အႏွိုင္းမဲ့ ေမတၱာရွင္္ သို႕မဟုတ္ အေမ

သားတို႕ရုပ္ရည္
သီတာမည္သား
ေရၾကည့္ခ်မ္းျမ
တစ္ေပါက္ကေလးက်ရံုမွ်ႏွင့္
မိဘတို႕ဝမ္း ျငိမ္းစတမ္းတည္း။
(ေရွ႕ရိုးဆိုစကား)

အေမ….
စင္စစ္အေမက အႏွိဳင္းမဲ့ေမတၱာရွင္လည္းျဖစ္၏။
အနႏၱဂိုဏ္းဝင္ ေက်းဇူးရွင္လည္းျဖစ္၏။
အေမ့ေမတၱာ၊ အေမ့ေက်းဇူးအေၾကာင္းေျပာလွ်င္ ကုန္နိုင္ဖြယ္မရွိ။
တစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုျပင္ပင္ မီွမည္မဟုတ္ပါ။

သို႕ေသာ္ အခ်ိဳ႕က အေမ၏ေမတၱာကို မသိ။

မွန္ရာကိုဝန္ခံရလွ်င္ ဘဝအက်ိဳးေပးမေကာင္းသျဖင့္ ငယ္စဥ္က မိဘ၏အရိပ္ႏွင့္ ေဝးခဲ့သျဖင့္ ႏွလံုးသားၾကမ္းၾကမ္းႏွင့္ အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ ျငိဳျငင္ခဲ့ဖူး၏။ သည္ေတာ့ ဆရာေတာ္ ဦးေတဇနိယက -“ ဟဲ့..ဒကာရဲ႕၊ အေမဆိုတာ မျငိဳျငင္ရဘူး၊ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ့ အေမတိုင္းဟာ သားသမီးကို ခ်စ္ၾကတာခ်ည္းပဲ၊ ဘယ္သူ႕အေပၚ ဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုး ဘယ္ေလာက္ယုတ္မာ ယုတ္မာ၊ သားသမီးေအေပၚကိုေတာ့ ၾကင္နာခ်စ္ခင္ၾကတာခ်ည္းပဲ “ ဟု ေျပာျပီး အေမႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အေၾကာင္းမ်ားအား ကၽြတ္ေတာ္ကို ညႊန္ျပ၏။ သည္အခါ အေမ့ေမတၱာ၊ အေမ့အၾကင္နာက စံျပဳစရာဟု သိရသည္။


(က) သုဝဏၰသာမရဲ႕အေမ

မိဘကိုလုပ္ေကၽြးျပဳစုေနသည့္ ဘုရားအေလာင္း သုဝဏၰသာမ ျမားဆိပ္သင့္ျပီး ေမ့ေမ်ာေနသည့္အခါတြင္ သားအတြက္ ရတက္မေအး ျဖစ္ကာ မိခင္ၾကီးပါရိကာ သစၥာျပဳခဲ့သည္။ ထိုသစၥာစကားထဲ၌
... အေမဟာ သားကို အေမ့အသက္ထက္ေတာင္ခ်စ္ပါတယ္။ ဒီသစၥာစကားေၾကာင့္ ျမားဆိပ္ျပယ္ပါေစသတည္း ...ဟု ပါရွိသည္။

စင္စစ္ အေမတို႕သည္ သားသမီးတို႕အား မိမိအသက္ထက္ပင္ ပိုခ်စ္ခဲ့ၾက၏။ အမွန္မူ အေမဆိုသည္က ဒီဘဝသာမဟုတ္။ ေရွ႕ဘဝက အေမသည္လည္း သားကိုခ်စ္၏။ သုဝဏၰသာမ ျမားဆိပ္မႊန္လွ်င္ သုဝဏၰသာမ၏ ေရွ႕ဘဝက မိခင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ “ ဗဟုသုႏၵရီ “ နတ္သမီးဟာ သားအတြက္ သစၥာျပဳခဲ့၏။

...ငါ့သားထက္ ပိုခ်စ္ရတဲ့သူ၊ ငါ့သားေလာက္တန္းတူထားျပီး ခ်စ္ရမည့္သူ တစ္ေယာက္မွမရွိ၊ ဤသစၥာစကားေၾကာင့္ ျမားဆိပ္ေျပပါေစသတည္း .... ဟု ဆိုခဲ့၏။

အေမ၏အခ်စ္က သားသမီးအေပၚတြင္စု၏။ သားသမီးထက္ ပိုခ်စ္ရမယ့္သူမရွိတဲ့ အေမပင္တည္း။

(ခ) သားသမီးကို အျပစ္မယူရက္တဲ့ အေမ

အေမ၏ေမတၱာ အေမ၏ၾကင္နာမႈမ်ားက ထူးကဲလွသည္ဟု ဆိုရမည္ပင္။ မိခင္၏ ထူးျခားသည့္ေမတၱာ၊ အၾကင္နာႏွင့္ ပတ္သက္၍ မေဟာ္သဓာဇာတ္ေတာ္၌ ထီးခ်က္ေစာင့္နတ္သမီ၏ ပုစၦာမ်ားအနက္ ထူးျခားမႈမ်ားကို ျမင္ေတြ႕ရ၏။
ပုစၦာ (၁)
.....ကိုယ့္ကို လက္ေတြေျခေတြနဲ႔ ရိုက္ႏွက္ပုတ္ခတ္၊ ကန္ေက်ာက္၊ ပါးစပ္နဲ႔လည္း ကိုက္ေနပါရက္နဲ႔ အဲဒီလူကို မမုန္းတဲ့လူ၊ ခ်စ္ေနတဲ့လူဟာ ဘယ္သူလဲ......

မေဟာသဓာဇာတ္ေတာ္မွာ ဤအေမးအား သိန္း၊ ေဒဝိန္း၊ ကာမိန္း၊ မ႑ဳတ္အမတ္ေတြ မေျဖနိုင္သည့္ပုစၦာ။ မေဟာသဓာ ျပခဲ့သည့္ ပုစၦာျဖစ္သည္။

အေမ့ရင္ခြင္မွာ ခ်ီေပြ႕ထားတဲ့ သားငယ္ကေလးက အေမရဲ႕ ရင္ဘတ္ကို ေျခေထာက္နဲ႔ကန္တယ္၊ လက္သီးနဲ႔ထိုးခ်င္ရင္လည္း ထိုးတယ္၊ မ်က္ႏွာကိုလည္း လက္နဲ႔ကုတ္တယ္၊ ဆံပင္ကိုလည္း ဆြဲခ်င္ဆြဲပစ္တယ္

အေမဆိုသည္က အျပံဳးမပ်က္သူ။
......ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ ကေလး......
......လူဆိုးကေလး......
သည္ေလာက္ပဲေျပာသည့္ အေမ။ တဟဲဟဲ သေဘာက်ျပီး နမ္းလိုက္ေမႊးလိုက္တဲ့ အေမ။

ပုစၦာ (၂)

......ပါးစပ္က ထင္တိုင္ဆဲ။ ထင္တိုင္းက်ိန္းေနေပမယ့္ စိတ္ထဲက ခ်မ္းသာခ်င္၊ ၾကီးပြားခ်င္စိတ္မ်ားေနသူက ဘယ္သူလဲ.....
အေျဖက အေမလို႕ ေျဖရမည္။
အေမသည္ ကိုယ္သားသမီးအား အလုပ္တစ္ခုခုခိုင္းလို႕ ေပကပ္ကပ္လုပ္ေနရင္း တုတ္နဲ႔ ရိုက္တာ။ ဒါေပမယ့္ ဟန္ေဆာင္ရိုက္ေတာ့ ေငါက္ေနဆူေနရက္ကေန မုန္႕ေကၽြးတာ။
သားကဒီထက္ဆိုးျပီး ထြက္ေျပးရင္ စိတ္ဆိုးျပီ

......ေျမြကိုက္ပါေစ ကားတုိက္ပါေစ.....

လို႕ ကိ်န္ဆိုတက္ေသာလည္း စိတ္ထဲမွာပါသည္မဟုတ္။ .

....ဖြဟဲ့ လြဲပါေစ၊ဖယ္ပါေစ......
လို႕ သားေလ(သမီးေလး) က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ၊ ခလုတ္မထိ ဆူးမျငိပါေစနဲ႔လို႕ ဆုေတာင္းေနတာ အေမ။

(ဂ) ထူးျခားတဲ့ အေမ့စိတ္

အေမ့စိတ္ဓာတ္သည္ ထူးျခားသည့္ စိတ္ဓာတ္ဟု ဆိုရမည္။ အေမ့စိတ္ဓာတ္က ၾကင္နာမႈ၊ ယုယမႈ ထံုလႊမ္းေသာ ထူးကဲျမင့္ျမတ္ေသာ စိတ္ဓာတ္ဟု ဆိုရမည္။
ေပးဆပ္ျခင္း သည္ အေမ့စိတ္ဓာတ္ပင္။ မေဟာသဓာဇာတ္ေတာ္မွ သားတရားစီရင္ခန္းကို ၾကည့္လွ်င္ သိသာေလသည္။ မေဟာ္သဓာဇာတ္ေတာ္မွ သားတရားစီရင္ခန္းသည္ ျမင့္ျမတ္ျဖဴစင္ေသာ အေမ့စိတ္ဓာတ္ကို ညႊန္ျပသည့္ဇာတ္ဟု ဆိုရခ်ိမ့္မည္။

ဇာတ္လမ္းက ဤသို႕ျဖစ္သည္။

တစ္ခုေသာ ေရခ်ိဳးဆိပ္
မိခင္တစ္ဦးသည္ ေရခ်ိဳးရန္အတြက္ သားအား ေခ်ာင္းကမ္းနံေဘးတြင္ ခ်သိပ္ထား၏။ေရဆင္းခ်ိဳး၏။
ထိုစဥ္ ဘီးလူးမသည္ လူေယာင္ေဆာင္ျပီး ကေလးနားသို႕ လာ၏။

......အစ္မၾကီး ကေလးကို ခတၱခ်ီပါရေစ........

ဟုဆို၏။ မိခင္ကခြင့္ျပဳ၏။လူေယာင္ေဆာင္ေသာ ဘီလူးမသည္ ကေလးကို ျပန္မေပးေတာ့ဘဲ သူ႕ကေလးဟု ဆို၏။ကေလးအတြက္ အခ်င္းမ်ားၾကျပီး ထိုကိစၥ မေဟာ္သဓာထံသို႕ ေရာက္သြားသည္။

ေကာင္းျပီ.. ဤအမူကို ကၽြနု္ပ္ ဆံုးျဖတ္ေပးမည္…. ဟု မေဟာသဓာသုခမိန္က ဆို၏။

ထို႕ေနာက္ စည္းတစ္ခုတား၏။ ကေလးကိုစည္းေပၚတြင္ တင္ထားျပီး တစ္ဖက္မွ မိခင္၊ တစ္ဖက္မွ ဘီလူးမကိုထားကာ ဟိုဖက္သည္ဖက္ ဆြဲေစ၏။

ဤသို႕ျဖင့္ ဆြဲၾကရင္း ကေလးမွာ နာ၍ငိုလွ်င္ မိခင္က လႊတ္လိုက္၏။ ကေလးကို ဘီလူးမ ရသြား၏။ ဘီလူးမက နိုင္ျပီဟုဆို၏။ ထိုအခါ မေဟာ္သဓာက

… ဟယ္… မိန္းမယုတ္၊ သင္က ကေလး၏ မိခင္မဟုတ္၊ သင္ ဘီလူးမျဖစ္သည္ကို ကၽြနု္ပ္သိ၏။ မိခင္ဟူသည္ ၾကင္နာသည့္ႏွလံုးသားရွိ၏။ အေမသည္ သားသမီးအား နာက်င္ေအာင္ ျပဳသူမဟုတ္။ သင့္တြင္ ထိုႏွလံုးသားမရွိ။ ကေလး၏ ေျခရင္းမွဆြဲေသာ သူသည္သာ အေမရင္းျဖစ္သည္…. ဟုဆို၏။

မွန္သည္။

မိခင္ဟူသည္ကား ကိုယ့္သားသမီး နာက်င္မည္ကို မၾကည့္ရက္သူလည္း ျဖစ္၏။

ဤတြင္ ဆရာေအာင္ျမင္ဦး ေရးသားေသာ အႏွိဳင္းမဲ့ေမတၱာရွင္ သို႕မဟုတ္ အေမ အေၾကာင္း အဆံုးသတ္သည္။

၈ရက္ေန႕တြင္ က်ေရာက္ခဲ့တဲ့ အေမ့ရဲ႕ (၅၃)ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႕အတြက္ ရည္ရြယ္ျပီး အမွတ္တရ ျပန္လည္ကူးယူ ေဖၚျပပါသည္။

ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္