လြန္ခဲ့တဲ့ လအနည္းငယ္ေလာက္က မိတ္ေဆြတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ရီနိုတစ္ေယာက္ စိတ္ညစ္ေနခဲ့ရာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ အႏွယ္မထိုင္ အရွိန္မေသျဖစ္ေနခဲ့ရာမွ ဒီရက္ပိုင္းေလာက္ကပဲ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ရဲ႕ အၾကံေပးေနထိုင္နည္းေၾကာင့္ ရီနို ေအးေအးေဆးေဆး ျဖစ္လို႕ေနခဲ့ျပန္ပါတယ္။
ရီနိုက ေအးေအးေဆးေဆး ပဲေနတက္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါ။ အဲလိုေနတက္တဲ့ လူကိုမွ ေလာကၾကီးက ခ်မ္းသာမေပးျပန္ပါဘူး။ (ပ်င္းေနမွာ ဆိုးလို႕နဲ႔တူပါတယ္) သူ႕ဟာသူ ေနတဲ့ လူဆီကို ျပႆနာတစ္ခ်ိဳ႕က မေခၚပဲ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ျပႆနာဆိုတဲ့ အရာက အမွန္ေတာ့ ရီနိုနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေေလး အလွမ္းေဝးတဲ့ေနရာမွာ ရွိေနခဲ့တာပါ။ ေရာက္မဲ့ေရာက္လာေတာ့လည္း ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ၾကီး။
အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို ေသေသခ်ာခ်ာမသိပဲ ရီနို ျပႆနာ တစ္ခုကို ေျဖရွင္းေလ့မရွိပါဘူး။ ေျဖရွင္းဖို႕လည္း ဝါသနာ မပါပါဘူး။ ရီနို႔ မိတ္ေဆြအားလံုးက ထမင္းစားၾကတဲ့ လူေတြၾကီးပါပဲ။ ထမင္းစားၾကတာခ်င္းတူတူ ရီနိုက ပိုစားတယ္လို႕ အေျပာခံရတဲ့ ဇာတာကေတာ့ ရီနိုမွာ ပါလာခဲ့တယ္နဲ႔ တူပါတယ္။
ျပႆနာဆိုတာ စိတ္ထဲထားရင္ ပိုၾကီးတယ္။ မထားရင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတက္တယ္လို႕ စိတ္ထဲယူဆထားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ စိတ္ထဲ လံုးမထားခဲ့ပါဘူး။ ဒါပင္မဲ့ ရီနိုရဲ႕ဇာတာမွာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ႏွစ္ခါၾကံဳေတြ႕ရတက္တဲ့ ကံပါလာတက္စျမဲမို႕ အေၾကာင္းအရာတူတဲ့ ေနာက္ျပႆနာ တစ္ခုက မဖိတ္ေခၚပဲ ေရာက္လို႕လာျပန္ပါတယ္။
အခုတစ္ေလာ ကံမေကာင္းဘူး ဆိုျပီး အလုပ္ကိုသာ အဓိကထား စိတ္ႏွစ္ျပီး အလုပ္ၾကီးပဲ လုပ္ေနခဲ့တာပါ။ အိုတီ ဆင္းမလာလို႕ လာမေမးနဲ႔ ဆင္းျပီးသားပါ။ အိုတီဆင္းမွလည္း ရီနိုရပ္တည္ေနတဲ့ ဘဝေလးက ေအးခ်မ္းမွာကိုးဗ်။ အိုတီ ဆင္းရလြန္းလို႕ ညဆို ၁၁ေလာက္မွ အိမ္ျပန္ရတဲ့ ရက္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားခဲ့ပါတယ္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ျပႆနာက ရီနိုနဲ႔ အသက္တူပင္မဲ့ ဝါ မတူတဲ့ ရီနိုရဲ႕ SV နဲ႔ျဖစ္တာပါ။ SV ဆိုပင္မဲ့ ရီနိုနဲ႔ ရြယ္တူျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြလိုပဲ ျဖစ္ေနတာေပ့ါ။ ဟာသတစ္ခုေျပာမိတိုင္း ခြက္ခြက္လန္းေအာင္ ရယ္တက္တဲ့ သူနဲ႔ ရယ္ျပီးရင္း ရပ္လို႕မရတဲ့ ရီနိုနဲ႕ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တိုင္း ရီေနက်ပါ။ ဒီလိုတူညီမႈေတြ ရွိေနတာေၾကာင့္လည္း မေလးရွား တရုတ္ျဖစ္တဲ့ သူနဲ႔ မေလးစကားကို ထမင္းမငတ္ေအာင္ေလာက္ ေျပာတဲ့တက္ ရီနိုနဲ႕ အဖြဲ႕က်လို႕ေနခဲ့ပါတယ္။
တစ္ေန႕ သူ နဲ႔ ရီနုိ ရီေနရင္းနဲ႕ သူ႕ရင္ဘတ္အရမ္းေအာင့္လာျပီး စကားမေျပာနိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေနာက္ေန႕ ရီနိုနဲ႕ သူ အလုပ္အတူတူ တြဲလုပ္ေနရင္း ရီနိုကို အျပစ္ေျပာလာပါေတာ့တယ္။ မင္း ရီလို႕ ငါလိုက္ရယ္တာ။ မင္းေၾကာင့္ ငါ ကံေကာင္းလို႕ ေဆးရံုးမေရာက္တာ။ ေနာက္ဆို ငါ့ကို လာမရယ္ျပနဲ႔ ....တဲ့။
အထက္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျပႆနာအတိုင္းပါပဲ။ ကိုယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္လို႕ စကားတစ္ခြန္း မေျပာပဲ၊ အျပစ္ေတြ အကုန္လံုး ရီနိုအေပၚ ပုန္ခ်လိုက္တာကို ၾကည့္ျပီး ရီနို စိတ္ထဲက စကားေလး တစ္ခြန္းေတာ့ ေရရြတ္လိုက္မိတယ္။
ဪ .... ေတာ္ေတာ္ေလး တရားက်ဖို႕ ေကာင္းပါတယ္။
ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္
ရီနိုက ေအးေအးေဆးေဆး ပဲေနတက္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါ။ အဲလိုေနတက္တဲ့ လူကိုမွ ေလာကၾကီးက ခ်မ္းသာမေပးျပန္ပါဘူး။ (ပ်င္းေနမွာ ဆိုးလို႕နဲ႔တူပါတယ္) သူ႕ဟာသူ ေနတဲ့ လူဆီကို ျပႆနာတစ္ခ်ိဳ႕က မေခၚပဲ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ျပႆနာဆိုတဲ့ အရာက အမွန္ေတာ့ ရီနိုနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေေလး အလွမ္းေဝးတဲ့ေနရာမွာ ရွိေနခဲ့တာပါ။ ေရာက္မဲ့ေရာက္လာေတာ့လည္း ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ၾကီး။
အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို ေသေသခ်ာခ်ာမသိပဲ ရီနို ျပႆနာ တစ္ခုကို ေျဖရွင္းေလ့မရွိပါဘူး။ ေျဖရွင္းဖို႕လည္း ဝါသနာ မပါပါဘူး။ ရီနို႔ မိတ္ေဆြအားလံုးက ထမင္းစားၾကတဲ့ လူေတြၾကီးပါပဲ။ ထမင္းစားၾကတာခ်င္းတူတူ ရီနိုက ပိုစားတယ္လို႕ အေျပာခံရတဲ့ ဇာတာကေတာ့ ရီနိုမွာ ပါလာခဲ့တယ္နဲ႔ တူပါတယ္။
ျပႆနာဆိုတာ စိတ္ထဲထားရင္ ပိုၾကီးတယ္။ မထားရင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတက္တယ္လို႕ စိတ္ထဲယူဆထားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ စိတ္ထဲ လံုးမထားခဲ့ပါဘူး။ ဒါပင္မဲ့ ရီနိုရဲ႕ဇာတာမွာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ႏွစ္ခါၾကံဳေတြ႕ရတက္တဲ့ ကံပါလာတက္စျမဲမို႕ အေၾကာင္းအရာတူတဲ့ ေနာက္ျပႆနာ တစ္ခုက မဖိတ္ေခၚပဲ ေရာက္လို႕လာျပန္ပါတယ္။
အခုတစ္ေလာ ကံမေကာင္းဘူး ဆိုျပီး အလုပ္ကိုသာ အဓိကထား စိတ္ႏွစ္ျပီး အလုပ္ၾကီးပဲ လုပ္ေနခဲ့တာပါ။ အိုတီ ဆင္းမလာလို႕ လာမေမးနဲ႔ ဆင္းျပီးသားပါ။ အိုတီဆင္းမွလည္း ရီနိုရပ္တည္ေနတဲ့ ဘဝေလးက ေအးခ်မ္းမွာကိုးဗ်။ အိုတီ ဆင္းရလြန္းလို႕ ညဆို ၁၁ေလာက္မွ အိမ္ျပန္ရတဲ့ ရက္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားခဲ့ပါတယ္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ျပႆနာက ရီနိုနဲ႔ အသက္တူပင္မဲ့ ဝါ မတူတဲ့ ရီနိုရဲ႕ SV နဲ႔ျဖစ္တာပါ။ SV ဆိုပင္မဲ့ ရီနိုနဲ႔ ရြယ္တူျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြလိုပဲ ျဖစ္ေနတာေပ့ါ။ ဟာသတစ္ခုေျပာမိတိုင္း ခြက္ခြက္လန္းေအာင္ ရယ္တက္တဲ့ သူနဲ႔ ရယ္ျပီးရင္း ရပ္လို႕မရတဲ့ ရီနိုနဲ႕ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တိုင္း ရီေနက်ပါ။ ဒီလိုတူညီမႈေတြ ရွိေနတာေၾကာင့္လည္း မေလးရွား တရုတ္ျဖစ္တဲ့ သူနဲ႔ မေလးစကားကို ထမင္းမငတ္ေအာင္ေလာက္ ေျပာတဲ့တက္ ရီနိုနဲ႕ အဖြဲ႕က်လို႕ေနခဲ့ပါတယ္။
တစ္ေန႕ သူ နဲ႔ ရီနုိ ရီေနရင္းနဲ႕ သူ႕ရင္ဘတ္အရမ္းေအာင့္လာျပီး စကားမေျပာနိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေနာက္ေန႕ ရီနိုနဲ႕ သူ အလုပ္အတူတူ တြဲလုပ္ေနရင္း ရီနိုကို အျပစ္ေျပာလာပါေတာ့တယ္။ မင္း ရီလို႕ ငါလိုက္ရယ္တာ။ မင္းေၾကာင့္ ငါ ကံေကာင္းလို႕ ေဆးရံုးမေရာက္တာ။ ေနာက္ဆို ငါ့ကို လာမရယ္ျပနဲ႔ ....တဲ့။
အထက္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျပႆနာအတိုင္းပါပဲ။ ကိုယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္လို႕ စကားတစ္ခြန္း မေျပာပဲ၊ အျပစ္ေတြ အကုန္လံုး ရီနိုအေပၚ ပုန္ခ်လိုက္တာကို ၾကည့္ျပီး ရီနို စိတ္ထဲက စကားေလး တစ္ခြန္းေတာ့ ေရရြတ္လိုက္မိတယ္။
ဪ .... ေတာ္ေတာ္ေလး တရားက်ဖို႕ ေကာင္းပါတယ္။
ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္
2 comments:
အဲဒီ SV က ႏွလံုးေရာဂါမ်ား ရွိေနလား မသိတာ..
ေတာ္ရံုလူေတာ႕ ရယ္တာနဲ႕ ရင္ဘတ္ေအာင္႕ေလာက္ေအာင္ေတာ႕ မျဖစ္ေလာက္ဘူးထင္ပါတယ္..
ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလဗ်ာ.......
ရီ(ရယ္) တာတာင္ အျပစ္တင္ခံရတယ္တဲ့လား...... ဒြတ္ခ :)))
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
ကိုရီး{ကိုၾကီး}
Post a Comment