September 8, 2013

စဥ္းစားၾကည့္ပါ

မႏွစ္က ကၽြန္ေတာ့္ အကို နိုင္ငံျခားက ျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္အိမ္မွာ အေမနဲ႔ စကားမ်ားၾကတယ္။ စကားမ်ားတယ္ဆိုတာထက္ နားလည္မႈလြဲတယ္လို႔ ေျပာရင္ ပိုမွန္လိမ့္မယ္။ အိမ္မွာက အကိုရွာတဲ့ ဝင္ေငြပဲရွိတာ။ အကိုပို႔တဲ့ ေငြကို ေလာက္ငွေအာင္ အေမပဲ ၾကည့္ျပီး စီစဥ္ရတာ။ အေဖမရွိေတာ့တဲ့ ေနာက္ပိုင္း အေမက အကို႔ကို အားကိုးေနခဲ့ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေက်ာင္းတစ္ဖက္နဲ႔ ဆိုေတာ့ ဘာမွ မကူညီနိုင္ခဲ့ဘူး။ အကိုက အေဖနဲ႔ တူတာျဖစ္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ စကားေျပာ အရမ္းနည္းတယ္။ အေမကေတာ့ သူ႔သား ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းေနျပီ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း၊ တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္ေတာ္ အပိုေငြေလး သံုးလိုက္မိရင္း အကို႔ကို မသနားေၾကာင္း၊ အလိုက္မသိတတ္ေၾကာင္း၊ ေငြကို သံုးဖို႔ေလာက္သာသိတယ္ စတာေတြကေတာ့ အတူေနျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္က ၾကားေနက်။

ကၽြန္ေတာ္က ဆယ္တန္း ၂ ႏွစ္က်ျပီး စာေမးပြဲ တစ္ႏွစ္ေအာက္ထားလိုက္တယ္။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စာေမးပြဲ ျပန္ေျဖခ်င္တဲ့ စိတ္ရွိတာနဲ႔ အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ ပူဆာမိတယ္။ အေမကေတာ့ သူ႔ထံုစံအတိုင္း ေပါက္ေပါက္ေဖါက္ေတာ့တာေပါ့။ ေနာက္ဆံုး အကို႔ရဲ့ အဆံုးအျဖတ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ စာေမးပြဲ ေျဖဖို႔ အဆင္ေျပသြားရတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ အကို ခြင့္နဲ႔ ျပန္လာေတာ့လည္း အေမက ကၽြန္ေတာ္ကို ဆူဖို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ အကို႔ကို ေျပာတယ္။ အကိုက ကၽြန္ေတာ့္ကို စကားေတြ အမ်ားၾကီး မေျပာဘူး။ တစ္ခြန္းပဲေျပာတယ္။ ညီေလးရာ အကိုလည္း ထမင္း စားတာပဲ၊ ညီေလးလည္း ထမင္းစားတာပဲ ဘယ္ဟာ ေကာင္းတယ္ မေကာင္းဘူးဆိုတာေတာ့ စဥ္းစားတတ္ရမွာေပါ့ တဲ့။

ကၽြန္ေတာ္ အကို႔ ကို သတိထားမိတာေတာ့ ၾကာပါျပီ။ အကိုက စကားနည္းတယ္ ဆိုပင္မဲ့ လိုအပ္ရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး စကားေျပာတယ္။ မလိုအပ္ဘူးလို႔ ထင္ရင္ စကား တစ္လံုးမွကို မေျပာတာ။ ေနာက္တစ္ခုက ဟန္မေဆာင္တတ္တာ။ အေမ့ေမာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဦးေလး အိမ္လာေတာ့လည္း စကားတစ္ခြန္းႏွစ္ခြန္းေျပာျပီး အိပ္ခန္းထဲ ဝင္ေနတာမ်ိဳး။ အေမကေတာ့ အားနားေနတာေပါ့။ ဦးေလးက အကို နိုင္ငံျခားက ခဏျပန္လာတယ္ဆိုလို႔ လာေတြ႔တာပါ။ အကိုကေတာ့ သူ႔စိတ္ထဲမွာ အေမနဲ႔ ျခံကိစၥ ျပႆနာ ျဖစ္ျပီးကတည္းက ဦးေလးကို ၾကည့္မရေတာ့တာ က်ေနာ္ သိေနတယ္။ ေနာက္ျပီး အကိုက အစားအေသာက္ကို သိပ္ဂရုမစိုက္ဘူး။ စားလို႔ ရရင္ျဖစ္တယ္။ ဘာနဲ႔ စားရစားရ။ အေမက အဲလိုမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္အစားအေသာက္ကို ျဖစ္ျဖစ္ အရသာခံ စားတယ္။ အစားအေသာက္ကိစၥနဲ႔ပဲ အေမနဲ႔ အကို စကားမ်ားသလိုျဖစ္ျပီး အေမငိုေတာ့တာပဲ။

ျဖစ္ပံုက ဒီလို.....။ အကို မရွိရင္ေတာ့ အိမ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သားအမိႏွစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္သလိုစားၾကပါတယ္။ အကိုလာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အိမ္မွာ ဝိုင္းကူဖို႔ ရြာထဲက အေဒၚတစ္ေယာက္ကို ေခၚထားလိုက္တယ္။ အဲ့ဒီေန႔က အိမ္မွာ မုန္႔ဟင္းခါးခ်က္စားၾကတယ္။ ညစာ စားျပီးတာေတာင္ အမ်ားၾကီးက်န္ေနေသးတယ္။ ေနာက္ေန႔ မနက္က်မွ အပူေပးျပီး ထပ္စားမယ္ေပါ့။ မနက္က်ေတာ့ အိမ္မွာေခၚထားတဲ့ အေဒၚက မုန္႔ဟင္းရည္ မေလာက္မွာ ဆိုတာေၾကာင့္ ေရနည္းနည္း ေရာျပီး မီးဖိုေပၚ တင္ထားတုန္း ရွိေသးတယ္။ အေမက သူစားေတာ့မယ္ဆိုျပီး ထည့္စားတဲ့ အခ်ိန္မွာ အရသာက ေပါ့ေနျပီ။ ဒါကုိ အေမက .... ဟဲ့ ဟင္းရည္က ဘယ္လို ျဖစ္တာလဲ။ မေန႔ညက အေကာင္းၾကီးပါ။ ေရေရာလိုက္ေသးတာလား......။ အေဒၚက  အင္း ေရနည္းနည္း  ေရာလိုက္တယ္လည္းဆိုေရာ  အေမ ထေသာင္းက်န္ပါေတာ့တယ္။ ငါက ေကာင္းေကာင္းေလး စာရမလားမွတ္တယ္။ မေျပာမဆိုနဲ႔ လုပ္ခ်င္တာလုပ္တယ္။ ခုေတာ့ စားမေကာင္းေတာ့ဘူး။ ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုး အဲလို မေကာင္းမကံဆို သြန္ပစ္လိုက္တာကမွ ေကာင္းအံုးမယ္လည္းဆိုေရာ အခန္းထဲမွာ ရွိေနတဲ့ အကို႔အသံ ထြက္လာပါတယ္။

ဘာျဖစ္လဲ အေမရယ္... ေပါ့ေတာ့လည္း ဆားထည့္စားတာေပါ့.... ေစာေစာစီးစီး သူတစ္ပါးကို မေျပာပါနဲ႔၊ အစာတစ္လုတ္အတြက္နဲ႔ စိတ္အဲေလာက္ထိ ဆင္းရဲမခံပါနဲ႔ လည္းဆိုလိုက္ေရာ ငိုခ်င္ရဲ့ လက္တိုသလိုျဖစ္ျပီး သူ႔ကို နားမလည္ဘူး။ သူ႔ကို နားလည္မယ္လို႔ ထင္ထားတဲ့ သားက သူ႔ကို ခုလိုမ်ိဳးေျပာေတာ့ သူ ရင္နာတယ္။ သူစိမ္းဖက္က နားျပီး ကိုယ့္အေမကို ဒီလိုေျပာရလား။ သူရွာေကၽြးတယ္ဆိုျပီး ငါ့ကို ဒီပံုစံ လာမလုပ္နဲ႔။ ေျပာလည္းေျပာ ငိုလည္းငိုေပါ့။ အကိုလည္း အေမ့ကို ျပန္ေျပာေနတဲ့ အသံေတြေတာ့ ၾကားေနရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အကိုနဲ႔ အေမ့ၾကားမွာ ဘာမွဝင္မေျပာပဲ ဒီအတိုင္းေလးပဲ နားေထာင္ေနလိုက္တယ္။ အကို သူ႔အိပ္ခန္းထဲ ဝင္သြားတာကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔လိုက္တယ္။ သိပ္မၾကာဘူး ဆိုင္ကယ္အသံနဲ႔ အတူ အေမ့ ငိုသံလည္း တိတ္သြားခဲ့တယ္။

အေမလည္း အျပင္ကိုထြက္သြားပင္မဲ့ ေန႔လည္စာ စားမဲ့ အခ်ိန္မွာ ျပန္လာျပီး စီစဥ္ခ်က္ျပဳတ္ေနပင္မဲ့ ဆိုင္ကယ္အသံနဲ႔အတူ ထြက္သြားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အကို ကေတာ့ ...........။


 ရီနိုမာန္
 

2 comments:

သိ င်္ဂါ ရ said...

မိဘ နဲ႔ သားသမီး ၾကား က ေမတၱာတရား က နားလည္မႈေတြ လြဲတဲ႔ အခါ ႏွစ္ဘက္စလုံးမွာ နာက်င္ၾကရတာပါပဲ ...

AMK said...

ၿမန္မာၿပည္ က မိဘေတြ က သားသမီးေတြ တသက္လံုး သူတို ့စကားကိုပဲ နားေထာင္ေစခ်င္တယ္ .သားသမီးေတြ ၾကီးလားလို ့ သူတို ့အေတြ အၾကံဳနဲ ့အနည္းအပါးၿပန္ေၿပာတာတို ့ ၿပန္ေဆြးေနြးလာတာ တို ့ကိုလက္မခံႏိုင္က်ဘူး အကိုရ..ေနာက္ဆံုး ပိုက္ဆံုရွာႏိုင္လို ့သူတို ့ကို ပုန္ကုန္ပါတယ္ ဆိုတဲ ့ဘူတာကိုဆိုက္ေရာဗ်ာ..သူတို ့သားသမီးေတြ လူၾကီးၿဖစ္လာက်ၿပီး အေတြ ့အၾကံဳ နဲ ့၇င္ ့က်က္လာတာကို မခံစားႏုိင္က်ဘူးလို ့ထင္တာပဲ တသက္လံဳး ကေလးပဲ လုပ္ေစခ်င္တယ္နဲ့တူပါတယ္