်ေနာ္ဘာေတြ ဘယ္လိုျဖစ္ ျဖစ္ေနပါေစ။ က်ေနာ္ စက္တင္ဘာကို ခ်စ္တယ္။ စက္တင္ဘာဟာ က်ေနာ္အေပၚမွာ ေက်းဇူးေတြအမ်ားၾကီး ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ စက္တင္ဘာဟာ က်ေနာ္အတြက္ နတ္ဆိုး တစ္ေကာင္ျဖစ္ခဲ့ပင္မဲ့ အေဖာ္မြန္ေကာင္း တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ စက္တင္ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္ အသက္ဆက္ေနခဲ့တယ္။ စက္တင္ဘာဟာ က်ေနာ္ကို ဆုတ္ပ်က္သတ္သြားေအာင္ လုပ္ေနခဲ့ပင္မဲ့လည္း က်ေနာ္ ခ်စ္ေနစဲပါ......

ဘာျဖစ္လို႕လည္း ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ဆိုတာ က်ေနာ္ ျဖစ္လာဖို႕ က်ေနာ္ကို စက္တင္ဘာက ေမြးဖြားေပးခဲ့လို႔ပါပဲ.....။


ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္

September 18, 2010

ခရီးသြားမွတ္တမ္း

စာလည္း မေရးျဖစ္တာၾကာသြားျပီ။ ေရးဖို႕ လုပ္လိုက္ ၊ကြန္ပ်ဳတာေရွ႕ထိုင္လိုက္ ၊ေဖ့ဘြတ္ေလးၾကည့္လိုက္၊ ဇာတ္လမ္းေလးၾကည့္လိုက္နဲ႕ အလုပ္ကို မရွဳပ္ခ်င္ပဲ ရွဳပ္ေနေတာ့တယ္။ ဒီ ၉လပိုင္းထဲမွာ က်ေနာ္ရဲ႕ေမြးေန႕ဆိုေတာ့ ထံုးတမ္းစဥ္လာ မရွိခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္ေမြးေန႕ကို လုပ္ဖို႕ စိတ္ကူးလည္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ စိတ္ကူးမရွိပင္မဲ့ အသိအမွတ္ေတာ့ အျပဳခံခ်င္ခဲ့တာ စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ၇င္ထဲက ခံစားခ်က္ေပါ့။ ေမြးေန႕မေရာက္ခင္ ရက္ပိုင္းေလာက္မွာ ေဖ့ဘြတ္ကို ေတာ္ေတာ္ အသံုးျပဳခဲ့တယ္။ FB ထဲမွာလည္း ကိုယ့္ရဲ႕ေမြးေန႕ကို အမွန္အတိုင္း ထည့္ထားေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ ကိုယ့္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ေမြးေန႕ေရာက္ရင္ေတာ့ ေတြ႕ျပီ ကိုယ္ကိုေတာ့ Wish လုပ္ၾကမွာပဲ လို႕ ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးထားျပီးသားပါ။ ထင္တဲ့ အတိုင္းလည္း FB မွာ ေမြးေန႕ဆုေတာင္းေတြ အမ်ားၾကီးရခဲ့ပါတယ္။ ဒီအတြက္လည္း ေက်နပ္မိပါတယ္။ ဆုေတာင္းေပးသြားၾကတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မေက်နပ္ဘူး ျဖစ္ေနတာေတာ့ အမွန္။ က်ေနာ္လိုခ်င္မိတဲ့ ဆုေတာင္းက FBေပးတဲ့ ဆုေတာင္းကို မေတာင္းတမိဘူး။ FB ဆိုတာလူတိုင္းသံုးေနတဲ့ အရာ။ ေတြ႕မွေတာ့ အျဖစ္သေဘာနဲ႕ Happy Birthday ပါလို႕ ေျပာတာကို မလိုခ်င္ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္တိုင္းလည္း အဲလိုလုပ္ခဲ့ဖူးလို႔ေပါ့။

က်ေနာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာဂ့္ေလးမွာ လာျပီးဆုေတာင္းေပးသြားၾကတဲ့ ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြကုိေတာ့ အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဝမ္းလည္းသာတယ္။ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ ေပးခဲ့ၾကတဲ့ က်ေနာ္ရဲ႕ ေမာင္ႏွမေတြကို လည္းအထူးေက်းဇူးထပ္တင္ပါတယ္။

ထူးထူးျခားျခား ျဖစ္ေအာင္လို႕ လုပ္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေမြးေန႕နဲ႔ရံုးပိတ္ရက္ တိုင္ဆိုင္တာေၾကာင့္ ေမြးေန႕မွာ ခရီးထြက္ဖို႕ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္သြားတယ္။ ၂၀၀၄၊ ၂၀၀၅ ၊ ၂၀၀၆ တုန္းကလည္း မေလးမွာေနခဲ့ပင္မဲ့ ေကအယ္ကို တစ္ခါမွ မေရာက္ခဲ့ဖူးတာက တစ္ေၾကာင္း၊ ခ်စ္လွစြာေသာ ညီငယ္ တစ္ေယာက္ရွိေနတာက တစ္ေၾကာင္း၊ ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ မေတြ႕ျဖစ္တာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ အမတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႕ခ်င္တာက တစ္ေၾကာင္း၊ ဟိုေန႕ေတြ႕မယ္ ဒီေန႕ေတြ႕မယ္နဲ႕ ဟိုေရႊ႕ဒီေရႊ႕လုပ္လာလိုက္တာ ၉လပိုင္းထဲမွာပဲ မိန္းမကို လြမ္းလို႕ ျမန္မာျပည္ကို အျပီျပန္ေတာ့မယ္လို႕ ေျပာလာတဲ့ ညီငယ္တစ္ေယာက္ကိုလည္း ေတြ႕ခ်င္တာက တစ္ေၾကာင္း။ ကိုယ္ကိုတိုင္ကလည္း ေျခမွာ ေဗြပါတာက တစ္ေၾကာင္း၊ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြေၾကာင့္ပဲ ေမြးေန႕မွာ ခရီးထြက္ဖို႕ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

မသြားခင္တုန္းကေတာ့ အရမ္းသြားခ်င္ခဲ့တယ္။ သြားခါနီးေတာ့ မသြားခ်င္ေတာ့ျပန္ဘူး။ မသြားခ်င္လို႕လဲ မရေတာ့ဘူး။ လက္မွတ္က ဝယ္ျပီးသြားျပီ။ သြားရမဲ့ရက္အထိ အလုပ္က အ၇မ္းကို မ်ားတာ။ ခရီးသြားဖို႕ေတာင္ လြန္ခဲ့တဲ့ လထဲက ၾကိဳေျပာထားလို႕ မဟုတ္ရင္ ခရီးသြားဖို႕ အဆင္ေျပမွာ မဟုတ္ဘူး။ စလံုးကေန သြားတာ သံုးေယာက္။ မေလးရွားေရာက္ေတာ့ လာၾကိဳတဲ့ လူက ေျခာက္ေယာက္။ အားလံုး ( ၉ ) ေယာက္။ ေပ်ာ္စရာၾကီးပဲ။

က်ေနာ္နဲ႔ သြားတဲ့ ႏွစ္ေယာက္မွာ တစ္ေယာက္က က်ေနာ္ေမြးေန႕မွန္း မသိဘူး။ သူမသိေတာ့ ကိုယ္ကပဲေျပာလိုက္ရတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကားေနာက္က်ေနတာနဲ႔ ကားေပၚတက္ခါနီးမွ ပဲ ေမြးေန႕အတြက္ဆုေတာင္းေပးနိုင္ေတာ့တယ္။ ဘယ္ရမလဲ မေလးရွားကားဂိတ္ေရာက္ေတာ့လည္း လာၾကိဳတဲ့ ေျခာက္ေယာက္ကို ရစ္တာေပါ့။ လာၾကိဳတဲ့ ေျခာက္ေယာက္လံုး ကိုလံုးဝ မေက်နပ္ဘူးလို႕လဲ ေျပာလိုက္ေရာ အားလံုးက အံ့ၾသသြားၾကတယ္။ သူ႕တို႕ဘာမ်ား လုပ္လို႕လဲ ဆိုတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ေပါ့။ က်ေနာ္ကလည္း လံုးဝမေျပာဘူး။ အားလံုးထဲမွ ညီငယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ စစ္တေကာင္း မင္းသား စစ္မင္းညိဳက ထျပီးက်ေနာ္ကို ေမြးေန႕ဆုေတာင္း ျပဳပါေတာ့တယ္။ အားလံုးရဲ႕ ဆုေတာင္းကိုရျပီးမွပဲ အုပ္စုကလည္း ေတာင့္ေတာ့ TAXI နဲ႔ဆို အဆင္မေျပတာေၾကာင့္ ရထားနဲ႕ သြားၾကတယ္။ ရထားေပၚမွာလဲ ေဟးေဟးဟားဟား နဲ႕ မနည္းအရွိန္ထိန္းထား၇တယ္။ လူေတြ ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကတာကိုး။ ရထားေပၚမွာလည္း ေခါင္းကိုက္တက္တဲ့ ညီမငယ္က ထိန္းသြားပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ဟိုတယ္ေရာက္ ျပင္စရာရွိတာျပင္ျပီး မထင္မွတ္ပဲ က်ေနာ္နာမည္နဲ႔ ဆင္တူသြားတဲ့ လ်ိဳ႕၀ွက္ေသာ ရီႏို ပိုစ့္ကိုေရးခဲ့တဲ့ ကိုေသာမက္တ္ တို႕အိမ္မွာ ေန႕လည္စာ မုန္႕ဟင္းခါး သြားစားခဲ့ပါတယ္။ မုန္႕ဟင္းခါး စားရံုနဲ႕ မေက်နပ္နိုင္ေသးပဲ၊ အမခ်စ္ၾကည္ေအး ဘေလာဂ့္မွာတင္ထားတဲ့ ဘဲဥအခ်ဥ္ဟင္းနဲ႕လည္း စားခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ကိုေသာမတ္က္ကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ သူခ်က္တာ ပိုေကာင္းပါတယ္တဲ့။ ဟုတ္ က်ေနာ္တို႕ကလည္း ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္ အမခ်စ္ၾကည္ေအး ကိုျပန္မေျပာပါဘူးလို႕။ စားျပီးေသာက္ျပီေတာ့လည္း ဧည့္သည္က ဧည့္သည္လိုမေနျပန္ပါဘူး။ ဂီတာတီးျပီး သီခ်င္းေတြ ဆိုေနၾကျပန္တာေပါ့။ ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ မေတြ႕တာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ အမက ေမြးေန႕ကိတ္ယူလာျပီး ကိုေသာမက္တ္ အိမ္မွာပဲ က်ေနာ္ရဲ႕ေမြးေန႕ေလးကို တစ္ခါမွ မက်င္းပဖူးတဲ့ က်ေနာ္ က်င္းပျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

အဲေန႕မွာပဲ ညေနစာ သြားစားက်ရင္ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ဖို႕ စိတ္ကူးနဲ႕အတူ အေကာင္အထည္ ေဖၚျဖစ္ၾကတယ္။ ရုပ္ရွင္ရံုထဲေရာက္ေတာ့ သူမ်ားေတာ့ မသိဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ရုပ္ရွင္ရံုက ျပန္ေတာ့လည္း ဟိုတယ္နဲ႔ နီးတယ္ဆိုျပီး လမ္းေလွ်ာက္ျပန္ခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။ ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ ၂နာရီေက်ာ္ေနလို႕ ေနာက္ေန႕လာမယ္ဆိုတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ဖုန္းမက္ေဆ့လ္ ပို႕ရပါေတာ့တယ္။ ေစာေစာမလာဖို႕ေပါ့။ စိတ္ခ်ရပါတယ္။ ေျပာတဲ့ အခ်ိန္ထက္ေနာက္က်မွ ေရာက္လာၾကပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ရဲ႕ ၂၉ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႕ေလးကို ေရခဲမုန္႕ တစ္ေယာက္တစ္ခုစီ စားျပီး အားလံုးလမ္းေလွ်ာက္ ျပန္လာခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္.........

ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္

September 10, 2010

ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္...

သူက သူ႔ေမေမ့ကို သိပ္ခ်စ္သူေလး ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္... ေလာကႀကီးထဲက ႀကိဳတင္ထြက္ခြာသြားတဲ႔ သူ႔ေဖေဖကို လြမ္းဆြတ္ေနတတ္သူ... သူ႔ေဖေဖ မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ ႐ွိသမွ်ခြန္အားေလးနဲ႔ ဘဝကို ႐ုန္းရင္းကန္ရင္း သူ႔ေမေမနဲ႔ ညီမေလးကို ၾကည့္႐ႈ႕ေစာင့္ေရွာက္ေနသူ.. မေမွ်ာ္လင့္ပါပဲ ဆံုးပါးသြားခဲ့တဲ့ အကိုအႀကီးရဲ႕ေသြးေလးျဖစ္တဲ႔ တူေလးကိုလည္း ခ်စ္ခင္ယုယ ၾကင္နာတတ္သူ... တခါတေလ အားငယ္စိတ္ေလး ဝင္တတ္ဟန္႐ွိတဲ႔ သိပ္ကို ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕သူ.. ေအးေဆးတည္ၿငိမ္သည့္ မ်က္ႏွာေလးတစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ထားၿပီး ခ်စ္စဖြယ္ေလး အၿမဲၿပံဳးေနတတ္သူ ေကာင္ေလးပါပဲ..။

လြန္ခဲ့တဲ့ရက္အနည္းငယ္ေလးထဲမွာပဲ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ ဘုရားစင္ေလးနဲ႔ အိပ္ခန္းေလးကို ႐ွင္းလင္းလို႔ ဓါတ္ပံု႐ိုက္ၿပီး ေဖ့စ္ဘု႔ခ္မွာ တင္ျပခဲ့တာကို ေတြ႕မိေတာ့... ေကာင္ေလးဟာ ဘာသာတရားကို ႐ိုေသကိုင္း႐ွိဳင္းတတ္သလို အအိပ္လည္း ပုတ္သူေလးပါလို႔ ကၽြန္မ ေျပာမျပေတာ့ပါဘူး..။ ေရကူးျခင္းကို ျမတ္ႏိုးသလို.. ျမန္မာမင္းသား အကကို ကၾကည့္ဖို႔ ႏွစ္ၿခိဳက္သည္ဟု ေျပာျပန္ေသးသူ...။ အေပါင္းအသင္းခံုမင္ၿပီး အနစ္နာခံတတ္သူျဖစ္သလို ေကာင္မေလး သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာ ရွိၿပီး ခ်စ္သူရည္းစားထားဖို႔ ဘဝက မေပးေသးဘူးဟု တိုးဖြဖြနဲ႔ ေျပာတတ္သူေလးေပါ့...။

ခရီးထြက္ရျခင္းကို ဝါသနာတစ္ခုလို ႏွစ္သက္သလို အေၾကြးရွိတဲ့ ေန႔ရက္ေတြကိုလည္း တည္ၿငိမ္ေအးေဆးစြာ ျဖတ္ေက်ာ္ေနတတ္ျပန္ေသးသူ...။ ျမဴးၾကြၾကြ သီခ်င္းေလးေတြ နားေထာင္ရင္း ေခါင္းလႈပ္ ေျခလႈပ္နဲ႔ ေပ်ာ္႐ႊင္လြတ္လပ္ေနခ်င္သူ... ေကာ္ဖီ သိပ္ႀကိဳက္သူ ေကာင္ေလးက... အေရာင္ေတြထဲမွာ အစိမ္းေရာင္နဲ႔ အဝါေရာင္ကို ခ်စ္လြန္းျပန္ေသးသတဲ့ေလ..။ အဲ့ဒီေကာင္ေလးက အိျႏၵာေက်ာ္ဇင္ကို က်ိတ္ၿပီး သေဘာက်ေနသူပဲ ျဖစ္လို႔ေနျပန္ရဲ႕..။ သူ.. ဘာလို႔ ခ်စ္သူမရွိလဲဆိုတာကို အစ္မျဖစ္သူ ကၽြန္မက တစ္ခါတစ္ေလ စပ္စုမိတတ္ေသး၏..။

“အို... ဒီေလာက္ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းေတြမ်ားတာ တစ္ေယာက္ကိုမွ စိတ္မဝင္စားဘူးလား..” လို႔ ခ်စ္ခင္စိတ္ေတြနဲ႔ ေမးၾကည့္မိတိုင္း ၿပံဳးကာ ေခါင္းခါျပတတ္သူေပါ့..။
“ဒါဆို... သိၿပီ ေကာင္မေလးသူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ အူဝဲလို ခၽြတ္စြပ္တူတာ မပါလို႔မွလား...” ဟု ေျပာမိျပန္ေတာ့ တဟားဟားနဲ႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေအာ္ရယ္တတ္သူ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္..။
“မိန္းမ မယူခ်င္ပါဘူး... ေမေမနဲ႔ပဲ ေနခ်င္တာ..” လို႔ ေကာင္ကေလးငယ္ငယ္ တစ္ေယာက္လို ဆိုတတ္ေသးသူပင္..။ ေဟာ.. ၾကည့္..!! အဲ့ဒီေကာင္ေလးက ကေလးေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔လည္း ေနခ်င္ျပန္ေသးသတဲ့။
“ဟင္... မိန္းမ မယူပဲ ဘယ္က ကေလး............” ကၽြန္မေမးခြန္း မဆံုးခင္ တဝက္တပ်က္မွာပဲ သူက ကမန္းကတမ္းနဲ႔...
“ႏိုး.. ႏိုးး.. ဘရက္ပစ္ထ္နဲ႔ ဂ်ိဳလီတို႔လို ကေလးေတြ အမ်ားႀကီး ေမြးစားခ်င္တာ ေျပာတာေနာ္...” ဟု ရယ္က်ဲက်ဲေလးနဲ႔ ေျဖတတ္သူေလးပါပဲ..။
ကၽြန္မ ခ်စ္ခင္ရတဲ့ အဲ့ဒီေကာင္ေလးက ကေလးေလး တစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး..။ ဒီေန႔ေလးဟာ ေကာင္ေလးရဲ႕ ေမြးေန႔ေလးတစ္ေန႔ပါ..။ အစ္မေတြ အမ်ားႀကီးကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ ဂ်ီအလြန္က်တတ္တဲ့ လူႀကီးေပါက္စ ေမာင္ဆိုးေလး တစ္ေယာက္ဟာ သူပဲေပါ့..။ သူ႔အေၾကာင္းေလးေတြ ေတြးလို႔ ခ်ေရးမိရင္း... တခါတည္းပဲ အစ္မတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူ႔အတြက္ အေကာင္းဆံုး ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ေၾကာ္ျငာေလး တစ္ခုဝင္သြားပါရေစ...။
အူဝဲနဲ႔ အင္မတန္တူတဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ား ဒီစာေလးကို ဖတ္မိတယ္ ဆိုရင္................... ဆိုခဲ့ရင္............... ေပါ့ေလ...။ ငယ္ငယ္တုန္းက ေဆာ့ရင္း ကစားရင္း ခဏခဏေအာ္ဖူးတဲ့ ေကာက္စိုက္ေတးသြား စာသားေလးကို ဒီမွာပဲ ဒီလိုေလး အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ထားခဲ့ခ်င္ပါတယ္..။
ေယာင္းမေရ... သူငယ္ခ်င္း လယ္ဆင္းၾကစို႔လား................!!!!! ဝါးးးးးးး))))))))))))))))))) :P


ကဲ... ဒီလိုနဲ႔ ေမြးေန႔ ဖေယာင္းတိုင္ မီးေလးေတြ မႈတ္ၿငိမ္းလိုက္ဖို႔ အခ်ိန္ေတာင္ ေရာက္လာေနၿပီ...!!!
Happy Birthday To You..... ပါ ကေလးေလး မဟုတ္ေတာ့တဲ့ ေမာင္ေလးေရ.... အမွတ္တရေပါ့.... း)
(ခင္ေလးငယ္)



ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္

happy birthday ပါ


ဘာလိုလိုနဲ႔ ၂၉ႏွစ္ ျပည့္သြားခဲ့ျပီဗ်ာ။
အခ်ိန္ေတြက ျမန္လိုက္တာလို႕ေတာ့ မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။
လူ႕ အလိုလည္း နတ္မလိုက္နိုင္သလို
က်ေနာ့္ အလိုက်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း မလိုက္နိုင္ခဲ့ပါဘူး။
ခုခ်ိန္ထိ ၂၅ႏွစ္ကေနကို မတက္နိုင္ေသးတာ ခက္တယ္။
ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ ေသဖို႕နီးေနျပီ။

ေမြးေန႕ ကိတ္ေလးနဲ႔ အတူ လာလည္ၾကတဲ့ ေမာင္ႏွမမ်ား အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။

ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္

September 5, 2010

(၃၅)ႏွစ္ျပည့္ ေရႊရတုအခ်စ္ႏွစ္ပတ္လည္

ကမာၻၾကီးႏွင့္ယွဥ္လွ်င္

မန္မာျပည္ကိုခ်စ္တယ္။


မန္မာျပည္နဲ႔ယွဥ္လွ်င္

ကိုယ့္ျမဳိ႕ေလးကိုခ်စ္တယ္။


မဳိ႕ေလးနဲ႔ယွဥ္လွ်င္

ကုိယ့္လူမ်ဳိးကိုခ်စ္တယ္။


လူမ်ဳိးနဲ႔ယွဥ္လွ်င္

ကိုယ့္ေဆြမ်ဳိးကိုခ်စ္တယ္။


ဆြးမ်ိဳးေတြနဲ႔ယွဥ္လွ်င္

ကိုယ့္မိသားစုကိုခ်စ္တယ္။


မိသားစုနဲ႕ယွဥ္လွ်င္

ကိုယ့္ကိုကုိယ္ခ်စ္တယ္။


ကုိယ္နဲ႔ယွဥ္လွ်င္

"သူ႕" ကိုခ်စ္တယ္။


"သူ" နဲ႔ယွဥ္စရာ ကမာၻမွာမရွိ

တခါတခါ သတိရတတ္တာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ေမ့လို႕။


""

၂၀၄၁၊ စက္တင္ဘာလ ၃၀ရက္

ေလးစားစြာျဖင့္

ရီနိုမာန္

September 1, 2010

အေမးအေျဖ လုပ္ျခင္း

  1. အၾကိဳက္ဆံုး အေရာင္ - အျပာ
  2. အၾကိုက္ဆံုး ျမန္မာ အစားအစာ - မုန္႕ဟင္းခါး
  3. အၾကိဳက္ဆံုးေရေမႊး - C K
  4. အၾကိုက္ဆံုး ဖက္ရွင္ပစၥည္း - Converse Bags
  5. အၾကိုက္ဆံုး ဖိနပ္ - puma
  6. အၾကိုက္ဆံုး အဝတ္အစားဒီးဇိုင္း- G2000
  7. ဘေလာဂ့္စတင္ျခင္းႏွစ္ - 2009
  8. ဘေလာဂ့္ေရးျဖစ္သြားတဲ့ အေၾကာင္းအရင္း- စာေရးတာဖတ္တာ ၀ါသနာပါလို႕. စာဖတ္တာကို ပိုျပီး ႏွစ္ျခိဳက္လို႕
  9. ကိုယ္ပိုင္ ဝါသနာ - ဂစ္တာတီးျခင္း၊ စာဖတ္ျခင္း၊ မိုးေအးလွ်င္ အိပ္ျခင္း :)
  10. ခရီးသြားရင္ အျမဲယူသြားျဖစ္တဲ့ပစၥည္း - A Portable Music Player
  11. စိတ္ကူးထဲက ခ်စ္သူေကာင္မေလးပံုစံ - အြန္ေစာ ႏွင့္ ခၽြတ္စြတ္ တူေသာ ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္မေလး :D
  12. အျမဲတမ္း လက္ကိုင္ထားတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ - ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနေသခဲ ေမာ္ေတာ္ေန ေရထဲ

အနာဂတ္သံစဥ္က ညီေလး ညီညီေက်ာ္နဲ႔ အေမးအေျဖ လုပ္ထားတာပါ။ ေခါင္းစဥ္ေျပာင္းလိုက္ပါတယ္။

ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္