October 18, 2011

ေတာေရာက္ ေတာင္ေရာက္ စိတ္

စိတ္ရွိရင္ ဘာမဆို ျဖစ္နိုင္တယ္ ဆိုပင္မဲ့ ကံၾကမၼာရဲ့ လွည့္စားမႈကိုေတာ့ ခံၾကရစျမဲပါ။ တစ္ေလာက ျပည္ေတာ္ျပန္ အပိုင္း ( ၁ ႏွင့္ ၂)ဆိုျပီး ျမန္မာျပည္ ျပန္ျဖစ္ခဲ့ရင္ လုပ္ခ်င္တာေလးေတြ သြားခ်င္တဲ့ ေနရာေလးေတြကို စိတ္ကူးနဲ႔ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ တကယ္လို႔ ျမန္မာျပည္ ျပန္ျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း  ျပည္ေတာ္ျပန္ အပိုင္း( ၁ႏွင့္၂) အထဲကအတိုင္း လုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္လို႔ စိတ္ကူးထား ျပီးသားပါ။ အခုေတာ့ ကံၾကမၼာရဲ့ လွည့္စားမႈကို လွလွပပၾကီး ခံလိုက္ရပါျပီ။

ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ျဖစ္ခဲ့ရင္ Silk Air ေလေၾကာင္းလိုင္းနဲ႔မွ ျပန္ခ်င္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ က်ေနာ္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ မိတၱဴ လာအေပးမွာေတာ့ Jetstar ေလယာဥ္လက္မွတ္ၾကီး ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ အဒြန္႔တက္ဖို႔ စိတ္ကူးလိုက္ပါေသးတယ္။ ( စင္ကာပူေရာက္တာ ေလးႏွစ္နီးပါေလာက္ ရွိေနျပီးဆိုေတာ့ အက်င့္ေလးေတြက နည္းနည္းကူးခ်င္လာတယ္) ေနာက္မွ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ျပန္ထိန္းရင္း ... အလကားရတဲ့ လက္မွတ္ပဲ ဘာျဖစ္ျဖစ္ဆိုျပီး ေနေနလိုက္မိပါေတာ့တယ္။
ေလယာဥ္လက္မွတ္ ျမန္မာျပည္ကို  ျပန္မဲ့ရက္နဲ႔ ျမန္မာျပည္က ျပန္လာမဲ့ရက္ကို ၾကည့္လုိက္ျပန္ေတာ့လည္း တစ္လဆိုမွ တစ္လ ကြက္တိပဲ။ ဟာ...သြားျပီ။ ကၽြန္ေတာ္ထင္ထားတာက ၄၅ ရက္ေလာက္ေတာ့ ရလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ထားတာ။ အခုေတာ့ မွန္းခ်က္နဲ႔ ႏွံထြက္မကိုက္ဘူး ျဖစ္ေနျပီ။ အစီအစဥ္ေတြ အားလံုးျပန္ေျပာင္းရေတာ့မယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ တူတူျပန္ျပီး ျမန္မာျပည္မွာ ခရီးရက္ရွည္ထြက္မယ္လို႔ ေတြးထားတာ အခုေတာ့ ရက္ရွည္ေတာ့ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ ရက္တိုေလာက္ပဲ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ 

အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ကိုတိုင္ အရင္းလုပ္ၾကည့္တယ္။ ကိုယ္လုပ္ၾကည့္လို႔ ေကာင္းတဲ့ အေျခအေနရွိတယ္ ဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဆြဲေဆာင္ရတာ အက်င့္တစ္ခုလိုကိုး ျဖစ္ေနပါျပီ။ ျပီးခဲ့ ဆန္းေဒးက ( ၇)ၾကိမ္ေျမာက္ စင္ကာပူမွာ ေသြးသြားလွဴျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္ မဲဆြယ္လို႔ ေသြးလိုက္လွဴျဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္ရွိတယ္။ တစ္ေယာက္က ေျခာက္ၾကိမ္ေျမာက္ ၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က သံုးၾကိမ္ေျမာက္ ၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ၂ ၾကိမ္ေျမာက္။ ၆ၾကိမ္နဲ႔ သံုးၾကိမ္ကေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔ အတူေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္။ ၂ၾကိမ္ေျမာက္ကေတာ့ စလံုးတရုတ္။ 

ပံုမွန္ဆိုရင္ေတာ့ Woodland က ေသြးလွဴဘဏ္မွာပဲ သြားလွဴျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔လည္း နီးတယ္။ စလံုးတရုတ္လိုက္လွဴတဲ့ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ SGH မွာပဲ သြားလွဴျဖစ္တယ္။ သူက ေလဆိပ္ဘက္မွာေနေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဆီကို မလာခ်င္ဘူး ေဝးလို႔တဲ့ေလ။ က်ေနာ္လည္း ဘာမွ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ သူ႔ဆီက လွဴခ်င္တယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ျဖစ္ေနတာကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ ရေအာင္ယူထားလိုက္မိတယ္။ အဲဒီအတြက္လည္း က်ေနာ္ပီတိျဖစ္ရပါတယ္။

တစ္ဖက္က ပီတိျဖစ္ရပင္မဲ့ တစ္ဖက္ကလည္း စိတ္ညစ္ရပါတယ္။ သူမ်ားတကာေတြ ဖုန္းခိုင္းတာ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၾကာလဲ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ က်ေနာ္ အသစ္ေလွ်ာက္ထားတဲ့ ဖုန္းေလး ၂လပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ပါဝါမတက္လို႔ ဒီေန႔ပဲ M1 မွာ အသစ္တစ္လံုး သြားျပန္လဲလိုက္ရပါတယ္။ ကံေကာင္းတယ္လို႔ပဲ ေျပာရမွာေပါ့ တစ္ႏွစ္ ဝရမ္တီရွိေနေသးလို႔။ နို႔ မဟုတ္ရင္ ... ပလုံ ဆိုတဲ့ အသံေလးေတာင္ ၾကာလိုက္ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္

1 comment:

အမ္တီအန္ said...

တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္ကဟိုသည္ေထြေနတုန္း အဲ့လို စာမမည္တာေလးေတြ ခ်ေရးလိုက္ရရင္ စိတ္ထဲေပါ့သြားတတ္တယ္။ ရန္ကုန္ျပန္ရင္ ခရီးသြားပို႔စ္ေလး ျပန္ေရးပါဦး..။