စိတ္ကူး ခ်စ္သူ

သူမ လွပါတယ္လို႕ ေျပာရင္ ယံုေပးနိုင္မလား။ ေတြ႕ဖူးတဲ့ လူေတြကေျပာတယ္။ ရွမ္းၾကိုက္လို႕ ႏြားေခ်ာတာပါတဲ့။ လက္ခံပါတယ္။ အဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ က်ေနာ္က ရွမ္းတစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္ခ်င္ေနတာပါ။ ၁၀ႏွစ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကိုေက်ာ္လြန္ခဲ့ေပမယ့္ သူမရဲ႕ လွပမႈက ယခုခ်ိန္ထိ မိုနာလီဇာဆိုတဲ့ နာမည္က်န္ခဲ့သလို က်ေနာ္ရင္ထဲမွာ ခုထိေနရာယူေနတုန္းပါပဲ။

က်ေနာ္ျမတ္ႏိုးမိတဲ့ သူမရဲ႕ ဆံႏြယ္ေလးေတြက ဟိုလြန္ခဲ့၁၀ႏွစ္က အတိုင္းခုခ်ိန္ထိ မေျပာင္းလဲဘူး။ လွလွပပ ညိဳ႕တက္တဲ့ သူမရဲ႕ မ်က္ဝန္းေလးေတြ ၾကျပန္ေတာ့လည္း အေရာင္ေလးေတြ ပိုေတာက္လာတာကို သတိထားမိတယ္။ သူမရဲ႕ အသံေလး ၾကားလိုက္ရရင္ပဲ က်ေနာ္မွာ အိပ္စက္ဖို႕အတြက္ ေတးတစ္ပုဒ္မ်ား ရလိုက္ရသလိုပဲ။

သူမနဲ႔ စေတြ႕တဲ့ အခ်ိန္ကိုေျပာပါလို႕ ေမးရင္ ၁၉၉၉လို႕ပဲေျပာရမယ္လို႕ထင္တယ္။ ေသခ်ာမမွတ္တက္တဲ့ က်ေနာ့္ ဦးေႏွာက္ကိုပဲ အျပစ္တင္းလိုက္မိပါတယ္။ က်ေနာ္ကို သူမကခ်စ္တယ္လို႕ တစ္ခြန္းမွမေျပာသလို က်ေနာ္ကလည္း သူမကို ခ်စ္တယ္လို႕ တစ္ခြန္းေလးမွ မေျပာရေသးပဲ ရင္ထဲမွာ ေနရာေပးလိုက္မိတာ က်ေနာ္ လြန္တယ္လို႕ေတာ့ က်ေနာ္ မထင္မိဘူး။

ဘယ္သူလဲလို႕ေတာ့ မေမးနဲ႔။ သတိထားမိရင္ က်ေနာ္ႏွွဳတ္က အျမဲထြက္ေနက် သူမအေၾကာင္းကို သိေနမွာပါ။ ျပပါလို႕ ေျပာလာရင္းလည္း အေဝးတစ္ေနရာမွာ ေရာက္ေနတဲ့ သူမကို လြမ္းေနတဲ့ က်ေနာ္ရဲ႕ အသည္းႏွလံုးကိုပဲ ထုတ္ျပရေတာ့မွာေပါ့။

ျဖစ္နိုင္တဲ့ တစ္ေန႕ သူ႔မလက္ကိုတဲြျပီး အနီေရာင္ေကာ္ေဇာ္ေပၚက ပန္းခင္းတဲ့ လမ္းမွာ ေလွ်ာက္ရင္း တူႏွစ္ကိုယ္တိုင္းျပည္ကို က်ေနာ့္မွာ က်န္ေနအံုးမယ္လို႕ ထင္ရတဲ့ အခ်စ္ေတြနဲ႕ လွပတဲ့ ဘဝေလးကို တည္ေဆာက္နိုင္ဖို႕ စိတ္ကူးယဥ္ေနမိပါေတာ့တယ္။

ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္