က်ေနာ္ ေနတဲ့ ျမိဳ႕ကေလး

ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးမွာ
အ႐ုဏ္တက္ ဆိုရင္
ကုသိုလ္ေရး တရားသံေတြ ေ၀ေနၿပီ
တရားေခြေတြဖြင့္ၾကတယ္
ကြၽန္ေတာ္ တရားသံေတြ နာရတယ္
အလွဴရွင္အမည္ေတြ ရြတ္ၾကတယ္
နာမည္ဆန္းဆန္း ၾကားရင္ ကြၽန္ေတာ္ ျပံဳးမယ္ ကြၽန္ေတာ္ ေပ်ာ္မယ္
ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ကိုမျမင္ရပါ
သူတို႔လည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုမျမင္ၾကပါ။

ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးမွာ
ငွက္မ်ဳိးစံု ေတြ႕ရတယ္
စာကေလးေတြ အသိုက္ေဆာင္ရင္ ေႏြေရာက္ၿပီ
ဗ်ဳိင္းျဖဴအုပ္ေတြျမင္ရရင္ မိုးေရာက္ၿပီ
ငွက္ေတာ္ကေလးေတြေတြ႕ရရင္ ေဆာင္းေရာက္ၿပီ
ကြၽန္ေတာ္ ငွက္ကေလးေတြၾကည့္ၾကည့္ေနတာ သူတို႔မျမင္ပါ
ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ကိုမျမင္ရပါ
သူတို႔လည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုမျမင္ၾကပါ။

ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးမွာ
ပ႒ာန္းရြတ္ဆိုပူေဇာ္ပြဲ အသံေတြ ၾကားရတယ္ဗလီက၀တ္ျပဳႏိႈးေဆာ္သံေတြၾကားရတယ္
ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းဆီက ေခါင္းေလာင္းသံေတြ ၾကားရတယ္
ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ကိုမျမင္ရပါ
သူတို႔လည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုမျမင္ၾကပါ။
ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးမွာ
ေျပာင္းဖူးျပဳတ္ေရာင္းသူေလးေတြရွိတယ္
ငံုးဥျပဳတ္ေရာင္းသူေလးေတြရွိတယ္
အျခား ဘာေရာင္းမွန္း ကြၽန္ေတာ္မသိတဲ့ သူေလး ေတြလည္းရွိတယ္
သူတို႔ဘာေရာင္းမွန္း
ကြၽန္ေတာ္ သိသိ မသိသိ
သူတို႔ေအာ္ေရာင္းတဲ့အသံေတြဟာ
ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဂီတသစ္ေပါ့
ကြၽန္ေတာ္နားေထာင္ေနတာ သူတို႔မသိၾကပါ
ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ကိုမျမင္ရပါ
သူတို႔လည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုမျမင္ၾကပါ။

ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးမွာ
ေျခာက္ေသြ႕ရာသီေရာက္ရင္
မီးအႏၲရာယ္ႀကိဳတင္ကာကြယ္
ႏိႈးေဆာ္သံေတြၾကားရတယ္
ကိုထြန္းေရႊသီခ်င္းသံၾကားရတယ္
သတိေပးသံေတြၾကားရတယ္
ဥၾသသံေတြၾကားရတယ္
ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ကိုမျမင္ရပါ
သူတို႔လည္း ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ေနတာ မျမင္ၾကပါ။

ကြၽန္ေတာ္ေနတ့ဲၿမိဳ႕ကေလးမွာ
ဘုရားပြဲေတြရွိတယ္
နတ္ပြဲေတြရွိတယ္
မဂၤလာေဆာင္ပြဲေတြလည္းရွိတယ္
အလွဴပြဲေတြလည္းရွိတယ္
ေစ်းသည္ေတြ ေစ်းေရာင္းၾကတယ္
ဆိုင္း၀ိုင္းေတြ ဆိုင္းတီးၾကတယ္
ဇာတ္သဘင္အဖြဲ႕ေတြ ဆိုၾကတယ္ ကၾကတယ္
ညဘက္ေတြမွာ အသံေတြဟာ အဆူညံဆံုးေပါ့
အသံစၾကားရတဲ့အခါ
မဂၤလာေဆာင္လား
နတ္ပြဲလား
ဘုရားပြဲလား ကြၽန္ေတာ္တို႔ျငင္းၾကတယ္(ႏွစ္တိုင္း အခါတိုင္းပဲေလ)
တေပါင္းလမွာလုပ္တဲ့နတ္ပြဲက ေခတ္မီတယ္
နတ္ေခ်ာ့ေတးေတြဆန္းသစ္တယ္
စပါတ္ကလင္အခ်စ္နဲ႔ ေခ်ာ့တယ္၊ ကတယ္
ပုစြန္ဆိတ္ကေလးနဲ႔ ေခ်ာ့တယ္၊ ကတယ္
နဂါးနီသီခ်င္းပါ ပါတယ္ဆိုေတာ့
ဒီနတ္စိမ္းက မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ႀကီးလွေပါ့
ကြၽန္ေတာ္တို႔ သူတို႔ကိုမျမင္ရပါ
သူတို႔လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုမျမင္ၾကပါ။

ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးမွာ
သႀကၤန္ပြဲေတြဆင္ႏႊဲၾကတယ္
ေပ်ာ္ေနတဲ့အသံေတြၾကားရတယ္
ေရာ့ခ္သီခ်င္းေတြၾကားရတယ္
ဟစ္ေဟာ့ပ္သီခ်င္းေတြၾကားရတယ္
သႀကၤန္သီခ်င္းေတြလည္းၾကားရတယ္
သူတို႔ကေနၾကလား ကြၽန္ေတာ္မသိပါ
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ တစ္ခါတစ္ခါ တစ္ေယာက္တည္း ထကတယ္
ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ကိုမျမင္ရပါ
သူတို႔လည္း ကြၽန္ေတာ္ကတာမျမင္ၾကပါ။
ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးမွာ
(ဗုဒၶပူဇနိယ)ပြဲတစ္ခု ေတာ္သလင္းလမွာက်င္းပတယ္
ကားေတြနဲ႔လွည့္ၿပီး သီဆိုၾကတယ္
လမ္းပိတ္ေနရင္ ဖယ္ခိုင္းတယ္
အလွဴေငြထည့္ရင္ ေၾကာ္ျငာေပးတယ္
ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ကိုမျမင္ရပါ
သူတို႔လည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုမျမင္ၾကပါ။

ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးမွာ
၀ါကြၽတ္ၿပီဆိုရင္ ေဗ်ာက္အိုးသံေတြၾကားရတယ္
မီး႐ွဴးပန္းေတြေတြ႔ရတယ္
မီးပံုးပ်ံေတြေတြ႕ရတယ္
ခါတစ္ရံ ညေကာင္းကင္မွာ အစီအရီေပါ့
လႊတ္တဲ့သူေတြကို ကြၽန္ေတာ္ မျမင္ရပါ
သူတို႔လည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုမျမင္ၾကပါ။

ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးမွာ
စာတိုက္တစ္ခုရွိတယ္
စာပို႔လုလင္ေတြရွိတယ္
စာတိုက္စာေရးမေလးေတြ ရွိတယ္
ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီ စာေတြ၊ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ စာအုပ္ေတြ
စာတိုက္မွတစ္ဆင့္ ေရာက္လာၾကတယ္
ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း စာေတြမွန္မွန္ေရးၿပီး ထည့္တယ္
သူတို႔ေတြ ကြၽန္ေတာ့္ကိုသိၾကတယ္
ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ကိုမျမင္ဖူးပါ
သူတို႔လည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုမျမင္ဖူးၾကပါ။

ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးမွာ
သတင္းစာပို႔သူေတြရွိတယ္
ကြၽန္ေတာ္ ေန႔စဥ္ သတင္းစာႏွစ္ေစာင္ကို
လေပး၀ယ္ဖတ္တယ္
သာေရးေတြဖတ္တယ္၊ နာေရးေတြဖတ္တယ္
ေဆာင္းပါးေတြဖတ္တယ္
ေၾကာ္ျငာေတြဖတ္တယ္ ေၾကညာခ်က္ေတြ ဖတ္တယ္
ေခါင္းႀကီးပိုင္းေတြဖတ္တယ္
ျပည္တြင္းသတင္းေတြဖတ္တယ္ ႏိုင္ငံတကာသတင္းေတြ ဖတ္တယ္
သတင္းစာဖိုးေတြ ေျပာင္းေျပာင္းသြားတယ္
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဖတ္တုန္းေပါ့
သတင္းစာပို႔သူေတြေျပာင္းေျပာင္းသြားတယ္
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ၀ယ္ဖတ္တုန္းပါပဲ
ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ကိုမျမင္ဖူးပါ
သူတို႔လည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုမျမင္ဖူးၾကပါ။

ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးမွာ
လူေတြဟာ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွာ ေဘာလံုးပြဲေတြၾကည့္ၾကတယ္
ဂိုး၀င္၊ ဂိုးလြဲသြားတဲ့အခါေတြမွာ ေအာ္သံေတြ ကြၽန္ေတာ္တို႔ၾကားရတယ္
ကမၻာ့ဖလားပြဲေတြဟာ အဆူညံဆံုးေပါ့
ျပင္သစ္ႏိုင္တုန္းကလည္း သူတို႔ေအာ္ၾကတယ္
ဘရာဇီးဒိုင္းရေတာ့လည္း သူတို႔ေအာ္ၾကတယ္
(အသံေတြပိုက်ယ္လာတယ္)
အီတလီဗိုလ္စြဲေတာ့လည္း သူတို႔ေအာ္ၾကတယ္
(အသံေတြပိုပိုၿပီးက်ယ္လာတယ္)
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေအာ္သံေတြကိုထိုင္မွတ္တယ္
ကြၽန္ေတာ္တို႔ သူတို႔ေအာ္သံေတြကိုမွန္းဆၾကတယ္
ကြၽန္ေတာ္တို႔ သူတို႔ကိုမျမင္ရပါ
သူတို႔လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုမျမင္ၾကပါ။

ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးမွာ
ဘူတာ႐ံုရွိတယ္
ရထားေတြထြက္ၾကတယ္
ရထားေတြဆိုက္ၾကတယ္
ဘီးလွိမ့္သံေတြၾကားရတယ္
ဥၾသသံေတြၾကားရတယ္
၀၂း၄၅ နာရီမွာၾကားရတဲ့ရထားဥၾသသံဟာ
ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ လြမ္းစရာအေကာင္းဆံုးပါ
အဲသည့္ရထားဟာ ထြက္တာလား၊ ဆိုက္တာလား
ကြၽန္ေတာ္ မသိပါ
ထြက္လည္း ဒီရထား၊ ဆိုက္လည္း ဒီရထားမို႔
ကြၽန္ေတာ့္ ေမးမၾကည့္ေတာ့ပါ
ကြၽန္ေတာ္ ရထားႀကီးကိုမျမင္ရပါ
ရထားႀကီးကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုမျမင္ရပါ။

ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးမွာ
စာအုပ္ဆိုင္ေတြရွိတယ္
စာအုပ္ေတြေရာင္းတယ္၊ စာအုပ္ေတြငွားတယ္
စာအုပ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ လူၾကံဳနဲ႔၀ယ္တယ္
ကြၽန္ေတာ့္ကို စာအုပ္ဆိုင္ကေကာင္မေလးသိတယ္
ကြၽန္ေတာ္လည္း စာအုပ္ဆိုင္ကေကာင္မေလးကို သိတယ္
တစ္ေန႔မွာေတာ့
သူ႔လက္ထပ္ပြဲသတင္း ကြၽန္ေတာ္ၾကားရတယ္
ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကိုမျမင္ဖူးပါ
သူလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုမျမင္ဖူးပါ
ကြၽန္ေတာ္ ယေန႔ထိ စာအုပ္ေတြ၀ယ္ေနတုန္းပါပဲ။

ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ေလးမွာ
ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးကို မျမင္ဖူးပါ
ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကို မျမင္ဖူးပါ
ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကေလးမွာ
ကြၽန္ေတာ္ ေနေနတုန္းပါ။

ဆရာ ကိုယကၡ ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္သက္မိ၍ ျပန္လည္ခံစား တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ေလးစားလွ်က္
ရီနိုမာန္