ခ်စ္ သူငယ္ခ်င္းမေလး ဆီသို႕

သူငယ္ခ်င္းေရ...... ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ဟာ ကုန္ျမန္လိုက္တာလို႕ ငါမေျပာခ်င္ပင္မဲ့ အလိုလိုကုန္ဆံုးသြားခဲ့ရျပန္ျပီ။ အခုခ်ိန္မွာ တို႕တစ္ေတြရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အနာဂတ္အတြက္ လွဳပ္ရွားရုန္းကန္ေနရပင္မဲ့ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လည္း ဒို႕တစ္ေတြရဲ႕ ငယ္ဘဝကို ျပန္သတိရေနမိတယ္။ ငယ္ဘဝ (ကေလးဘဝ)မွာ ဘာအပူအပင္မွမရွိပဲ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနခဲ့ၾကပင္မဲ့ အရြယ္ေလးရလာေတာ့လည္း ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဘဝေလးအတြက္ လွဳပ္ရွားရုန္းကန္ေနရျပန္တာေပါ့။ လွဳပ္ရွားရုန္းကန္ေနရပင္မဲ့ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တဲ့ အခါတိုင္း ငယ္ငယ္ကေလးဘဝက အေၾကာင္းေတြ ျပန္ေတြးမိေတာ့ ၾကည္နူးစရာျဖစ္ရျပန္တယ္။

သူငယ္ခ်င္းေရ ....... နင္နဲ႔ငါ သူငယ္တန္းက စျပီးအတူတူ ေက်ာင္းတက္လာခဲ့ၾကတာ ဆယ္တန္းႏွစ္ေရာက္တဲ့ အထိပဲဆိုပါေတာ့။ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေဘးမွာ တျခားသူငယ္ခ်င္ေတြ ရွိခဲ့ၾကပင္မဲ့ နင္နဲ႔ငါကေတာ့ အရင္ႏွီးဆံုးနဲ႔ အခင္မင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြ အျဖစ္ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတယ္ေနာ္။ အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္တာကတစ္ေၾကာင္း၊ မိဘခ်င္းကလည္း အလြန္ရင္းႏွီးတာကတစ္ေၾကာင္း၊ ျပီးေတာ့ နင္နဲ႔ငါကလည္း သက္တူရြယ္တူ ျဖစ္ေနတာကလည္း ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ တစ္ေယာက္ေပၚတစ္ေယာက္ထားတဲ့ သံေယာဇဥ္က ပိုျပီး ခိုင္မာသြားေစတယ္လို႕ ငါယံုၾကည္တယ္။ ငယ္ငယ္ကအေၾကာင္း စဥ္းစားလိုက္တိုင္း နင္ငါ့အေပၚ အျမဲဦးစားေပး အေလးထားခဲ့တာကို ငါဘယ္ေတာ့ မေမ့ခဲ့ဘူး။ အသက္အားျဖင့္နင္က ငါထက္ ငါးရက္ေလာက္ၾကီးတာကိုး နင့္ကိုနင္ အမၾကီးလိုတစ္မ်ိဳး၊ ဆရာမၾကီးလို စတိုင္မ်ိဳးနဲ႕ ငါ့ကို ဂရုစိုက္ခဲ့တာကို အခုခ်ိန္ထိ ငါ အမွတ္ရေနဆဲပါ သူငယ္ခ်င္း.....

နင္ ငါ့အေပၚ ေတာ္ေတာ္ေလး သံေယာဇဥ္ၾကီးတာကို ငါတို႕ ရတန္းႏွစ္ ပထမစမ္းစာေမးပြဲ ေျဖခါနီးမွာ ငါ သေဘာေပါက္နားလည္သြား ခဲ့ရတယ္။ ပထမအစမ္း စာေမးပြဲ ေျဖခါနီးတုန္းက ငါေနမေကာင္းလို႕ ေဆးရံုးတက္လုိက္ရတာ နင္မွတ္မိမွာေပါ့။ အဲတုန္းက ရက္ေလးကို ငါအခုခ်ိန္ထိ ေမ့မရခဲ့ဘူး သူငယ္ခ်င္း .... ငါေဆးရံုးတက္ရလို႕ စာေမးပြဲ ဝင္မေျဖနိုင္ေတာ့မွန္းနင္သိသြားေတာ့ နင္လည္း စာေပးပြဲ ဝင္မေျဖခဲ့ဘူးေလ။ ငါ့အေပၚနင္ထားတဲ့ စိတ္ကိုသိရေတာ့ ငါေလ အရမ္းဝမ္းသာျပီး စိတ္မေကာင္းလည္း ျဖစ္ရတယ္။ ေနာက္ျပီး ငါ့အေပၚထားတဲ့ နင္ရဲ႕သံေယာဇဥ္ကိုလည္း ငါ တန္ဖိုးမထားပဲ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ သံေယာဇဥ္က သူငယ္ခ်င္းသံေယာဇဥ္ထပ္ ေမာင္ႏွမသံေယာဇဥ္က ပိုမ်ားေနခဲ့ၾကတယ္ေလ။ ငါ့ အေမကေတာင္ ငါ့ကို ေျပာေသးတယ္။ နင္နဲ႔ငါ့ရဲ႕ သံေယာဇဥ္က လြန္လြန္းတယ္တဲ့။ အေမေျပာခဲ့တဲ့ စကားကို ငါ သေဘာက်ခဲ့တာ အမွန္ပါ။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ငါတို႕ရဲ႕သံေယာဇဥ္ကို လူၾကီးေတြလည္း သတိျပဳၾကတဲ့ အတြက္ေပါ့။

ဒီလိုနဲ႔ ငါတို႕ေတြ ၁၀တန္းႏွစ္ အေရာက္မွာေတာ့ ကံၾကမၼာရဲ႕ အလွည့္အေျပာင္းေလးကို မသိဖာသာေလး ခံစားလိုက္ရေသးတယ္ေနာ္။ ငါတို႕ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ေက်ာင္းျပီးသြားတဲ့ အထိ အတူတူ တတြဲတြဲ ရွိေနခဲ့ၾကလိမ့္မယ္လို႕ ထင္ထားခဲ့ၾကတာကိုး။ မထင္မွတ္ပဲ နင့္အေဖ နယ္ကိုအလုပ္ကိစၥနဲ႔ ေျပာင္းရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းၾကားလိုက္ကတည္းက ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမရွိပဲ တိတ္ဆိတ္ေနၾကတဲ့ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ျပီး မိဘေတြလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ၾက ရေသးတယ္ေနာ္။ ငါတို႕ေတြ အေနေဝးခဲ့ၾကပင္မဲ့ စာအျမဲအဆက္အသြယ္ ရွိခဲ့ၾကတယ္ေလ။ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္မွာ တူညီတာတစ္ခ်က္က ပညာေရးမွာ ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္မရွိခဲ့ၾကပင္မဲ့ ညံ့တဲ့ အဆင့္ထဲမွာ ငါတို႕မပါခဲ့ၾကဘူး။ ၁၀တန္းအစိုးရစစ္ကိုလည္း ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ ရိုးရိုးအဆင့္နဲ႔ ႏွစ္ခ်င္းေပါက္ေအာင္ေအာင္ ေျဖနိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းကို အတူတူမတက္ခဲ့ၾကရပင္မဲ့ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ ေမဂ်ာ တူတူေတာ့ ယူခဲ့ၾကတယ္ေလ...။

တကၠသိုလ္စတက္တဲ့ႏွစ္မွာပဲ နင့္ဆီက ငါ့ကို ဆက္သြယ္မႈအရွိန္ေလ်ာ့သြားမွန္း ငါသတိထားလိုက္မိတယ္။ တကၠသိုလ္ေနာက္ဆံုးႏွစ္အေရာက္္မွာေတာ့ နင္ငါ့ကို လံုးဝ အဆက္အသြယ္မလုပ္ခဲ့ေတာ့ဘူးေနာ္။ ဒါပင္မဲ့ ငါနင့္ကို လံုးဝေမ့လို႕ မရနိုင္ခဲ့ဘူး သူငယ္ခ်င္း ....။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ နင္သိလား။ ငါ နင့္ကိုခ်စ္ေနခဲ့မိျပီ ... သူငယ္ခ်င္း။ ငါ့စိတ္ထဲမွာ တစ္ေန႕ေန႕ငါ့ကို နင္ဆက္သြယ္လာလိမ့္မယ္လို႕ ငါယံုၾကည္ေနခဲ့မိတယ္။ ေနာက္ဆံုးနွစ္စာေမးပြဲအျပီးမွာ ငါ့အေဖရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ကုမၸဏီမွာ အလုပ္ဝင္ေနခဲ့ရျပီ။ အလုပ္သင္ဘဝနဲ႔ အလုပ္မအားခဲ့ပင္မဲ့ နင့္ကိုေတာ့ ငါ တစ္ေန႕မွ ေမ့လို႕မရခဲ့တာ အမွန္ပါဟာ။ မထင္မွတ္ပဲ မထင္မွတ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ နင့္ကိုျပန္ေတြ႕ရလိမ့္မယ္လို႕ ငါေတြးမထားပင္မဲ့ ငါ့သူေဌးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းသမီး အလုပ္ဝင္မယ္လို႕ ငါ့ကိုေျပာထားပင္မဲ့ နင္ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႕ လံုးဝကုိ ငါ မေတြးထားလိုက္မိတာပါ။ နင့္ကို ငါေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ငါ အရမ္းဝမ္းသာသြားတယ္။ နင္လည္း ငါ့လိုပဲ ဆိုတာကို နင္မေျပာပင္မဲ့ ငါ အလိုလိုသေဘာေပါက္ပါတယ္။

နင္နဲ႕ငါ ျပန္ဆံုတဲ့ေန႕မွာပဲ ငါဝမ္းသာခဲ့ရသလို၊ ဝမ္းလည္းနည္းခဲ့ရျပန္တယ္။ ငါတို႕ျပန္ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္မွာပဲ နင့္ရဲ႕ငါ့အေပၚမွာ ထားတဲ့ သံေယာဇဥ္နဲ႔ ခင္မင္မႈကို အရင္အတိုင္းေတြ႕လိုက္ရလို႕ ငါအရမ္းဝမ္းသာခဲ့ရပါတယ္။ ဝမ္းနည္းရတာကေတာ့ ညေနပိုင္းရံုးဆင္းေတာ့ ငါနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တဲ့ နင့္ရဲ႕ခ်စ္သူဆိုတဲ့ လူေၾကာင့္လို႕ ငါထင္တာပဲ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ နင္ ငါ့အနားရွိေနျပီးဆိုတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ငါ့ရဲ႕စိတ္ကို ငါထိန္းနိုင္ခဲ့တယ္. နင္နဲ႔ေတြ႕ရင္ေျပာမယ္လို႕ေတြးထားတဲ့ ငါရင္ထဲက စကားေတြကေတာ့ နင္အတြက္ငါ့ရင္ထဲမွာ ထာဝရသိမ္းထားျပီးသာ ျဖစ္သြားရတယ္ သူငယ္ခ်င္း။

ခ်စ္သူထက္ သူငယ္ခ်င္းကို ဦးစားေပးတဲ့ နင္ကိုေတာ့ ငါအားနားေနရျပီ သူငယ္ခ်င္း။ ငါ့မွာလည္းခ်စ္တက္တဲ့ အသည္းႏွလံုးရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း နင့္ရဲ႕ခ်စ္သူကို ငါကိုယ္ခ်င္းစားမိပါတယ္။ ငါနဲ႔ မေတြ႕ခင္ကေတာ့ နင္တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အေျခအေနကို ငါမသိခဲ့ရပင္မဲ့ ငါနဲ႔ေတြ႕ျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း နင္ရဲ႕ခ်စ္သူအေပၚမွာထားတဲ့ နင္ရဲ႕စိတ္ကိုေတာ့ ငါသေဘာမက်မိတာ အမွန္ပဲ။ ငါကို နင္ဂရုစိုက္လြန္တဲ့အတြက္ ငါေက်နပ္ခဲ့ရပင္မ့ဲ တစ္ကိုယ္ေကာင္းမဆန္တက္တဲ့ ငါ့အက်င့္ေၾကာင့္ နင္ရဲ႕ခ်စ္သူေနရာမွာ ဝင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ငါကိုယ္ခ်င္းစားတက္လာတယ္။ အခုလို နင္နဲ႔အေဝးဆံုးမွာ မေနခ်င္ပဲ ေနဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္ရတာကိုေတာ့ နင္လည္း တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ ငါ့ကို နားလည္မွာပါ။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ နင္အေပၚမွာ ငါခ်စ္သလိုမ်ိဳး နင့္ခ်စ္သူကလည္း ခ်စ္နိုင္တယ္ဆိုတာကို ငါသိလိုက္တာေၾကာင့္ေရာ၊ နင့္ခ်စ္သူရဲ႕ လူၾကီးဆန္ဆန္ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းတက္တဲ့ အခ်က္ေတြကိုၾကည့္ျပီး၊ နင့္ကိုသူရဲ႕လက္ထဲမွာ ထားခဲ့ဖို႕ ငါဆံုးျဖတ္ခဲ့တာပါ။ .

နင္ငါ့အေပၚဘယ္ေလာက္အေလးထားတယ္ဆိုတာကို နင္သက္ေသမျပလည္း ငါယံုၾကည္ပါတယ္။ နင္တို႕လက္ထပ္မဲ့ရက္ကိုလည္း ငါေျပာထားတဲ့အတိုင္းပဲ နင္ရဲ႕ေမြးေန႕ျဖစ္တဲ့ ဇန္နဝါရီလ ေလးရက္ေန႕မွာလက္ထပ္ခဲ့တယ္ေနာ္။ နင္နဲ႔ငါက ငါးရက္ၾကီးငါးရက္ငယ္ဆိုပင္မဲ့ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေမြးေန႕ကို နင့္ရဲ႕ေမြးေန႕မွာလဲ မလုပ္ရသလို၊ ငါ့ေမြးေန႕မွာလဲ မလုပ္ပဲ ငါ့တို႕ႏွစ္ေယာက္ေမြးေန႕ရဲ႕ အလယ္ရက္မွာပဲ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္တည္း က်င္းပခဲ့ၾကတာ နင္မွတ္မိမွာေပါ့။ အခုလည္း ဒီေန႕ဟာ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ေမြးေန႕ရဲ႕ အလယ္ရက္ကိုေရာက္ေနျပီးဆိုတာ ငါမေျပာလည္း နင္မွတ္မိေနမယ္ဆိုတာ ငါအလိုလိုသိေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေမြးေန႕အမွတ္တရ အေနနဲ႔ ဒီစာေလးကို ငါရဲ႕ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးမွာ ေရးခ်ေနလိုက္မိတယ္ .....သူငယ္ခ်င္းရယ္.......

ေပ်ာ္ရႊင္စရာေမြးေန႕ေလးနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စရာဘဝေလးကို ပိုင္ဆိုင္နိုင္ပါေစလို႕ ငါ ဆုေတာင္းေပးေနပါတယ္ ... ဟာ


ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္