ပန္းတပြင့္ရဲ႔ ဒိုင္ယာရီ

မၾကီး ေမတၱာေရာင္ျပန္ရဲ႕ တက္ခ့္ပိုစ္ေလး ျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကြးတင္ေနတာေတာ့ ၾကာပါျပီ။ ခုမွပဲ အစစအရာရာ အားလံုး အဆင္ေျပသြားလို႕ အေၾကြးေတြ လိုက္ဆပ္ေနရပါတယ္။

က်ေနာ္ဘဝမွာ ပထမဦးဆံုး ရင္ခုန္ေစခဲ့တဲ့ မိန္းကေလးပါ။ အခ်စ္ဦးမို႕ မေမ့ရက္ဘူး ဆိုသလိုသူ႕မကို က်ေနာ္ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မရပါဘူး။ က်ေနာ္ ရင္ခုန္ခဲ့ဖူးတဲ့ မိန္းကေလးေတြ ထဲမွ ခ်က္ခ်င္းစိတ္ထဲ ျမင္ၾကည့္လိုက္ပါဆိုရင္ သူ႕မမ်က္ႏွာကို ခုထိ မွတ္မိျမင္ေယာင္ ေနမိတုန္းပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ မၾကီး ေမတၱာေရာင္ျပန္ရဲ႔ တက္ခ့္ ကို သူမနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး က်ေနာ့္ရဲ႔ ပန္းတစ္ပြင့္ ဒိုင္ယာရီ အျဖစ္ အေၾကြးဆပ္လိုက္ရပါတယ္။

သူမရဲ႕ နာမည္က ----ခိုင္ပါ။ အရင္ကတည္းက သိပင္မဲ့ စိတ္မဝင္စားခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္ရင္ထဲ ေရာက္လာတဲ့ ေန႕ေလး တစ္ေန႕ကို က်ေနာ္ ခုထိေမ့မရ ခဲ့ပါဘူး။ သူမဟာ က်ေနာ့္ အတြက္ စခ်စ္မိတဲ့ အခ်စ္ဦး ဆိုရင္ မွားမယ္ မထင္ပါဘူး။



က်ေနာ္ ၁၀တန္းႏွစ္တုန္းကေပါ့။ က်ေနာ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္အခန္းထဲမွာ စာထိုင္က်က္ေနတုန္း က်ေနာ္ဆီကို သူငယ္္ခ်င္းမ တစ္ေယာက္နဲ႔ အတူေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းမက က်ေနာ္ဆီက စာအုပ္လာငွားတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ ျမင္လိုက္ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ သူမရဲ႕ အျပံဳး၊ သူမရဲ႕ မ်က္ဝန္းဟာ က်ေနာ္အတြက္ေတာ့ ရင္ထဲမွာ တံဆိပ္ရိုက္ခံလိုက္ ရသလိုခံသြားရတယ္။

အာဇာနည္ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းလိုပဲ "လွလို႕ ခ်စ္တာမဟုတ္၊ ခ်စ္လို႕လွတာပါ" တဲ့။ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလွကို ေတြ႕ခ်င္ရင္ မနက္ေစာေစာ အိပ္ရာထတဲ့ အခ်ိန္ကိုသြားၾကည့္တဲ့။ ဟုတ္ မဟုတ္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း မသိဘူး။ က်ေနာ္ ေတြ႕ဖူးလိုက္တဲ့ သူမရဲ႕ မနက္ခင္း အိပ္ရာထ ပင္ကိုအလွ ကေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ က်ေနာ္ရင္ထဲမွာ ရွိေနတုန္းပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ရင္ထဲက ပန္းတစ္ပြင့္ကို ဒိုင္ယာရီ အျဖစ္ ပံုသြင္းဖို႕ က်ေနာ္ ၾကိဳးစားပါေတာ့တယ္။

အျပင္ထြက္တိုင္း အေဖာ္တစ္ေယာက္ေယာက္ အျမဲပါတက္တဲ့ သူမဟာ က်ေနာ့္အတြက္ အခက္ေတြ႕ရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕ေနတဲ့ တပ္ကလည္း ေသးေသးေလးဆိုေတာ့ မလွဳပ္လိုက္နဲ႔ လွဳပ္လိုက္တာနဲ႔ လူကသိေရာ။ " ဆယ္တန္းေတာင္ ေအာင္ေအာင္ေျဖဖို႕ မၾကိဳးစားဘူး ရည္းစားကထားခ်င္ေနျပီ" လို႕ အေမ ဆူမွာလည္း ေၾကာက္တဲ့ က်ေနာ္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်ေနာ္တို႕ ေခတ္မွာ ေခတ္စားတဲ့ စာေပးျခင္း အလုပ္ကိုပဲ ေရြးခ်ယ္လိုက္တယ္။

သို႕ပင္မဲ့ က်ေနာ္အတြက္ ပြဲဦးထြက္ / တာထြက္ မေကာင္းခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္ စာေပးျပီ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ သူမဟာ သူမအေဒၚေတြ ရွိတဲ့ ျမိဳ႕ကို ျပန္သြားခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ထဲက ခုခ်ိန္ထိ လံုးဝျပန္မေတြ႕ ေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္လည္း ၁၀တန္းေအာင္ေတာ့ ရန္ကုန္ေရာက္၊ ရန္ကုန္ကေန မေလးရွားကိုသြား၊ ခုေတာ့ စင္ကာပူကို ေရာက္ေနျပန္ျပီေပါ့။ ေနာက္ထပ္ ဘယ္ခရီးကို ဘယ္ပံု ဘယ္နည္းနဲ႔ ခရီးဆက္ရအံုးမယ္ မသိပင္မဲ့ အခြင့္ၾကံဳလို႕ ျပန္ဆံုခြင့္ရွိအံုးမယ္ဆိုရင္..................................။ ( ဆံုခြင့္ ရွိခ်င္ပါေသးတယ္)

မၾကီးေရ ေမာင္ေလးရဲ႕ ပန္းတစ္ပြင့္အေၾကာင္းကိုေတာ့ ေရးလိုက္ျပီဗ်ာ။ ေမာင္ေလးရဲ႕ ပြဲဦးထြက္ ပန္းတစ္ပြင့္ မေကာင္းမွဳဟာ ေနာက္ပိုင္းလည္း ေတာက္ေလွ်ာက္ မေကာင္းခဲ့ပါဘူး ယခုလက္ရွိမွာေတာ့ အသည္းႏွလံုးမရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ခ်စ္တက္တဲ့ လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ဆက္ေလွ်ာက္ရင္း........ေက်နပ္ေပးပါလို႕ ေတာင္းပန္လိုက္ရပါတယ္ဗ်ာ။

ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္