ဒီစိတ္ေၾကာင့္

စားလည္းဒီစိတ္ သြားလည္း ဒီစိတ္၊ လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဒီစိတ္ေၾကာင့္ပဲ အဆင္ေျပက်သလို၊ ဒီစိတ္ေၾကာင့္ပဲ စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ၾကရတယ္။ ဒီစိတ္ေၾကာင့္ပဲ လူေတြေပ်ာ္ရြင္ခဲ့ရတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုကို ဖြဲ႕စည္းထားတာလည္း ဒီစိတ္ပဲ။ ဒီစိတ္ကပဲ လူေတြကို ေစခိုင္းခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဘဝေတြ အဖံုဖံု ျဖစ္ေစခဲ့ျပန္တယ္။ ေဝးေဝးကိုၾကည့္ေနစရာ မလိုပဲ ဥပမာ - က်ေနာ္ အကို႕ကိုပဲ ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ မိဘေတြ စီးပြားေရးေကာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႕ရဲ႕ ဒီစိတ္ေၾကာင့္ အေကာင္းဘက္ကို မေရာက္ပဲ အဆိုးေတြျဖစ္ေအာင္ ဒီစိတ္က ဖန္တီးေပးခဲ့တယ္။ ပညာသင္ရမယ့္ အခ်ိန္မွာ ပညာမသင္ပဲ ေဆးလိပ္ေလးက ေသာက္တက္လာျပန္တယ္။ ေက်ာင္းလည္း ေျပးတက္လာတယ္။ ေနာက္ဆံုး ေက်ာင္းထြက္တဲ့ အထိျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဒါလည္း ဒီစိတ္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။ ဒီဘာမွမသိ၊ ဘာမွမရွိတဲ့ အာရံုခံစားမွဳနဲ႔ ျဖစ္တည္ေနတဲ့ ဒီစိတ္ကို ထိန္းနိုင္ဖို႕ ေတာ္ေတာ္ ကိုခက္ခဲပါတယ္။

ဒီစိတ္ေၾကာင့္ပဲ သူမနဲ႔ က်ေနာ္ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီစိတ္ေၾကာင့္ပဲ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတြ၊ သာယာမွဳေတြ၊ ၾကည္နူးမွဳေတြ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ သိပ္မၾကာပါဘူး။ ဒီစိတ္ေၾကာင့္ပဲ ဘာမွမဟုတ္ပဲ လမ္းခြဲခဲ့ၾကျပန္တယ္။ ဒီစိတ္ အေၾကာင္းေျပာရမယ္ ဆိုရင္လဲ ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေတာင္ေပါ့။


ဒီစိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႕ပဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေစခိုင္းလိုက္တယ္။ " ငါဘယ္မွမသြားေတာ့ဘူးလို႕ေပါ့ " ။ ခဏေနက်ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဖုန္းေခၚလာတယ္။ နိုက္ကလပ္ သြားမယ္တဲ့၊ ခုေလးတင္ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႕ ဒီစိတ္ကို ခိုင္းထားတယ္။ ခု နိုက္ကလပ္ သြားမယ္ဆိုေတာ့ ဒီစိတ္က OK တဲ့ဗ်ာ။ ေရာက္ျပီးမွေတာ့ မထူးပါဘူး။ မနက္ရထားကိုပဲ ေစာင့္ျပန္ေတာ့မယ္လို႕ ဒီစိတ္ကိုေျပာလိုက္တယ္။ မနက္ေလးနာရီေလာက္ ေရာက္ေတာ့ လူက ဟန္မေဆာင္နိုင္ေအာင္ကို အိပ္ခ်င္ေနျပီ။ ဒါနဲ႔ ရထားနဲ႔ ျပန္မဲ့ အစီအစဥ္ကို ျဖတ္ျပီး ကားငွားျပန္ခဲ့ရေတာ့ ေနရင္းထိုင္ရင္းနဲ႔ ဒီစိတ္ေၾကာင့္ပဲ ေငြကုန္သြားျပန္တာေပါ့ဗ်ာ။

ဒီစိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္တည္လာတဲ့ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုၾကည့္ျပီး ဒီစိတ္ကို ျပန္ခိုင္းနိုင္ေအာင္ ၾကိုးစားေနမိတယ္။ လူၾကီးေတြက ေျပာၾကတယ္။ အသက္ကၾကီးလာေတာ့ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါေတာ့ဘူးတဲ့။ အသက္ၾကီးမွရယ္မဟုတ္ပါဘူး။ လူငယ္ေတြလဲ ဒီအတိုင္းပါပဲ။ စိတ္ကျဖစ္ခ်င္ေနတာကို ကုိယ္ကလိုက္မလုပ္နိုင္ ဘူး။ စိတ္ဆႏၵအလိုကို လိုက္မလုပ္နိုင္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေဒါသျဖစ္ရတယ္။ မေက်မနပ္လဲ ျဖစ္ရျပန္တယ္။ ေနာက္ဆံုး ငါေသသြားရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႕ ေတြးမိလာတဲ့ အထိျဖစ္သြားတယ္။

ဒီလိုျဖစ္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္စိတ္ကို ထိန္းနိုင္တာကေတာ့ တစ္ခုပဲရွိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ သက္ရွိဘုရားပါပဲ။ လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ သက္ရွိဘုရားဆိုတာရွိတယ္ေနာ္။ မရွိဘူးလို႕ ေျပာတဲ့ သူက အဲဒါ လူမဟုတ္လို႕ပဲ။ လူမွန္ရင္ သက္၇ွိဘုရား ရွိကို ရွိပါတယ္။ သက္ရွိဘုရားဆိုတာကလည္း ကိုယ္ကို လူတလံုး သူတလံုး ျဖစ္လာေအာင္ ၉လလြယ္ ၁၀လေရာက္မွ ေမြးဖြားေပးခဲ့တဲ့ ေမြးမိခင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာ့ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားရဲ႕ ေဟာၾကားခ်က္အရ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားကို ေန႕တိုင္း မရွိခိုးရင္ေနပါ။ ေန႕တိုင္း ဆြမ္းမကပ္ရင္ေနပါ။ သက္ရွိဘုရားျဖစ္တဲ့ အေမကို ညတိုင္းကန္ေတာ့ပါ။ ထမင္းတစ္လုပ္ နပ္မွန္ေအာင္ေကၽြးပါ။ ေလာကမွာ အဆင္မေျပတဲ့ လူရယ္လို႕ မရွိပါဘူးလို႕ ေျပာခဲ့ ေဟာခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီစိတ္တစ္ခုခု ျဖစ္လာျပီးဆိုတာနဲ႔ သက္ရွိဘုရားကို သတိရလိုက္ပါ။ သက္ရွိဘုရားရဲ႕ ေမတၱာေတြကို မွ်ေဝလက္ခံလိုက္ပါ။ ဒီစိတ္ျဖစ္ေနတာေတြ အားလံုးျပည့္စံုလာပါလိမ့္မယ္။

ေလးစားလွ်က္
ရီနိုမာန္

စာၾကြင္း - ဒီစိတ္ေၾကာင့္ လုပ္ခ်င္တာေတြ မလုပ္ပဲ ဒီစိတ္ကို အေကာင္းဆံုးျပန္ခိုင္းနိုင္တဲ့ လူသားျဖစ္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းဆႏၵျပဳလိုက္ရပါတယ္။