အေဖ့ အတြက္ ေတးတစ္ပုဒ္

“ ခြမ္း ”
မထင္မွတ္ပဲ ၾကားလိုက္ရတဲ့ အသံေၾကာင့္ က်ေနာ္ လုပ္လက္စ ေက်ာင္းစာအား ခဏရပ္ျပီး အခန္းအျပင္ အထြက္မွာ အေဖ့ရဲ႕ အသံကိုၾကားလိုက္ရပါတယ္။
“ ဒီေလာက္ေပ်ာ့ေနတဲ့ ထမင္း ကို ငါဘယ္တုန္းက စားဖူလို႕လဲ”
ေဘးနားတြင္ မ်က္နွာ မေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့ အေမက “ ရွင္ ကိုေျပာသားပဲ ထမင္းမက်က္ေသးဘူး ခဏ ေစာင့္ပါလို႕ ရွင္မွ မေစာင့္နိုင္တာ”

“ကိုယ္ေယာက္က်ား ဘာၾကိဳက္တယ္ ဆိုတာ အလိုက္ကိုမသိဘူး” ပြစိပြစိ ေျပာေနတဲ့ အေဖ က်ေနာ္ကိုလည္း ေတြ႕ေရာ ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ဘူး။

“ရွင္လုပ္တာနဲ႔ သားငယ္ စာက်က္ပ်က္သြားျပီ” ....... အေမ ကအေဖ့ကို အျပစ္တင္သလို ေျပာတယ္။

ဒီကိစၥက်ေနာ္ မပါလို႕ မရေတာ့ဘူး။ ပါမွကိုရမွာေလ။ ေဘးမွာ ျပန္႔က်ယ္ေနေသာ ပုဂံနဲ႔ ထမင္းေတြကို က်ေနာ္လိုက္ေကာက္သိမ္းလိုက္တယ္။ အေဖက က်ေနာ္ကို စာသြားလုပ္ခိုင္းတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း သားဘယ္လိုလုပ္ စာလုပ္လို႔ရမွာလဲ လို႕ အေဖကိုေျပာေတာ့.... အေဖက အေမဘက္လွည့္ျပီး

“ေဒၚဟန္ မင္းလုပ္တာနဲ႔ ငါ့ သားငယ္ စာလုပ္လို႕ မရေတာ့ဘူး မင္းေၾကာင့္”
အေမကို အပစ္တင္ေနျပန္ေတာ့လည္း က်ေနာ္မွာ မေနနိုင္ျပန္ဘူး။
“ အေဖ ဘာမွ မေျပာနဲ႔ေတာ့ေနာ္။ သား အေဖနဲ႔ အတူတူ ထမင္းစားမယ္။ ျပီးရင္ အေဖနဲ႔ သား တူတူအိပ္မယ္။ အေမ့ ကိုမေခၚေတာ့ဘူးေနာ္”

အေဖမူးလာရင္ က်ေနာ္က အေဖရဲ႕ ျငိမ္ေဆးဆိုတာကို အေမက သိျပီးသာပါ။ အေမဘာမွ ဝင္မေျပာပဲ သားအဖႏွစ္ေယာက္ ထမင္းစားဖို႕ ျပင္ဆင္ေပးေနပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့ ရဲ႕ တာဝန္ကို ျပီးေအာင္ထမ္းေဆာင္ျပီးမွ စာက်က္လို႔ ရနိုင္မွေလ။ အေဖနဲ႔ ထမင္းအတူတူစားျပီး အေဖ့ကိုတြဲ အိပ္ခန္းထဲေရာက္တဲ့ အထိေခၚသြားျပီ အေမကိုလည္း လွမ္းေျပာရေသးတယ္။ အခန္းအျပင္က ဘာအသံမွ မထြက္ေအာင္လို႕ မွာရေသးတယ္။

အေဖက နားအရမ္းပါးတာ။ ဘယ္ေလာက္မူးမူး ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ အသံ နည္းနည္းၾကားတာနဲ႔ နိုးေတာ့တာပဲ။ ေနာက္ျပီး အေဖက အိပ္ေနရင္နဲ႔လည္း ေယာင္ေယာင္ေအာ္တက္တယ္။ အိမ္မွာ အိပ္လို႕ အေဖေယာင္ေအာ္တာ တစ္ခြန္းပဲရွိတယ္။ “ ေဒၚဟန္” အေမကို အေဖကမူးလာရင္ အဲလိုပဲေခၚတယ္။ ေခၚလို႕ ထူးရင္ထူး မထူးလို႕ကေတာ့ ေတာက္ေလွ်ာက္ကို ေခၚေနေတာ့တာ။ ေခၚလို႕လည္း သြားေတာ့ မၾကည့္နဲ႔ အိပ္ေနတုန္းပဲ။ ေယာင္ေယာင္ျပီးေအာ္တာေလ။ ေရာင္တဲ့ အရပ္ကေန ၾကားတာနဲ႔ လွမ္းသာထူးေတာ့ပဲ။

တစ္ခါကမွတ္မိေသးတယ္။ အေဖတပ္ခြဲမွာ သြားအိပ္တဲ့ ညက။ က်ေနာ္လည္း အေဖနဲ႔ လိုက္အိပ္တာ။ အေဖက မူးျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ က်ေနာ္က စာလုပ္စရာရွိတာနဲ႔ ထိုင္လုပ္ေနတာ။ ည ၁၁ခြဲေလာက္ေတာ့ အေဖထေယာင္ ပါေလေရာ။ အေဖ ေယာင္ေနၾကအတိုင္းေပါ့။ “ ေဒၚဟန္ ” လို႕လဲ ေအာ္လိုက္ေရာ ကင္းေစာင့္ေနတဲ့ ရဲေဘာ္က သူ႕ကိုေခၚတယ္ထင္ျပီး “ရွိ ဗိုလ္ၾကီး ” ဆိုျပီး အေဖအိပ္တဲ့ေနရာ ကိုအေျပးေလး ေရာက္လာတယ္။ က်ေနာ္မွာ ရယ္လိုက္ရတာဗ်ာ။ အေဖ အေၾကာင္းသိတဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕ ဆရာၾကီးေတြကေတာ့ သေဘာေပါက္ေနျပီ။

ဒီလိုနဲ႔ အေဖကိုသိပ္ဖို႔ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ အေဖက သားငယ္သီခ်င္းဆိုတဲ့။ က်ေနာ္ ကသီခ်င္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရတယ္။ ခုလိုဆိုခိုင္းေတာ့ ဘာဆိုလိုဆိုရမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ ပါးစပ္ထဲ ထြက္တာဆိုလိုက္တာေပါ့................ ဒီလိုတဲ့

အရက္ေသာက္တာ.... မၾကိုက္တဲ့ ....ေမေမ
အေပါင္းအသင္း.... သိပ္မ်ားတဲ့ ...ေဖေဖ
သူ႕တို႕ႏွစ္ေယာက္ကို... ခ်စ္တဲ့ ......က်ေနာ္
ခရစ္စမတ္မွာ... ျပသနာေပၚ......

ေဒါသသိပ္ေရွ႔ထားတဲ့ ......ေဖေဖ
သည္းျငီးမခံေတာ့တဲ့ .........ေမေမ
သူ႕တို႕ႏွစ္ေယာက္ ကို ....ခ်စ္တဲ့....က်ေနာ္
ခရစ္စမတ္မွာ... ျပသနာေပၚ......

မိဘမဲ့ေတြ....ထားတဲ့ ေဂဟာ...
ဝမ္နည္းျခင္းေတြ စုေဝးရာေနရာ....
ကေလးကစာတဲ့...ကြင္းအလည္....ေခါင္မွာ
ကေလးေလးတစ္ေယာက္ဟာ အသည္းေတြနား...........

ခရစ္စမတ္ ကိုေၾကာက္တယ္
ခရစ္စမတ္ ေရာက္မွာဆိုးလို႕
ေမေမ ငိုငိုေနတာ ဘာေၾကာင့္လည္းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

သီခ်င္းေလးရပ္ျပီး အေဖကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေဖ အိပ္ေပ်ာ္သြားျပီ။
ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လည္း အသာေလး ထထြက္လာခဲ့ပါတယ္။
လုပ္လက္စ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာက ရွိေနေသးတာကို။

ေလးစားလွ်က္
ရီနိုမာန္