September 30, 2009

ပန္းတပြင့္ရဲ႔ ဒိုင္ယာရီ

မၾကီး ေမတၱာေရာင္ျပန္ရဲ႕ တက္ခ့္ပိုစ္ေလး ျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကြးတင္ေနတာေတာ့ ၾကာပါျပီ။ ခုမွပဲ အစစအရာရာ အားလံုး အဆင္ေျပသြားလို႕ အေၾကြးေတြ လိုက္ဆပ္ေနရပါတယ္။

က်ေနာ္ဘဝမွာ ပထမဦးဆံုး ရင္ခုန္ေစခဲ့တဲ့ မိန္းကေလးပါ။ အခ်စ္ဦးမို႕ မေမ့ရက္ဘူး ဆိုသလိုသူ႕မကို က်ေနာ္ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မရပါဘူး။ က်ေနာ္ ရင္ခုန္ခဲ့ဖူးတဲ့ မိန္းကေလးေတြ ထဲမွ ခ်က္ခ်င္းစိတ္ထဲ ျမင္ၾကည့္လိုက္ပါဆိုရင္ သူ႕မမ်က္ႏွာကို ခုထိ မွတ္မိျမင္ေယာင္ ေနမိတုန္းပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ မၾကီး ေမတၱာေရာင္ျပန္ရဲ႔ တက္ခ့္ ကို သူမနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး က်ေနာ့္ရဲ႔ ပန္းတစ္ပြင့္ ဒိုင္ယာရီ အျဖစ္ အေၾကြးဆပ္လိုက္ရပါတယ္။

သူမရဲ႕ နာမည္က ----ခိုင္ပါ။ အရင္ကတည္းက သိပင္မဲ့ စိတ္မဝင္စားခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္ရင္ထဲ ေရာက္လာတဲ့ ေန႕ေလး တစ္ေန႕ကို က်ေနာ္ ခုထိေမ့မရ ခဲ့ပါဘူး။ သူမဟာ က်ေနာ့္ အတြက္ စခ်စ္မိတဲ့ အခ်စ္ဦး ဆိုရင္ မွားမယ္ မထင္ပါဘူး။



က်ေနာ္ ၁၀တန္းႏွစ္တုန္းကေပါ့။ က်ေနာ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္အခန္းထဲမွာ စာထိုင္က်က္ေနတုန္း က်ေနာ္ဆီကို သူငယ္္ခ်င္းမ တစ္ေယာက္နဲ႔ အတူေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းမက က်ေနာ္ဆီက စာအုပ္လာငွားတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ ျမင္လိုက္ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ သူမရဲ႕ အျပံဳး၊ သူမရဲ႕ မ်က္ဝန္းဟာ က်ေနာ္အတြက္ေတာ့ ရင္ထဲမွာ တံဆိပ္ရိုက္ခံလိုက္ ရသလိုခံသြားရတယ္။

အာဇာနည္ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းလိုပဲ "လွလို႕ ခ်စ္တာမဟုတ္၊ ခ်စ္လို႕လွတာပါ" တဲ့။ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလွကို ေတြ႕ခ်င္ရင္ မနက္ေစာေစာ အိပ္ရာထတဲ့ အခ်ိန္ကိုသြားၾကည့္တဲ့။ ဟုတ္ မဟုတ္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း မသိဘူး။ က်ေနာ္ ေတြ႕ဖူးလိုက္တဲ့ သူမရဲ႕ မနက္ခင္း အိပ္ရာထ ပင္ကိုအလွ ကေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ က်ေနာ္ရင္ထဲမွာ ရွိေနတုန္းပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ရင္ထဲက ပန္းတစ္ပြင့္ကို ဒိုင္ယာရီ အျဖစ္ ပံုသြင္းဖို႕ က်ေနာ္ ၾကိဳးစားပါေတာ့တယ္။

အျပင္ထြက္တိုင္း အေဖာ္တစ္ေယာက္ေယာက္ အျမဲပါတက္တဲ့ သူမဟာ က်ေနာ့္အတြက္ အခက္ေတြ႕ရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕ေနတဲ့ တပ္ကလည္း ေသးေသးေလးဆိုေတာ့ မလွဳပ္လိုက္နဲ႔ လွဳပ္လိုက္တာနဲ႔ လူကသိေရာ။ " ဆယ္တန္းေတာင္ ေအာင္ေအာင္ေျဖဖို႕ မၾကိဳးစားဘူး ရည္းစားကထားခ်င္ေနျပီ" လို႕ အေမ ဆူမွာလည္း ေၾကာက္တဲ့ က်ေနာ္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်ေနာ္တို႕ ေခတ္မွာ ေခတ္စားတဲ့ စာေပးျခင္း အလုပ္ကိုပဲ ေရြးခ်ယ္လိုက္တယ္။

သို႕ပင္မဲ့ က်ေနာ္အတြက္ ပြဲဦးထြက္ / တာထြက္ မေကာင္းခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္ စာေပးျပီ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ သူမဟာ သူမအေဒၚေတြ ရွိတဲ့ ျမိဳ႕ကို ျပန္သြားခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ထဲက ခုခ်ိန္ထိ လံုးဝျပန္မေတြ႕ ေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္လည္း ၁၀တန္းေအာင္ေတာ့ ရန္ကုန္ေရာက္၊ ရန္ကုန္ကေန မေလးရွားကိုသြား၊ ခုေတာ့ စင္ကာပူကို ေရာက္ေနျပန္ျပီေပါ့။ ေနာက္ထပ္ ဘယ္ခရီးကို ဘယ္ပံု ဘယ္နည္းနဲ႔ ခရီးဆက္ရအံုးမယ္ မသိပင္မဲ့ အခြင့္ၾကံဳလို႕ ျပန္ဆံုခြင့္ရွိအံုးမယ္ဆိုရင္..................................။ ( ဆံုခြင့္ ရွိခ်င္ပါေသးတယ္)

မၾကီးေရ ေမာင္ေလးရဲ႕ ပန္းတစ္ပြင့္အေၾကာင္းကိုေတာ့ ေရးလိုက္ျပီဗ်ာ။ ေမာင္ေလးရဲ႕ ပြဲဦးထြက္ ပန္းတစ္ပြင့္ မေကာင္းမွဳဟာ ေနာက္ပိုင္းလည္း ေတာက္ေလွ်ာက္ မေကာင္းခဲ့ပါဘူး ယခုလက္ရွိမွာေတာ့ အသည္းႏွလံုးမရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ခ်စ္တက္တဲ့ လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ဆက္ေလွ်ာက္ရင္း........ေက်နပ္ေပးပါလို႕ ေတာင္းပန္လိုက္ရပါတယ္ဗ်ာ။

ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္




16 comments:

yangonthar said...

အစ္ကုိေရ ေကာင္းခ်င္လုိ ့ပဲလုိ ့မွတ္ပါဗ်ာ .... အခ်စ္ဦးနဲ ့ ဆုံစည္းခြင့္မရ ခဲ့ေပမယ့္ အခ်စ္ နဲ ့ ဘဝရဲ ့ တစ္ခုေသာ အေကြ ့မွာ တမင္တကာ ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အမွတ္တမဲ့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေတြ ့ဆုံခြင့္ရမွာပါ ........ ရင္ထဲက ပန္းပြင့္ေလး အေၾကာင္း ခံစား ဖတ္ရွုသြားပါတယ္ ....
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
ခင္တဲ့
ညီငယ္

စိမ္း... said...

ေၾသာ္ ကိုရန္ကုန္သားကလည္း လ်င္ခ်က္.. ဒီကဖတ္တုန္းရွိေသး....

စိမ္း... said...

ျပန္ဆံုႏိုင္ပါေစ ကိုရီႏိုမာန္

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

က်ေနာ္ရင္ခုန္ခဲ့ေသာ မိန္းခေလးေတြ ဆိုတဲ့ အသံုးက အမ်ားကိန္း ကိုျပေနတယ္ကြ။

ဒီေတာ့ ေမာင္ရီႏိုေရ ပန္း ၅ ပြင့္ အေၾကာင္း ေရးေပးပါ လို႔ ထပ္တဂ္ ခဲ့ရင္ ေကာင္မလားပဲ။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

တကယ္ရင္ခုန္ခဲ့ရသူနဲ႔ ျပန္ဆံုတာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္နိင္ပါ ေသးတယ္ကြ။

Yu Ya said...

ကိုရီႏိုေရ..
“ဆံုႏိုင္ခြင့္ေလး တမ္းတမိတယ္ ဘယ္ေတာ့လည္း.. ရင္ေမာစြာ လြမ္းရက္စက္လို႔ မဆံုးေအာင္ဘဲ... ဆႏၵေလးငယ္ငယ္.. ကိုရီႏိုဆုေတာင္းေလးမ်ား ဘယ္အခါၿပည့္မလဲ... ”

ဆႏၵမြန္ၿဖင့္
yu ya

Anonymous said...

လြမ္းစရာပါလား ကိုရီႏိုၾကီးရ
ျပန္ဆံုခ်င္စိတ္ရွိေနရင္ေတာ့ ျပန္ဆံုျဖစ္မယ္ထင္တယ္ေနာ္ .. း))

မိုးခါး

ကိုလူေထြး said...

ေစ်းဦးေပါက္မွာ အေၾကြးယူမယ့္သူနဲ႕ တိုးေတာ့ ငါ့ညီမွာ တေနကုန္ လန္းခြင့္မရေတာ့ဘူးေပါ့...

တကယ္ေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ မိန္းမေပါပါတယ္ ငါ့ညီရာ... မယားပဲရွားတာပါ... းP

အရာရာ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႔ပါေစ ဆုေတာင္းရင္း
းဝ)

ေဆာင္းႏွင္းရြက္ said...

အားေပးသြားတယ္ ..

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ဒီလုိနဲ႔ ၿပီးသြားေရာလား။
အခုထက္ထိ ဘာမွ မေတြ႔ေသးဘူးေပါ့ေလ။

ေမေလး said...

ၿပန္ဆုံမွာပါ ကိုရီႏို
ကိုယ္ကလဲမေမ႔ေသးရင္
သူကလဲ သတိရေနမွာပါ။
ကံေကာင္းပါေစ

Angel Shaper said...

ကိုရီနိုုႀကီး သိပ္ေဆြးေနလား။
ျပန္ဆံုပါေစေနာ္။ ဒါမွ မဟုတ္လဲ ရင္တကယ္ခုန္၇သူနုဲ ့ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ။

ေရတမာ said...

ပန္းပြင့္ေလး ျပန္လည္ရွင္သန္လာပါေစ

တလႏြန္ said...

ပန္းပြင့္ေလးႏွင့္ ၿပန္ဆုံဆည္းႏုိင္ပါေစ

ခင္မင္ၿခင္းမ်ားႏွင့္
တလႏြန္

ေတာင္ေပၚသား said...

အျမန္ဆုံး ျပန္ေတြ႕ျပီး ခ်စ္သူေလးနဲ႕ အဆင္ေျပပါေစဗ်


ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား

Young said...

ေမာင္ေလးေရ ......... ဒီပိုစ့္ေလးကို ေမာင္ေလးတင္တဲ့ေန႔မွာပဲ မၾကီးဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြန္မန္႔မေပးခဲ့တာပါ။ ဘယ္ကိုပဲ ေရာက္ေနေရာက္ေန ေမာင္ႏွမေတြကို ရင္ထဲကအျမဲတမ္း လြမ္းေနပါတယ္။ ဒီပုစ့္ေလးအတြက္ ေမာင္ေလးရင္ထဲက ခိုင္ ဆိုတဲ့ေကာင္မေလးကို သိရလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အခ်စ္ဆိုတာ ဒီလိုပါပဲေနာ္ ... အခ်ိန္မေရြး ျပတ္သြားႏိုင္တဲ့ သံဇဥ္ၾကိဳးေလး တေခ်ာင္းေပ့ါ ... ဆက္ေရးရင္ ငိုမိေတာ့မယ္။
ေမာင္ေလး ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္။

ခင္တဲ့ မၾကီး