ရွမ္းျပည္ ေတာင္ပိုင္း ခရီးစဥ္ (သိမ္း)

ရုပ္ရွင္ၾကည့္ျပီး ျပန္လာေတာ့ ၁၂ထိုးေတာ့မယ္။ က်ေနာ္ ႏွစ္သက္တဲ့ ရာသီေလးေၾကာင့္မို႕လည္း ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း အျပန္လမ္းမွာ ေအးခ်မ္းလွတဲ့ ေတာင္ၾကီးရဲ႕ ညပိုင္းအလွကိုခံစားျပီး ဟိုတယ္ကို ျပန္လာခဲ့တယ္။

ၾကာသပေတးေန႕

မနက္ေစာေစာစီးစီးထ ၾကျပီး ေရမိုးခ်ိဳးအဝတ္လည္ျပီး နံက္စာ စားဖို႕ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႕ေရာက္တဲ့ ရာသီက ေတာင္ၾကီးမွာအလွဴ ရာသီ ဆိုေတာ့ ဆိုင္ေတြက သိပ္မဖြင့္က်ဘူး။ အဆင္ေျပမဲ့ အစားကိုစားျပီ ၾကိဳးတံတားဘက္ကိုထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။ တံတားေပၚမွာပဲ ဓါတ္ပံု ရိုက္ ဟိုသြား ဒီသြား ပင္ေလာင္းကို ျပန္ဖို႕ မေန႕ထဲက ကားလက္မွတ္က ဝယ္ျပီးသားဆိုေတာ့ ေန႕လည္ (၁) နာရီမွာ ေတာင္ၾကီးကေန လိုင္းကာနဲ႔ ပင္ေလာင္းကို ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။

ပင္ေလာင္းကိုေရာက္ေတာ့ ည ၈ နာရီေလာက္ေတာ့ရွိေတာ့မယ္။ ဒီညမွာေတာ့ ဟဲဟိုး စစ္တပ္က ဖြင့္တဲ့ တပ္ဆိုင္က ေရာင္းတဲ့ အာမီရမ္ ကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့မွ အတု မိသြားမွန္း သိေတာ့တယ္။ ညကလည္း ေမွာင္ေနေတာ့ ပုလင္းကို မၾကည့္လိုက္မိဘူးေလ။ စစ္တပ္ဆိုင္က ေရာင္းေနမွေတာ့ အစစ္ပဲထင္ေနမိတာ က်ေနာ္တို႕ အမွားပါ။

ေသာၾကာေန႕

မနက္ျဖန္ ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႕ အဖြဲ႕ျပန္ၾကရေတာ့မယ္။ ဒီေန႕ေတာ့ အိမ္မွာပဲ ေနေနက်တယ္။ ရွမ္းျပည္ရဲ႕ အေအးဒဏ္ကို မခံနိုင္က်တဲ့ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြေတာ့ သူ႕တို႕ ပတ္ၾကားအပ္ေနၾကတဲ့ မ်က္ႏွာကို သနပ္ခါး ေတြကို အေဖြးသားလိမ္းျပီ အိမ္ထဲမွာပဲေကြး ေနၾကေတာ့တယ္။ က်ေနာ္က ေတာ့ လိုအပ္တဲ့ လက္ေဆာင္ပစၥည္းမ်ား ဝယ္ရန္ႏွင့္ က်ေနာ္ရဲ႕ ဆရာမကို ႏွဳတ္ဆက္ရန္ ရင္းမွီးရြာေလးကိုထြက္လာခဲ့တယ္။

ဒီညေတာ့ က်ေနာ္တို႕ မိသားစုေလး အတြက္ ေနာက္ဆံုးေသာ ညစာစားပြဲေလး ဆိုရင္လည္းမွန္တယ္ေလ။ အေဖ၊ အေမ ၊ အကိုၾကီးတို႕ လင္းမယား၊ က်ေနာ္ သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္၊ ညီမေလး၊ ေမြးစားအစ္ကို၊ အိမ္မွာ ဝိုင္းလုပ္ေပးတဲ့ အန္တီ မေနာ္တို႕ သားအမိ နဲ႕ က်ေနာ္ေပါ့။ ေပ်ာ္စရာၾကီးပဲဗ်ာ။ က်ေနာ္ အတြက္ေတာ့ မိသားစု ထမင္းဝိုင္းေလး ဒါ ေနာက္ဆံုး အခြင့္အေရး ျဖစ္လာလိမ့္မယ္ လို႕မထင္ထားခဲ့ဘူးဗ်ာ။ ဒီလိုမ်ိဳး က်ေနာ ဘဝမွာ ထပ္မရနိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ေနာက္ပိုင္းမွ က်ေနာ္ သိလိုက္ရတယ္။

စေနေန႕

ဒီေန႕ေတာ့ ေနာက္က်လို႕ မရေတာ့ဘူး ေနာက္က်ခဲ့ရင္ ရန္ကုန္ကိုျပန္မဲ့ လက္မွတ္ဆံုးမွာေလ။ က်ေနာ္တို႕ ေစာေစာ အိပ္ရာထ ျပင္ဆင္ျပီး အေမ စီစဥ္ေပးတဲ့ မုန္႕နဲ႔ ေကာ္ဖီေသာက္ျပီး က်ေနာ္တို႕ အေဖနဲ႕ အေမကို ထိုင္ကန္ေတာ့ ေတာ့ အေမက သိက်တဲ့ အတိုင္းေပါ့ဗ်ာ။ မ်က္ရည္က်ေတာ့တာေပါ့။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႕ေနခဲ့တဲ့ ဒီတစ္ပတ္အတြင္းမွာ က်ေနာ္တို႕ ရဲ႔ အဝတ္ေတြကိုဒိုင္ခံ ေလွ်ာ္ေပးတဲ့ အန္တီမေနာ္ကိုလည္း က်ေနာ္တို႕ပိုက္ဆံစုေပါင္းျပီး ကန္ေတာ့ခဲ့ၾကတယ္။ အေဖက လႊဲရင္း က်န္တဲ့ လူေတြအကုန္လံုး က်ေနာ္တို႕ အဖြဲ႕ကို ဘူတာရံုထိ လိုက္ပို႕ ေပးၾကတယ္။

ရထားေပၚမွာ ဘာကိုလြမ္းလို႕ လြမ္းမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနၾကတယ္။ ေအာင္ပန္းေရာက္ေတာ့ ေတာင္ၾကီးက ဆင္းလာတဲ့ ကားကိုေစာင့္ရင္း ေန႕လည္ ၂ နာရီေလာက္မွ ေအာင္ပန္းကေန စထြက္လာခဲ့တယ္။ တစ္ညလံုးကားေပၚမွာပဲ အိပ္ျပီးလိုက္လာခဲ့ရတယ္။ လြမ္းလိုက္တာ အေမနဲ႕ အေဖရယ္လို႕ ေတြးျပီ ကားေပၚမွာ က်ေနာ္ မ်က္ရည္က်ေနမိတယ္ ။

က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ရွမ္းျပည္ခရီးစဥ္ကေတာ့ ဒီမွာ ျပီဆံုးပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ဒီခရီးစဥ္ေလးကို က်ေနာ္ရဲ႕ ဘဝမွာ ထာဝရ အမွတ္ရေနမွာပါ။ က်ေနာ္ရဲ႕ ခရီးစဥ္ တစ္ခ်ိဳ႕ကို လည္း အခြင့္သာရင္ သာသလို က်ေနာ္ ေဖၚျပေပးပါ့မယ္။

ခုလိုလာေရာက္အားေပးတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။ အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္နိုင္က်ပါေစဗ်ာ။


ေလးစားလွ်က္
ရီနိူမာန္