တစ္ခ်ိန္က က်ေနာ္

" ေမာင္ ေဖေဖ ကို ထမင္းစားဖို႕ သြားေခၚလိုက္ပါအံုး" ဟု

က်ေနာ့္အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အသံကိုၾကားမွပဲ ဖတ္လက္စ စာအုပ္ကို ေဘးခ်ျပီး ေဖေဖကို သြားေခၚရန္ အိမ္ေအာက္သို႕ ဆင္းလားခဲ့သည္။ ေဖေဖသည္ ေမေမမရွိေတာ့တဲ့ ေနာက္ပိုင္း စကားလည္း သိပ္မ်ားမ်ား မေျပာ၊ က်န္းမာေရးလည္းအရင္းကေလာက္ ထူထူေထာင္ေထာင္မရွိေတာ့။ အသက္ ၇၀ေက်ာ္ျပီး ျဖစ္တဲ့ေဖေဖ တစ္ခါတစ္ခါ ေဖေဖဆီမွာ သူငယ္ျပန္တဲ့ အမူအရာမ်ားကိုလည္း ေတြ႕ရတက္သည္။ ဒီလိုေနေအးတဲ့ ညေနပိုင္းဆိုရင္ ေဖေဖကို ဘယ္မွာမွ သြားရွာေနစရာမလို၊ အိပ္ရာထဲမွာရွိရင္ရွိ၊ မရွိရင္ က်ေနာ္တို႕ ျခံထဲက သရက္ပင္ေအာက္က ကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာ သူထိုင္ေနက်။ က်ေနာ္ အိမ္ေအာက္ကေန ကြပ္ပ်စ္ေပၚကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ လက္မွာ ကိုင္ထားတဲ့ စာအုပ္ေလးကိုၾကည့္ေနတာကို က်ေနာ္ သတိထားမိလိုက္တယ္။ က်ေနာ္လည္း ေဖေဖ အနားေလွ်ာက္သြားလိုက္ျပီ ...
" ေဖေဖ ထမင္းစားရေအာင္ " လို႕ ေျပာေတာ့ ဘာမွမတုန္႕ျပန္ပဲ ကြပ္ပ်စ္ေပၚက ဆင္းမယ္ အလုပ္မွာ သရက္ပင္ေပၚကေန ငွက္ျမည္းသံကို ၾကားေတာ့
" အဲဒါ ဘာငွက္လဲ " လို႕ ေဖေဖက ေမးေတာ့
" စာကေလးငွက္ ေလ ေဖေဖ" က်ေနာ္ေကာင္းမြန္စြာ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
" အဲဒါ ဘာငွက္လဲ " ေဖေဖ ထပ္ေမးလာသည္။
" စာကေလးငွက္ေလ ေဖေဖ"

" အဲဒါ ဘာငွက္လဲ " သံုးေလးေခါက္ဆက္တိုက္ေမးလာေတာ့ က်ေနာ္လည္း စိတ္မရည္တဲ့ ေလသံႏွင့္အတူ ေဖေဖ ကို

" ေဖေဖကလည္း စာကေလးငွက္ေလဗ်ာ" ဟု က်ေနာ္ေျပာလိုက္ေတာ့ ေဖေဖဆီမွ ေနာက္ထပ္ေမးခြန္းေတြ ထပ္မၾကားရေတာ့ပဲ ခုနကေဖေဖကိုင္ထားတဲ့ စာအုပ္ေလးအား က်ေနာ္အား လွမ္းေပးျပီး

" မင္းေမေမ ေရးထားတဲ့ ဒိုင္ယာရီေလး ဖတ္ၾကည့္ " ဆိုျပီး က်ေနာ့္ကို လွမ္းေပးလာသည္။

* * * * * * * * * * * ** * ** ** * * * * * * * * **

တေန႕ညေန ကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ က်မေယာက္်ား နဲ႔ က်မသားငယ္ေလးတို႕ကို က်မသတိထားျပီး ထိုင္ၾကည့္ေနမိတယ္။ သူ႕တို႕ သားအဖႏွစ္ေယာက္ထိုင္ေနတုန္းမွာပဲ မထင္မွတ္ပဲ သူ႕တို႕အနားသို႕ ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ က်လာတာကို က်မသတိထားလိုက္မိသည္။ သားငယ္က " ေဖေဖ ဟိုမွာ....."
ငွက္ကေလးအား လက္ညိဳထိုးျပလိုက္သည္။ ဖခင္ျဖစ္သူက ငွက္ကေလးအား သြားေကာက္ျပီး သားငယ္လက္ထဲကိုထည့္ေပးလိုက္တယ္။ ျပီေတာ့ ငွက္ကေလးအား အသိုက္ေပၚျပန္ထားဖို႕ ေျပာရင္း သားငယ္ကို သူ႕ပုခံုးေပၚကိုထမ္းတင္လိုက္ျပီး အသိုက္ရွိရာကို ရွာျပီးျပန္တင္ေပးလိုက္သည္။ ငွက္ကေလးအား ျပန္တင္ေပးလို႕အျပီးမွာ သားငယ္က

" အဲဒါ ဘာငွက္လဲ "
" စာကေလးငွက္" ဖခင္လုပ္သူက ျပန္ေျဖတယ္။

" အဲဒါ ဘာငွက္လဲ "
" စာကေလးငွက္ "

" အဲဒါ ဘာငွက္လဲ "
" စာကေလးငွက္ "

" အဲဒါ ဘာငွက္လဲ "
" စာကေလးငွက္ "

သားငယ္ရဲ႕ မနားတမ္းအေခါက္ေပါင္း ေျမွာက္ျမားစြာ ထပ္တလဲလဲေမးျမန္းမွဳကို စိတ္ရွည္သည္းခံစြာျဖင့္ အေဖလုပ္သူရဲ႔ သားအေပၚထားတဲ့ ခ်စ္တဲ့စိတ္၊ နားလည္ခြင့္လြတ္စိတ္၊ သည္းခံတက္တဲ့စိတ္တို႕ကိုၾကည့္ ျပီး က်မရဲ႔ ရင္ထဲမွာ ဒီေန႕ဟာ က်မဘဝ အမွတ္တရပါပဲ။

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

က်ေနာ္စာအုပ္အားပိတ္ျပီး ေဖေဖအား တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ျပီး က်ေနာ္အားရပါးရ ေပြ႕ဖက္လိုက္မိသည္။ ရင္ထဲမွာ အလိုလိုတက္လာခဲ့တဲ့ ဝမ္းနည္းမွဳေတြဟာ က်ေနာ့္ရဲ႕ မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ရည္စတို႕နဲ႔ အတူ ေဖေဖကို က်ေနာ္ စကားတစ္ခြန္း ေျပာလိုက္မိသည္။

" ေဖေဖ သားကိုခြင့္လႊတ္ပါေနာ္ "


ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္

ဝန္ခံခ်က္။ ။ မေလးရွား တီဗီြလိုင္းတစ္ခုမွ တခန္းရပ္ သရုပ္ေဖာ္အား ျပန္လည္ ခံစားေရးဖြဲ႕ ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ နားလည္သေလာက္ ဘာသာျပန္ထားျခင္းေၾကာင့္ အမွားမ်ားပါခဲ့ရင္ ဒီေနရာကေနပဲ ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။