July 17, 2009

ဆရာမ ခင္ခင္ထူး ( မအိမ္ကံ )


ေရႊအျမဳေတ မဂၢဇင္းမွာ အခန္းဆက္၀တၳဳရွည္ အျဖစ္ ေဖာ္ျပေနတဲ့ မအိမ္ကံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သိလိုစိတ္ ေစာေနတဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား အတြက္ မအိမ္ကံ ဘယ္ေတာ့ ၿပီးမွာလဲ၊ ဘယ္လ ၿပီးမွာလဲ စသျဖင့္ လစဥ္လတိုင္း လိုလို ေမးေနၾကတာေၾကာင့္ မႏၲေလးမွာ ေနထိုင္တဲ့ ဆရာမ ခင္ခင္ထူးထံ ဆက္သြယ္ၿပီး မအိမ္ကံနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။

ဆရာမ... ဆရာမရဲ႕ ပရိသတ္ေတြက မအိမ္ကံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို မၾကာခဏ ဆိုသလို ေမးေနၾကတယ္။ မအိမ္ကံ ဘယ္ေတာ့ၿပီးမွာ လဲတဲ့။ သူတို႔က မအိမ္ကံ အခန္းဆက္ ၿပီးသြားမွာကို စိုးရိမ္ေနၾကတယ္။

ဆရာဦး၀င္းၿငိမ္းနဲ႔ ကြၽန္မ ဒီ၀တၳဳနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စညိႇၾကစဥ္ ကာလကတည္းက ဦး၀င္းၿငိမ္းက ဆရာမ ခ်ဳံ႕မေရးနဲ႔၊ ႀကိဳက္သလိုသာ ေရးလို႔ ခြင့္ေပး ခဲ့တာေၾကာင့္ ကြၽန္မကလည္း မအိမ္ကံရဲ႕ အေသးစိတ္ စ႐ိုက္ကေလးေတြ ေပၚေအာင္ ေရးခဲ့တယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ ေတာသူ ေတာင္သားမ်ားရဲ႕ အက်င့္ စ႐ိုက္ကေလးေတြ ထင္သာျမင္သာ ရွိေအာင္လည္း ညႇပ္ညႇပ္ၿပီး ေရးသြားတယ္။ ပထမပိုင္းမွာ မအိမ္ကံ ရဲ႕ စ႐ိုက္က အင္မတန္ႏူးညံ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ႀကီးေတာ္ စံေရႊက သူ႔သားနဲ႔သမုတ္လိုက္ခ်ိန္ကစၿပီး မအိမ္ကံရဲ႕ ရင္ထဲမွာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ အေျပာခံ ရတာက တစ္ေၾကာင္း၊ သူ ကြမ္းေတာင္ကိုင္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာ သိလိုက္ရတာက တစ္ေၾကာင္း အနာႀကီး
နာသြားတယ္။ အဲဒီက စၿပီး မအိမ္ကံရဲ႕စ႐ိုက္ကလည္း အရင္လို ႏူးႏူးညံ့ညံ့၊ သိမ္သိမ္ ေမြ႕ေမြ႕ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ လိုအပ္ရင္ လိုအပ္သလို စ႐ိုက္ၾကမ္းလာတယ္။


သူ႔အေဖ သူႀကီး ဦးသာထန္ကို ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္က ေသနတ္ ထုတ္ေပးဖို႔ အတင္း ႐ိုက္ႏွက္ေတာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ မအိမ္ကံက ႐ုတ္တရက္ ၀င္လာတာမ်ဳိးေပါ့။

ဟုတ္တယ္။ အဲဒီလို စ႐ိုက္မ်ဳိးေပါ့။ ပင္ကို စ႐ိုက္အတိုင္း ဆိုရင္ေတာ့ မအိမ္ကံက ပဲေမွာ္တိုက္ထဲမွာပဲ ပုန္းေနမွာပဲ။ အခုေတာ့ သူ႔စိတ္မွာ နာၾကည္းခ်က္ ေတြလည္း ရွိေနေတာ့ ႐ုတ္တရက္ ေသနတ္ကို ဆြဲၿပီး ဂ်ပန္စစ္ ဗိုလ္ေရွ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ၀င္ရဲသြားတာေပါ့။

စာဖတ္ ပရိသတ္က ပထမပိုင္းမွာေတာ့ မအိမ္ကံရဲ႕ မင္းသားဟာ ဘယ္သူလဲလို႔ တစ္လၿပီး တစ္လ ေတြးေနခဲ့ ၾကရတာ အခုေတာ့မွပဲ မအိမ္ကံရဲ႕မင္းသားကို ေတြ႕ၾကရေတာ့တယ္။ ပထမေတာ့ ပရိသတ္က သာေအာင္ ပဲျဖစ္ေတာ့ မလိုလို ထင္ေနၾကတာ။ ေနာက္ေတာ့မွ ကိုေျပသိမ္း ျဖစ္သြားတာကိုး။


သာေအာင္ဆိုတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ကို အစ ဆြဲထုတ္ခဲ့ရတာက ေနာင္မွာ ႀကီးေတာ္စံေရႊနဲ႔ မအိမ္ကံ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ႏိုင္ဖို႔ ဖန္တီးခဲ့ရတ့ဲ ဇာတ္ေကာင္ပါ။ သာေအာင္က လူပ်ဳိျဖစ္မွသာ မအိမ္ကံနဲ႔ သမုတ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္သလို ပရိသတ္ အတြက္လည္း သို႔ေလာ သို႔ေလာ ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးခဲ့ ရတာပါ။

ဆရာမ မအိမ္ကံကို ေရးတဲ့အခါ အစအဆံုး ဇာတ္အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ခ်ေရးထားၿပီးမွ တစ္ကြက္ခ်င္း ခ်ဲ႕ယူ သြားတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ တစ္လခ်င္း ေခါင္းထဲမွာ ေပၚလာသလို ခ်ေရး သြားတာလား။

ဇာတ္ အစအဆံုး ေက်ာ႐ိုးကိုေတာ့ ကြၽန္မ ရင္ထဲမွာ ရွိၿပီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတေလမွာေတာ့ ေရးေနရင္းနဲ႔ ေပၚလာတ့့ဲ အေၾကာင္းအရာေတြလည္း ရွိတတ္ ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ သမိုင္း၀င္ အျဖစ္ အပ်က္ေတြကို ေရးရတဲ့ အခါမ်ဳိးမွာ ကြၽန္မ စာေရးတဲ့ စားပြဲ အနား ႏွစ္တစ္ရာ ျပကၡဒိန္ထားၿပီး ညိႇႏႈိင္း ေရးပါတယ္။

ဆရာမ မအိမ္ကံကို ေရးတဲ့ ပံုစံက အရင္၀တၳဳေတြ ေရးခဲ့တဲ့ ပံုစံနဲ႔ ကြာျခားတယ္ေနာ္။

ဟုတ္တယ္။ အခန္းဆက္ ၀တၳဳရွည္ ျဖစ္မယ့္ အျပင္ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး မဂၢဇင္းမွာ ေဖာ္ျပရမယ့္ ကိစၥျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီလ အဆံုးသတ္ဟာ ေနာက္လ ဘာျဖစ္မွာလဲ ဆြဲေဆာင္သြားႏိုင္မွသာ စိတ္၀င္စားမွာ ျဖစ္လို႔ တျခား ၀တၳဳေတြနဲ႔ေတာ့ မတူဘူး။

မအိမ္ကံကို ဘယ္ေတာ့ေလာက္ အဆံုးသတ္ ႏိုင္မယ္ ထင္သလဲ။

လေတာ့ အတိအက် ေျပာလို႔ မရဘူး။ ၂၀၀၉ မွာေတာ့ အဆံုးသတ္ႏိုင္ ပါလိမ့္မယ္။

အခု မေဟသီ မဂၢဇင္းမွာလည္း အခန္းဆက္ တစ္ပုဒ္ စေရးေနတယ္ေနာ္။

ဟုတ္ကဲ့။ မႏၲေလး တကၠသိုလ္ ေနာက္ခံ ၀တၳဳပါ။ ဆူးပန္းေ၀သြယ္ဘယက္ႏွင့္ ေပရြက္လိပ္ နားေတာင္းဆင္ ဆိုတဲ့ ၀တၳဳပါ။ ေခါင္းစဥ္ကေတာ့ ဗံုႀကီးသံ သီခ်င္းထဲက စာသားတစ္ခုကို ယူထားတာပါ။

အဲဒါေကာ ဘယ္ေလာက္ၾကာမလဲ ဆရာမ။

ဒါလည္း ကြၽန္မစိတ္ အထင္ ေျပာရရင္ ႏွစ္ႏွစ္ ေလာက္ေတာ့ ေရးရလိမ့္မယ္။ မအိမ္ကံေရာ ဒီ၀တၳဳပါ လံုးခ်င္း ထြက္ဦးမွာပါ။

ဆရာမ မဂၢဇင္း ၀တၳဳရွည္ေတြ ေရးေနတဲ့ အတြက္ ၀တၳဳတိုေတြ ေရးျဖစ္ပါ့မလား။

ကြၽန္မ ေရးျဖစ္ပါတယ္။ ၀တၳဳတိုေလးေတြလည္း လစဥ္ထုတ္ မဂၢဇင္းေတြ၊ ၿမိဳ႕နယ္ မဂၢဇင္းေတြ၊ မႏၲေလး ႏွစ္ ၁၅၀ ျပည့္တို႔မွာ ေရးျဖစ္တာေၾကာင့္ အခု ဆိုရင္ ကံ့ေကာ္၀တ္ရည္စာေပက မ၀ိုင္းဆီကိုေတာင္ ၀တၳဳတိုေပါင္းခ်ဳပ္ ထုတ္ႏိုင္ဖို႔ ၀တၳဳတို ၁၅ ပုဒ္ ပို႔ထားၿပီးပါၿပီ။

ဆရာမ လံုးခ်င္း၀တၳဳ တစ္ပုဒ္ ထြက္ဖို႔ ေၾကာ္ျငာ ထားေသးတယ္ေနာ္။

ဟုတ္ကဲ့။ အဲဒါလည္း ကံ့ေကာ္၀တ္ရည္ကပဲ ထြက္မွာပါ။ ဇန္န၀ါရီလထဲမွာ ထြက္ပါလိမ့္မယ္။ နာမည္က ပန္းၾကာ၀တ္မႈံ ပါ။

ေက်းဇူးပါပဲ ဆရာမ။


ကိုယ္တိုင္လည္း စာမေရးနိုင္၊ ဘေလာ့ဂ္ေလးကိုလည္း ပစ္မထားရက္၊ သံေယာဇဥ္ကိုလည္း မျဖတ္နိုင္ ဆိုေတာ့ သူမ်ားေတြေျပာသလိုပဲ ဆားခ်က္တယ္ပဲေျပာေျပာ၊ ငပိခ်က္တယ္ပဲေျပာေျပာ ေျပာခ်င္တာေျပာပါေစေတာ့ ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ ဒါေလးကို တင္လိုက္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္ အျမဲေဖၚျပေနတဲ့ မအိမ္ကံ ကိုေရးတဲ့ ဆရာမခင္ခင္ထူး နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးေလးကို ျပန္လည္ ခံစားေဖၚျပလိုက္ျခင္္း ျဖစ္ပါတယ္။ မအိမ္ကံ ကို အားေပးေနသူမ်ား ေက်နပ္ၾကလိမ့္ မယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။

ေလးစားလွ်က္
ရီနိုမာန္




7 comments:

ေမဇင္ said...

ကိုယ္အရမ္းၾကိဳက္တဲ့ စာေတြ ေရးတဲ့ ဆရာမ ကိုျမင္ဖူးသြားတယ္.....ျပီးေတာ့ ဆရာမ ရဲ႕ မအိမ္ကံ ကုိဘယ္လုိ ဖဲႊ႕တယ္ဆုိတာ သိရတယ္.... ေက်းဇူးပါရွင္... ၀တၱဳထြက္လာရင္ေတာ့ ၀ယ္ဖတ္ဦးမွာ... း)

Yu Ya said...

ကိုရီႏိုေရ... ဆရာမ ခင္ခင္ထူးစာအုပ္က ေတာ္ေတာ္ေလး ဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္ဗ်ာ.. “ခေလာက္ေၿမြ” ကို အရမ္းနဲ႔ သေဘာက်တယ္..

yu ya

သားၾကီး said...

ဒီအင္တာဗ်ဴးကိုေတာ့မဖတ္ဖူးေသးဘူးbroေရ
ေ႐ႊအျမဳေတနဲ႔ေဝးသြားတာၾကာျပီေလ
ေက်းဇူးပါဗ်ာ

ေမေလး said...

ကိုၾကီးေရ
ဘူေၿပာတုန္း ဆားခ်က္တယ္။ငံၿပာရည္ခ်က္တယ္လို႔။ အပင္ပန္းခံ တင္ေပးေနတာ ေက်းဇူးပါေနာ္။
အင္တာဗ်ဳးေတြလဲ မဖတ္ရတာၾကာပီေလ။
ေစာင္႔ေမွ်ာ္အားေပးေနမယ္ေနာ္။
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
ေမေလး

Sein Lyan Tun said...

သယ္ရင္းဘေလာ့မွာလာဖတ္ေတာ့

သယ္ရင္းကုိလြမ္းရင္းနဲ႔ဖတ္ရေတာ့

အရသာပိုရွိတာေပါ့ သယ္ရင္းက

ဟုတ္ဖူးလား


အၿမဲသတိရလွ်က္

ခ်စ္တဲ့

ဖိုးခ်စ္

ဝက္ဝံေလး said...

ဆံရစ္ဝိုင္းေလးက ဆရာမ ခင္ခင္ထူးလား ကိုရီႏို ဟုတ္ပါတယ္ ဟုတ္တယ္ ၾကိဳက္တယ္ ေနာ္ ခင္ခင္ထူးကိုလဲ ဆားမခ်က္ပါဘူး ဗဟုသုတအျဖစ္ေဖာ္ျပေပးတာ ေက်းဇူးပါေနာ္

လာလည္ပါတယ္ေနာ္ လင္႔ခ္သြားပါတယ္ ဟိုးတခါကေျပာျပီးေတာ႔ ေမ႔သြားတယ္ လင္႔ခ္ဖုိ႔ အခုလုပ္္လုိက္ျပီ

ဘုိင္

ပုလုေကြး said...

ဆရာမရဲ႕ စာေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဖတ္ဖူးပါတယ္။ အခုလက္ရွိလဲ သူမ်ားဆီးက ငွားပီး ဖတ္ေနတယ္။ အိမ္က ပို႔ေပးတဲ့ ဆရာမ ခင္ခင္ထူးရဲ႕ ဝတၳဳတိုေတြကိုလည္း ဖတ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မအိမ္ကံကို က်ေတာ္ ေရႊမွာ ကတည္းက ဖတ္ဖို႔ ဖီလ္းမလားဘူးဗ်။ အဲ လုံးခ်င္းထြက္ရင္ေတာ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ဖတ္ ၾကိဳးစားရအုံးမယ္..........