သူငယ္ခ်င္းမ်ားသို႕ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ - ၃

ကိုယ္က ငယ္ငယ္ကတည္းက တစ္ေယာက္ထဲ သီးသီးသန္႕သန္႕ ေနရတာကို အရမ္းႏွစ္ျခိဳက္ခဲ့တယ္။ ကိုယ္နားလည္တဲ့ အရြယ္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ကစျပီး အေမ၊အေဖတို႕နဲ႔ ခြဲအိပ္ဖို႕ ကိုယ္ကပဲ စေတာင္းဆိုခဲ့တာ။ ကိုယ့္အတြက္ ကုတင္တလံုးနဲ႔ အိပ္ရာခင္း အျပည့္အစံု တစ္စံုလုပ္ေပးခဲ့ရတယ္။ ကိုယ္အေဖက ကိုယ့္ကို သိပ္ခ်စ္ေတာ့ ခြဲမအိပ္ေစခ်င္ဘူး။ ကိုယ္က အေဖကို " သားအိပ္ယာမွာပဲ သားအိပ္ခ်င္တယ္။ အေဖ သားနဲ႕ အိပ္ခ်င္ရင္ သားဆီမွာ လာအိပ္" လို႕ ေျပာေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ လာလာအိပ္တယ္။ မနက္ၾကရင္ေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ အတူတူ မရွိေတာ့ဘူး။ သူတို႕ အိပ္တဲ့ အိပ္ယာဆီကိုျပန္ေရာက္သြားတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ကိုယ္မသိခဲ့ဘူးေလ။ (ငယ္ေသးတာကိုး) ကိုယ္ကေတာ့ ကိုယ့္အိပ္ယာမွာ ကိုယ္အိပ္ရေတာ့ ေက်နပ္ခဲ့တာေပါ့။

ေနာက္တစ္ခု အက်င့္ဆိုးကေတာ့ ငယ္ငယ္ကတည္းက ခုခ်ိန္ထိပဲ ဆိုပါေတာ့။ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ေတြ လုိက္မအိပ္ခဲ့ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္အိမ္မွာ အိပ္သလိုမအိပ္ရမွာဆိုလို႕။ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုပဲ ကိုယ္အိမ္မွာ ေခၚအိပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္း အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ကိုယ္ကို အတင္းေခၚရင္ေတာ့ ကိုယ္ေမးေနက် တစ္ခုကေတာ့ ....ငါ့ကို အခင္း ခင္းဖို႕ ေစာင္တစ္ထည္ အပိုေပးနိုင္လား။ ေပးနိုင္မွ လိုက္အိပ္မယ္လို႕...။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အက်င့္လိုျဖစ္ေနတာ ခုခ်ိန္ထိလံုးဝ ျပင္လို႕မရဘူး။ ေခါင္းအံုး၊ ေစာင္ မရွိလို႕ရတယ္ အေႏြးဓာတ္ရတဲ့ အခင္းမရွိရင္ေတာ့ က်ေနာ္ အိပ္ဖို႕ အတြက္ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲတဲ့ ညေတြလို႕ ေျပာလို႕ေတာင္ရနိုင္ပါတယ္။

ကိုယ္မွတ္မိေနေသးတယ္။ ကိုယ္ (၇) ႏွစ္သားေလာက္ကေပါ့။ ကိုယ့္ အေဖတာဝန္က်တဲ့ ပုသိမ္ကိုေျပာင္းဖို႕ ပစၥည္းေတြ အားလံုးကိုသိမ္းျပီလို႕ သေဘၤာေပၚပို႕ထားျပီးျပီ။ အိမ္မွာ အေဖရယ္ အေမရယ္ ကိုယ္ အိပ္ဖို႕ ေခါင္းအံုးႏွစ္လံုး ေစာင္တစ္ထည္ နဲ႕ ဖ်ာတစ္ခ်က္ပဲ ရွိေတာ့တယ္။ အိပ္ခါနီးမွ ကိုယ္သိလုိက္ရတယ္။ အိပ္မယ္လုပ္ေတာ့ ကိုယ္ကို ေစာင္တစ္ထည္ပဲေပးတယ္။ အခင္းေကာလို႕ ေမးေတာ့ အေမက ဒါပဲရွိတယ္။ အာလံုးသိမ္းလိုက္ျပီးတဲ့၊။ ကိုယ္ စိတ္ေတြဆိုးေနခဲ့ျပီ။ ကိုယ္စိတ္ဆိုးတာကို သိတဲ့ အေဖနဲ႔ အေမလည္း ကိုယ့္ကို ဘာမွ မေျပာေတာ့ပဲ အိပ္လိုက္ၾကေတာ့တယ္။ မအိပ္နိုင္ေသးတာက ကိုယ္။ အရမ္းလည္း အိပ္ခ်င္ေနျပီ။ ေနာက္ဆံုးမွာ ကိုယ္ရထားတဲ့ ေစာင္ေလးကိုျဖန္႕ခင္းျပီ လွဲလိုက္မွပဲ အိပ္ေပ်ာသြားေတာ့တယ္။ အဲဒီကတည္းက ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ ေကာင္းေကာင္း သိသြားေတာ့တယ္။ အခင္း( ေစာင္(ဝါ) ေမြ႕ယာ) မရွိရင္ အဲ့ဒီညေတြဟာ ကိုယ္အတြက္ေတာ့ ခက္ခက္ခဲခဲ ကို ျဖတ္ေက်ာ္ရမဲ့ ညေတြေပါ့။

ကိုယ့္အေမက နတ္ေတြကိုယံုတယ္။ အိမ္မွာေတာ့ အိမ္တြင္းနတ္ကလြဲလို႕ ဘာနတ္မွေတာ့ မရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္တိုင္းေတာ့ ထိုင္ကနား ေပးခဲ့တယ္။ ကိုယ္အေဖကေတာ့ စစ္သားကလဲ စစ္သား၊ ကရင္ကလဲကရင္ ဆိုေတာ့ ဘုရားကလြဲျပီး ဘာမွ ကို မယံုၾကည္ဘူး။ ကိုယ္အေမ လုပ္ေနတာေတာ့ ဘာမွ ဝင္မေျပာဘူး။ ကိုယ္အေမကလည္း နတ္ကေတာ္ကို တစ္ဦးတည္း ပံုမွန္မသံုးခဲ့ဘူး။ သူကအရင္ စမ္းေသးတယ္။ စမ္းလို႕ ေက်နပ္မွ နတ္ပြဲေပးတာ။ ကိုယ့္အေမ နတ္ကေတာ္ေတြကို စမ္းသပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္က အစမ္းသပ္ခံဘဝေပါ့။ အမွတ္(၁) မွာ ကိုယ္ေျပာခဲ့ဖူးတယ္မလား။ ကိုယ္ကို နတ္ေတြဆီက ျပန္ေတာင္းထားတာလို႕ေလ။ အဲဒါ ကိုအေမရဲ႕ နတ္ကေတာ္ေတြကို စမ္းသပ္ဖို႕ နည္းတစ္နည္းျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ကိုယ္အေၾကာင္းမသိတဲ့ နတ္ကေတာ္က နတ္ဝင္ျပီး မွန္ေအာင္ေျပာနိုင္ခဲ့ရင္ေတာ့ ကိုယ့္အေမလက္ခံတဲ့ နတ္ကေတာ္ျဖစ္ျပီး သူနဲ႔ နတ္ပြဲ ေပးျဖစ္တယ္။

နတ္မယံုတဲ့ ကိုယ္အေဖကိုေတာင္ ယံုၾကည္ေလာက္ေအာင္ ပညာျပနိုင္တဲ့ နတ္ကေတာ္ကိုလည္း ကိုယ္ေတြ႕ခဲ့ဖူးတယ္။ ကိုယ္အေမက နတ္ေမးတာ နည္းနည္း နတ္ကေတာ္ကို ပညာစမ္းတာမ်ားမ်ားရယ္။ အိမ္မွာနတ္တင္တဲ့ ေန႕ဆို အေဖက တေန႕လံုး ျပန္မလာဘူး။ အေမက ၾကိဳမွာထားတာ။ ညပိုင္း ပြဲျပီးေလာက္ျပီးဆိုမွ ျပန္လာတာ။ အဲဒီေန႕ အေဖက ေန႕လည္ခင္းၾကီး ျပန္လာခဲ့တယ္။ အမွန္က အေမက နတ္ကေတာ္ကို နတ္ဝင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အေဖကိုလွမ္းေခၚခိုင္းတာ။ စမ္းတဲ့သေဘာေပါ့။ အေဖကိုေမးေတာ့လည္း ျပန္လာခ်င္တဲ့ စိတ္ျဖစ္ေနလို႕တဲ့ေလ။ အေဖကိုေျပာျပေတာ့ သိတဲ့ အတိုင္း မယံုဘူးေလ။ ငါ့ဟာငါျပန္လာတာ မင္းတို႕နတ္ေတြ နဲ႔ ဘာဆိုင္လို႕လဲတဲ့။ ဝင္ေနတဲ့ နတ္က ကိုၾကီးေက်ာ္နတ္။ အေဖကိုေရွ႕တိုးခိုင္းျပီ။ သူ႕ကို မယံုဘူးမလားလို႕ေမးတယ္..... အေဖကလည္း .... ဟုတ္တယ္ ... မယံုဘူးတဲ့။ အေဖကလည္း အရက္ေသာက္တဲ့ လူ။ ကိုၾကီးေက်ာ္ကလည္း အရက္ေသာက္တဲ့ နတ္ ဆိုေတာ့... ညီဘြား မေသာက္ရေသးဘူးမလားလို႕... ေမးလာတယ္။ အဲဒါဆို ဒီေန႕ အတြက္ညီဘြားအရက္ေသာက္စရာမလိုဘူး..... ကိုၾကီးရဲ႕ အမူးေတြအကုန္ထားခဲ့မယ္.. ဆိုျပီး နတ္လည္း ျပန္ၾကြသြားေတာ့ အေဖလည္း အရက္မူးျပီက်န္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

အဲ့ေနာက္ပိုင္း အေဖလည္း နတ္ေတြကိုနည္းနည္းယံုလာခဲ့တယ္။ ကိုယ္လည္း မယံုၾကည္ေပမယ့္ လက္ခံသင့္ သေလာက္ေတာ့ လက္ခံလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္လည္း ကိုယ္အေမလိုပဲ စမ္းသပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးကေတာ့ ကိုယ့္မွာ ပါလာခဲ့တယ္။ .......

ဆက္ရန္......

ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္