August 10, 2010

သူ႕တို႕ တိုင္းျပည္ အလည္တစ္ေခါက္

စကားမစပ္ က်ဳပ္က စကားနည္းနည္း ေျပာခ်င္မိတယ္။ က်ဳပ္ေျပာမဲ့ စကားက ဟုတ္ခ်င္လည္း ဟုတ္မယ္။ မဟုတ္ခ်င္လည္းမဟုတ္ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ့ က်ဳပ္ေျပာမွာက ၾကားဖူးနားဝ အေၾကာင္းေတြေပါ့။

က်ဳပ္တို႕ ဘိုးေဘ ေတြ လက္ထပ္တုန္းက က်ဳပ္တို႕ေငြစကၠဴ တစ္က်ပ္က အခုသူတို႕ ႏွိဳင္းယွဥ္ေနတဲ့ ေငြၾကီးနဲ႔ နင္လာငါလာ ဆုိပဲ။ ခုေတာ့ က်ဳပ္တို႕ေငြက သူတို႕ ေငြၾကီးနဲ႔ အဆ တစ္ေထာင္ေလာက္ေတာင္ ကြာသြားတာ က်ဳပ္ျဖင့္ ေတြးလို႕ကို မထိေတာ့တဲ့ အျဖစ္ပါ။

ေနာက္ျပီး က်ဳပ္ၾကားမိပါေသးတယ္။ က်ဳပ္တို႕ တိုင္းျပည္က တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြကို အတုယူျပီး သူတို႕ တိုင္းျပည္မွာ ျပန္ျပဳျပင္တယ္ ဆိုလားပဲ။ ခုေတာ့ သူတို႕ တိုင္းျပည္ၾကီးလွလို႕။ က်ဳပ္တို႕ တိုင္းျပည္ၾကီးေတာ့ ေႏြေခါင္ေခါင္မွာ ေရငတ္သလိုမ်ိဳးေပါ့။ စုတ္ျပတ္ကို သက္လို႕။ က်ဳပ္ေျပာတာက က်ဳပ္တို႕ တိုင္းျပည္ရဲ႕အားလံုး မေျပာေပါင္ဗ်ာ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာလည္း လွလိုက္တာမွ မွဳံလို႕ပါပဲ။

သူတို႕ တိုင္းျပည္နဲ႕ က်ဳပ္တို႕တိုင္းျပည္ ယွဥ္ၾကည့္လိုက္ရင္လည္း အဆ တစ္ေထာက္ေလာက္ ( အက်ယ္အဝန္း) ကြာျခားပါတယ္။ သူတို႕ တိုင္းျပည္မွာေတာ့ ေငြဝယ္ကၽြန္ေတြကို တိုက္နဲ႕တာနဲ႕ ထားနိုင္ပင္မဲ့ က်ဳပ္တို႕ တိုင္းျပည္မွာေတာ့ က်ုဳပ္တို႕ကိုယ္တိုင္ တိုက္နဲ႕ မေနနိုင္တာ အံ့ၾသမိသဗ်။

သူ႕ုတို႕ တိုင္းျပည္မွာ ေရဆိုေရ ေျမဆိုေျမ အရာရာဝယ္သံုးေနရတဲ့ အေျခအေနမွာ က်ဳပ္တို႕တိုင္းျပည္မွာက သယံဇာတ ေပါၾကြယ္ဝေနပါလွ်က္ သူတို႕တိုင္းျပည္နဲ႔ မယွဥ္နိုင္တာ စဥ္းစားစရာေပါ့။

သူတို႕ တိုင္းျပည္မွာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စားစရိတ္၊ ေနစရိတ္ အားလံုးဟာ အလကားမရသလို႕ ကားရွိလို႕ ကားေလွ်ာက္ေမာင္းရင္ေတာင္း လမ္းသံုးခ ဆိုျပီးေပးရတာ။ ဘယ္သြားသြားပိုက္ဆံမရွိရင္ ေနလို႕မရတဲ့ သူတို႕ တိုင္းျပည္မွာ အခြန္အခ သိပ္မ်ားသလို အျပင္အဆင္ေတြလည္း သိပ္လုပ္သကိုးဗ်။

က်ုပ္တို႕ တိုင္းျပည္မွာေတာ့ဗ်ာ အခြန္အခေတြ သိပ္မ်ားပင္မဲ့ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းတာေတာ့ သိပ္နည္းတာ သိသားသဗ်ာ။ တစ္ခ်ိ္န္တုန္းက က်ဳပ္တို႕ ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးဟာ လယ္ဂတံုး ျဖစ္ေနတာကိုပဲ ၾကည့္ေတာ့ ေမာင္ရာ။

ကဲ .. ကဲ က်ဳပ္ကေျပာရင္ ကိုယ္ေပါင္ ကိုယ္လွန္ေထာင္းေနသလို ျဖစ္အံုးမယ္။ ေနာက္ဆံုး က်ဳပ္ရဲ႕ခံစားခ်က္ေလးေတာ့ ေျပာခ်င္သားဗ်ာ။ က်ဳပ္မေန႕က သူတို႕တိုင္းျပည္ကိုေရာက္တယ္။ က်ဳပ္ေရာက္တဲ့ေန႕မွာပဲ သူတို႕ တိုင္းျပည္ရဲ႕ National Day ဆိုတာၾကီးနဲ႔ ၾကံဳံလို႕ က်ဳပ္က သြားၾကည့္ပါတယ္။ က်ဳပ္တို႕တိုင္းျပည္နဲ႔ ဘာမ်ားထူးျခားလဲေပါ့။

က်န္တာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို က်ဳပ္စိတ္မဝင္စားပါဘူး။ က်ဳပ္မ်က္ရည္ဝဲ ရေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားတဲ့ ျမင္ကြင္းကေတာ့ က်ဳပ္ရင္ထဲ မခ်ိတင္ခဲ ျဖစ္က်န္ေနခဲ့တယ္။ သူတို႕ တိုင္းျပည္ကလူေတြေတာ့ ဘယ္လိုေနမွန္း က်ဳပ္မသိဘူး။ က်ဳပ္ကေတာ့ ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြား ျဖစ္မိတာေတာ့ အမွန္။ ေလယာဥ္ၾကီးနဲ႔ သူတို႕တိုင္းျပည္ရဲ႕ အလံကို ေခၚေဆာင္လာတာ က်ဳပ္ျဖင့္ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္က်မတက္ပဲ။ က်ဳပ္တို႕ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အလံကိုလည္း ဘယ္ေသာ္အခါမ်ားမွ ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားနိုင္ခြင့္ ၾကံဳရပါ့မလဲလို႕ ေတြးရင္း........


ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္

6 comments:

Maung Myo said...

တစ္ေန႕ေတာ့ေပါ့.....တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္မိတာပါပဲ ။

noblemoe said...

မေန့က TV ကေနၾကည့္ျပီးရင္ထဲမွာမေကာင္းဖူး

ေႏြဆူးလကၤာ said...

အင္း ေျပာရရင္ေတာ့ ... မ်ားႀကီးပ ... ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ဆိုမွေတာ့ ပံုျပင္မွတ္ရေတာ့မွာေပါ့ဗ်ာ ...

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ဖတ္ရတာေတာင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္..
လူတိုင္းရင္ထဲမွာေတာ႕ကိုယ္႕တိုင္းျပည္ကို တိုးတက္ေနတာဘဲ ျမင္ခ်င္ၾကတာပါဘဲေနာ္..
အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ ကိုယ္႕ထမင္း ေရႊခ်ျပီး စားႏိုင္ၾကတဲ႕ လူတစ္ခ်ိဳ႕က လြဲလို႕ေပါ႕ေနာ္။

ဇြန္မိုးစက္ said...

ဟင္းးးးးး... သက္ျပင္းအရွည္ႀကီးခ်သြားတယ္။

အဲသည့္ တေန႔ေန႔ကုိ ေမွ်ာ္လင့္မိေနတုန္းပါပဲ။

ပိုးဟပ္ေလး said...

ဟုတ္တယ္ဗ်...
ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ လည္း ျမင္ခဲ႔ရတယ္...
သူတုိ႔ ႏုိင္ငံ သားေတြဆုိရင္ ဂုဏ္ယူလြန္းလုိ႔
တစ္ေဟးေဟး တစ္ဝါးဝါးနဲ႔ ...
စိတ္ထဲ မွာလည္း အားငယ္မိသြားတယ္
တကယ္ေျပာတာ .... ကိုယ္႔ႏုိင္ငံမွာဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလုိက္မလဲေနာ္...