တစ္ခါက

အလုပ္ကမအား၊ စာေရးဖို႕ကလည္း စိတ္ကမရွိနဲ႔ တစ္ေန႕တစ္ေန႕ ကုန္ဆံုးသြားတဲ့ ရက္ေတြကလည္း ျမန္လိုက္တာလို႔ မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ အလုပ္ကေတာ့ အလုပ္ခ်ိန္ေပါ့။ အလုပ္ျပီးတဲ့ အခ်ိန္ၾကျပန္ေတာ့လည္း စာေရးမယ္လို႕ စဥ္းစားလိုက္ပင္မဲ့ လက္က ဇာတ္လမ္းၾကည့္တဲ့ဆီပဲ ေရာက္ေရာက္သြားတယ္။ ဇာတ္လမ္းၾကည့္ျပီးလို႕ အခ်ိန္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ည ၁၂နာရီေက်ာ္ေနျပီ။ ဒါနဲ႔ စာေရးမဲ့ အစီအစဥ္လည္း ေနာက္ရက္ေနာက္္ရက္နဲ႕ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ျမန္လိုက္တာလို႕ ထပ္ျငီးေနမိပါေတာ့တယ္။

ကၽြန္ေတာ္ဝယ္ထားတဲ့ အင္တာနက္လိုင္းက ျမန္မာဇာတ္လမ္းေတြၾကည့္ဖို႕ ေကာင္းေကာင္းအဆင္ေျပပင္မဲ့ နိုင္ငံျခားဇာမ္းလမ္းကိုၾကည့္ဖို႕ေတာ့ နည္းနည္းေလး အခက္ရွိျပန္ေရာ။ ဒါနဲ႕ အဆင္ေျပရာ ျမန္မာကားေလးပဲ ၾကည့္ျဖစ္ေတာ့တယ္။ ဇာတ္ကားေတြၾကည့္ျပီး တစ္ခ်ိဳ႕လည္း စိတ္ထဲမွာက်န္တာ ရွိသလို တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ျပီးျပီေရာပဲ ၾကည့္လိုက္တယ္။ ဇာတ္လမ္းေတြၾကည့္ျပီး ေဝဖန္ေရးနဲ႕ ေလကံေရး လုပ္မလားလို႕ စဥ္းစားခဲ့မိတာလည္း ၾကာေပါ့။ အခုေတာ့ အခ်ိန္နည္းနည္းေလး ေပးျပီး ေဝဖန္ေတာ့မယ္။ ေဝဖန္တယ္ဆိုတာကလဲ သိလို႕ တက္လို႕ေတာ့ မဟုတ္ရပါ။ စိတ္ထဲရွိတာေလးကို ခ်ျပလိုက္တဲ့ သေဘာပါ။

ဝတၳဴျငိ္မ္ေက်ာ္ ရဲ႕တစ္ခါက ဇာတ္လမ္းကို ဒါရိုက္တာမီးပြားျပန္လည္ခံစား တင္ျပထားတာကိုၾကည့္ျပီး ဇာတ္လမ္းကို သေဘာက်ပါတယ္။ ရန္ျငိမ္ အျဖစ္ ျမင့္ျမတ္က၄င္း၊ လိွဳင္အျဖစ္ ေဖြးေဖြးက၄င္း၊ ေစာ အျဖစ္ ေအသင္ခ်ိဳေဆြ တို႕က သရုပ္ေဆာင္ထားၾကတယ္။ ေအသင္ခ်ိဳေဆြကိုေတာ့ အခုကားမွာမွ ပထမဆံုး အၾကိမ္ၾကည့္ဖူးတာပါ။ အသစ္တေယာက္္ဆိုပင္မဲ့ ကင္မရာနဲ႔ မစိမ္းတာကို သတိထားမိတယ္။ သရုပ္ေဆာင္တဲ့ အပိုင္းကေတာ့ က်ေနာ္အေနနဲ႕ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္လိုေသးတယ္လို႕ ထင္မိတာပဲ။ ဒါရိုက္တာရဲ႕ သင္ျပမႈေကာင္းလို႕လာေတာ့မေျပာတက္ဘူး။ ေစာအျဖစ္သရုပ္ေဆာင္တဲ့ ေအသင္ခ်ိဳေဆြ အပိုအလိုမရွိ သရုပ္ေဆာင္သြားနိုင္ပါတယ္။

ေဖြးေဖြး ကိုေတာ့ က်ေနာ္ၾကည့္ဖူးတာ ႏွစ္ကား သံုးကားေလာက္ေတာ့ ရွိသြားျ႔ပီ။ အၾကိုက္ၾကီး မဟုတ္ရင္ေတာင္ လက္ခံလို႕ရတဲ့ အေနအထားမွာရွိပါတယ္။ က်ေနာ္ၾကည့္ဖူးတဲ့ ကားေတြမွာေတာ့ လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ေယာက္အျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ထားပင္မဲ့ သူ႕ရုပ္သူ႕ရည္နဲ႕ မလိုက္ဘူးလို႕ ထင္မိပင္မဲ့ စတိုင္က်က်ေလး ဝတ္စာဆင္ယင္ထားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ၾကည့္ေကာင္းတယ္လို႕ ထင္မိျပန္ပါေရာဗ်ာ။

အခုတစ္ေယာက္ေတာ့ ငိုမယ္ဆိုလာထား ဆိုတဲ့ အထဲမွာ သူပါတယ္။ လြယ္လိုက္တဲ့ မ်က္ရည္။ တစ္ကားၾကည့္လည္း ငိုမယ္။ ေနာက္တစ္ကားၾကည့္လည္း ငိုမယ္ ဆိုတာၾကီးပါပဲဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ကေတာင္ မ်က္ရည္မင္သားလို႕ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ အမည္ေပးထားလိုက္တယ္။ ျမင့္ျမတ္ရဲ႕ သရုပ္ေဆာင္မႈကေတာ့ ေျပာစရာ မရွိေလာက္ေအာင္ပါပဲ။

ဇာတ္လမ္းအက်င္းအရ ရန္ျငိမ္နဲ႕ ေစာက သမီးရည္းစာ။ ရန္ျငိမ္က ေစာကို အရမ္းခ်စ္တယ္။ တစ္ေန႕ ရန္ျငိမ္က သူ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အိမ္မွာ အလွဴရွိလို႕ သြားရင္နဲ႕ လွိဳင္နဲ႔ေတြ႕ျဖစ္ၾကတယ္။ လွိဳင္က ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္ဆိုသလိုပဲ ရန္ျငိမ္ကို စိတ္ဝင္စားသြားတယ္။ မိန္းကေလးတန္မဲ့ ရန္ျငိမ္ကို သေဘာက်ေၾကာင္း ရန္ျငိမ္ကိုေျပာျပခဲ့တယ္။ လွိဳင္နဲ႕ ခ်စ္သူရန္ျငိမ္ အေျခအေနကို သိတဲ့ ေစာက မနာလိုျဖစ္တယ္။ ဒါပင္မဲ့ ေစာက ရန္ျငိမ္ကို မယံုၾကည္ဘူး။ ရန္ျငိမ္ကလည္း ေစာမွ ေစာတစ္ယာက္တည္းကိုပဲ ခ်စ္တာ။ လွိဳင္ကိုလည္း မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳးပဲ အလိုက္အထိုက္ ကူညီေနခဲ့တာ။ ဒါကို နားမလည္ပဲ ရန္ျငိမ္က လွိဳင္ကို သူ႕မွာခ်စ္သူရွိတဲ့ အေၾကာင္းဖြင့္ေျပာလိုက္လို႕ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းလိုပဲ ေနၾကေတာ့မယ္လို႕ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ေျပာဆိုေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ေစာေရာက္လာျပီး၊ ျပႆနာရွာလာပါေတာ့တယ္။ စကားေတြမ်ားၾကေနရင္းနဲ႕မွ ေစာက လွိဳင္ရဲ႕ ပါးကိုရိုက္လိုက္ေတာ့တယ္။ ပါးရိုက္ျပီးလို႕ လွည့္အထြက္မွာပဲ ရန္ျငိမ္ ေတာက္ တစ္ခ်က္ေခါက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ့္တင္ျပေရးသား ညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္ ဇာတ္လမ္း ဇာတ္အိမ္ မေပၚပါက ဒီေနရာ ေလးမွာ သြားၾကည့္နိုင္ပါတယ္။

က်ေနာ္ရဲ႕ ေဝဖန္မႈက အခုမွ စေတာ့မွာပါ။ ေစာ နဲ႔ ရန္ျငိမ္ မေတြ႕လိုက္နဲ႔ ေတြ႕လိုက္တာနဲ႕ ေစာရဲ႕ အေထ့အေငါ့ေတြနဲ႔ပဲ ရင္ဆိုင္ေနခဲ့ရတယ္။ ဒီၾကားထဲ ရန္ျငိမ္နဲ႕ လွိဳင္တို႕ ခင္မင္မႈေၾကာင့္ ေစာရဲ႕ အျမင္မၾကည္လင္မႈကိုလည္း ရန္ျငိမ္ေျဖရွင္းရျပန္ပါတယ္။ ေစာကို ရန္ျငိမ္ခ်စ္ခဲ့တာ လက္ထပ္ဖို႕ အထိခ်စ္ခဲ့တယ္။ အေထ့ေငါ့ေတြကို စိတ္ကုန္ေနပင္မဲ့ ခ်စ္တဲ့ စိတ္တစ္ခုနဲ႔ နားလည္နိုင္ခဲ့တယ္။ ဇာတ္လမ္းၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ကိုယ္ကိုကိုယ္ ျပန္ေမးၾကည့္လိုက္တယ္။ မင္းဆိုရင္ေကာ ဘယ္လိုလဲ ေပါ့။ အေျဖက ရွင္းရွင္းေလး ေက်ာပူပဲ ခံမယ္။ နားပူေတာ့ လံုးဝလံုးဝပဲ။ ကိုယ့္အေပၚ မယံုၾကည္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ဆက္ခ်စ္ဖို႕အတြက္ က်ေနာ္ဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ မလြယ္တဲ့ ကိစၥတစ္ခုပါ။ ဇာတ္လမ္းအရ ဆက္ျပီး လက္ခံ ခဲ့နိုင္ပင္မဲ့ အေပၚမွာ ေဖၚျပခဲ့တဲ့ ရန္ျငိမ္ ေတာက္ ေခါက္တဲ့ အခန္းအေရာက္မွာေတာ့ ဒီမိန္းမကို ဘယ္ေလာက္ၾကီးပဲ ခ်စ္ေနေန ဆက္ျပီးပတ္သက္နိုင္စရာ အေၾကာင္း မရွိေတာ့ဘူးလို႕ က်ေနာ္စိတ္ထဲ ေတြးေတာလိုက္မိပါတယ္။ က်ေနာ္ ဘာေၾကာင္းဒီလိုေတြး လိုက္ရတယ္ ဆိုတာ သိခ်င္ရင္ေတာ့ အေပၚမွာ ေပးထားတဲ့ လင့္ေလး အတိုင္းသြားၾကည့္လိုက္ပါလို႕ပဲ ညႊန္းလိုက္ပါရေစေတာ့ဗ်ာ.......

ဒါပင္မဲ့ ဆရာျငိမ္ေက်ာ္က ရန္ျငိမ္ရဲ႕ အခ်စ္ကို စာတင္သြားခဲ့ပါတယ္။ အခ်စ္ၾကိးလို႕ အမ်က္ၾကီးခဲ့ရတဲ့ ေစာကိုလည္း ေနာင္တေတြနဲ႔ ေအးခ်မ္းေစခဲ့ျပန္ပါတယ္။ တဖက္သတ္ ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ လွိဳင္အတြက္ေတာ့ သူမရဲ႕ အခ်စ္ကို နားလည္မႈေတြနဲ႔ သူမရဲ႕ အခ်စ္ကို တည္ေဆာက္ျပသြားခဲ့ပါတယ္။ ဆရာ႕ရဲ႕ ဝတၳဴကေကာင္းသလို ဒါရိုက္တာရဲ႕ ရိုက္ကြက္ေတြလည္း ၾကည့္ေနတဲ့ လူရဲ႕စိတ္ကို ဖမ္းစားနိုင္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ဇာတ္ကား တစ္ကားလံုးမွာ အခန္းနည္းပင္မဲ့ ဇာတ္ပို႕ေနရာကေန ရတဲ့ေနရာကို ပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္ သရုပ္ေဆာင္သြား နိုင္ခဲ့တဲ့ ရန္ျငိမ္ရဲ႕ အမ ေနရာက သရုပ္ေဆာင္သြားခဲ့တဲ့ ဆုကဗ်ာရဲ႕ သရုပ္ေဆာင္မႈေတြကိုေတာ့ ဇာတ္ေဆာင္ႏွစ္ထပ္ ပိုသေဘာက်မိေၾကာင္း ေျပာရင္း က်ေနာ္ရဲ႕ တစ္ခါက ဇာတ္လမ္းေဝဖန္ေရး ကို ဒီမွာပဲ အဆံုးသတ္လုိက္ရပါတယ္။


ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္