ကၽြန္ေတာ္ ခင္မင္ျမတ္နိုးခဲ့ရေသာ ဣတၳိယမ်ား

ကၽြန္ေတာ္အတြက္ ခ်စ္ခင္အျမတ္နိုးရဆံုး ဣတၳိယဆိုလို႕ ဘယ္သူမ်ားရွိနိုင္အံုးမွာလဲ။ ေလာကမွာ အရာအားလံုးထက္ အေမဟာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဘဝပါ။ ဒါကို အေမသိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ခုခ်ိန္ထိ သံေယာဇဥ္ကို မရွာခဲ့ဘူး။ အဲဒါလည္း အေမ့ေၾကာင့္။ အေမရွိေနလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ ဘဝဟာ ျပည့္စံုတယ္။ အရာအားလံုးကို ကၽြန္ေတာ္ အဆံုးရွံဳးခံနိုင္တယ္။ အေမကို ကၽြန္ေတာ္ အဆံုးရွံဳး မခံနိုင္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ အျမဲတမ္း ေတြးဖူးတယ္။ အေမသာ တစ္ခုခုျဖစ္လွ်င္.... လို႕ ေတြးလိုက္တိုင္း ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ မ်က္ဝန္းအိမ္ထဲက ေရတံခါးၾကီး ၾကိဳက်သြားခဲ့ရသလိုမ်ိဳး ထင္ရေလာက္ေအာင္ မ်က္ရည္ေတြဟာ အတားအဆီးမဲ့ခဲ့ေပါင္း မနည္းေတာ့ပါဘူး။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အေမနဲ႔ အေနနီးခဲ့ေတာ့ အေမကို နားလည္နိုင္ခဲ့တယ္။ နားလည္နိုင္ခဲ့ေတာ့ အေမနဲ႔တူတဲ့ အမေတြကိုလည္း ခ်စ္ခဲ့ရတယ္။ အေဖမရွိေတာ့တဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ အငယ္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အေမ့ရဲ႕ အားကိုးရာ သားၾကီးေနရာကို ေရာက္မွန္း မသိေရာက္ခဲ့ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္ပါတယ္။ အေမဟာ ကၽြန္ေတာ္ အေပၚမွာ အနားလည္နိုင္ဆံုးေသာ ဣတၳိယ တစ္ေယာက္ေပါ့...

စိတ္ဓာတ္ေတြ က်ေနတဲ့ အခ်ိန္မွေပါ့။ အခ်ိန္ေတြက ကုစားနိုင္တယ္ ဆိုတာမွန္ေပမယ့္ ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုတာ ကိုယ္ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္ရဲ႕ အေဖၚေကာင္း ျဖစ္လာနိုင္ခဲ့တယ္။ ဘယ္သူ႕ကိုွမွ မေတြ႕ခ်င္၊ မျမင္ခ်င္၊ မေျပာခ်င္ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ မထင္မွတ္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ကို အားေပးႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့တဲ့ အမတစ္ေယာက္နဲ႔ မျမင္ဖူးပါပဲ ခင္မင္သြားခဲ့ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အေပၚလည္း အမၾကီး တစ္ေယာက္လို ႏွစ္သိမ့္အားေပးခဲ့တယ္။ သူ႔မရဲ႕ အားေပးမႈနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကို တစ္ရက္မွ ႏွစ္ရက္၊ ႏွစ္ရက္မွ တစ္ပတ္၊ တစ္ပတ္မွ တစ္လ၊ တစ္လမွ သံုးလထိေအာင္ ဆြဲေခၚထုတ္သြားခဲ့တာ ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္း မ်ားႏွင့္ေရာ၊ မိသားစုနဲ႔ပါ ျပန္လည္ အဆက္အသြယ္ လုပ္လာနိုင္ခဲ့တဲ့ အထိပါပဲ။ သူမကို အသက္ဘယ္ေလာက္လဲလုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ကေမးတိုင္း လံုးဝမေျဖခဲ့ပါဘူး။ သူမရဲ႕ အသက္ကို သိလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေပးလိုက္တဲ့ ရာထူးကို မလိုခ်င့္လိုခ်င္နဲ႔ ယူလိုက္ရတဲ့ ကၽြန္ေနာ္ရဲ႕ အေဒၚေနရာပါ။

ေနာက္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ အမတစ္ေယာက္ကေတာ့ နာမည္ကို ခင္ေန သိေနခဲ့တာၾကာခဲ့ပါျပီ။ လူခ်င္း ေတြဖူးခဲ့တာေတာ့ ၂၀၀၉ ဒီဇင္ဘာလ ေလာက္မွ သာလွ်င္ ေတြ႕ဖူးလိုက္ရျခင္း ျဖစ္တယ္။ ျမင္ျမင္ခ်င္းပဲ အမရဲ႕ စကားေျပာပြင့္လင္းမႈ၊ ဟန္ေဆာင္ထားမႈကင္းတဲ့ အမရဲ႕မ်က္ႏွာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အမမ်ား ျဖစ္လိုက္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႕ ေတြးလိုက္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က မိသားစုထဲမွာ အငယ္ဆိုေပမယ့္ အမေတြမရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ အမတစ္ေယာက္ေကာက္ရလိုက္သလိုမ်ိဳးပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္က အမကို အမေတြနဲ႔ပဲေနခ်င္ေၾကာင္း၊ အမေတြက သူတို႕ရဲ႕ ေမာင္ေလးေတြကို ဂရုစိုက္ေၾကာင္းေျပာေတာ့ အမက ျပန္ေျပာလိုက္တာကေတာ့ - ငါတို႕လည္း ေမာင္ေတြနဲ႔ ၾကာၾကာမေနခ်င္ပါဘူး။ ကိုယ့္ကို ဂရုစိုက္တဲ့ သူနဲ႔ပဲ ေနခ်င္တာေပါ့တဲ့ ျပန္ေျပာခဲ့ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ အရင္းႏွီးဆံုးျဖစ္ခဲ့တဲ ဣတၳိယမ်ားကေတာ့ အေမ၊ အေဒၚ ႏွင့္ အမ ဒီသံုးေယာက္သာရွိခဲ့ပါတယ္။ ပထမေတာ့ အေဒၚနဲ႔အမကို နာမည္ သံုးခြင့္ေတာင္းထားျပီသားပါ။ ဒါေပမယ့္ ေဖၚျပစရာမလိုဘူးလို႕ထင္မိလို႕ ရင္ထဲမွာပဲထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။

ညီေလး ဗညားေရ ခုေလာက္ဆို လံုေလာက္ျပီးလို႕ ထင္ပါတယ္ေနာ့္။

ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္