စက္တင္ဘာမွာ ေပ်ာ္ခဲ့ရသည္။ စက္တင္ဘာေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ခဲ့ရသည္ .... သို႕ေသာ္ စက္တင္ဘာကို ခ်စ္သည္

၂၀၁၀ စက္တင္ဘာလ

၁၉၈၁ ခုႏွစ္ကတည္းက လို႕ေျပာရမယ္။ စက္တင္ဘာလ ေရာက္တိုင္း ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရသလို၊ ဝမ္းနည္း ေၾကကြဲျခင္းေတြနဲ႔လည္း ရင္ဆိုင္ခဲ့ရဖူးတယ္။ ႏွစ္တိုင္းႏွစ္တိုင္းရဲ႕ စက္တင္ဘာလ ေရာက္မွာကို က်ေနာ္ ေၾကာက္ေနမိတယ္။ စက္တင္ဘာလ ေရာက္မွာကို ေၾကာက္ေနမိသလို ေရာက္လာဖို႕ကိုလည္း က်ေနာ္ မသိစိတ္က ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္ေလ.........။


မွတ္မိေနတာကေတာ့ စက္တင္ဘာလထဲမွာပဲ က်ေနာ္ ငယ္ငယ္က ေသြးလြန္တုပ္ေကြး ျဖစ္လို႕ ေဆးရံုးတက္ခဲ့ဖူးတယ္။ ေနာက္မွတ္မွတ္ရရ စက္တင္ဘာထဲမွာပဲ က်ေနာ္ ဆိုက္ကယ္ေမွာက္လို႕ ေဆးရံုးတက္ခဲ့ရ ဖူးျပန္တယ္။ စက္တင္ဘာမွာ မိသားစုဘဝေလး ျပိဳကြဲေတာ့မဲ့ အျဖစ္နဲ႔ ၾကံဳခဲ့ရတယ္။ သို႕ေသာ္ စက္တင္ဘာကို က်ေနာ္ မမုန္းမိခဲ့ပါ။

စက္တင္ဘာမွာ က်ေနာ္ရဲ႕အိမ္မက္ေတြ အေကာင္အထည္ ေဖၚနိုင္ခဲ့တယ္။ အႏွစ္ႏွစ္ အလလ စိတ္ဆင္းရဲ ခဲ့ရပင္မဲ့ စက္တင္ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္ ဝမ္းသာမႈေတြ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ဖူးတယ္။ စက္တင္ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရဖူးသလို၊ စက္တင္ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္ဘဝမွာ မ်က္ရည္က်မတက္ ျဖစ္ခဲ့ရဖူးတယ္။ သို႕ေသာ္ က်ေနာ္ စက္တင္ဘာကို ခ်စ္ေနျမဲ။

ျပီးခဲ့တာေတြကို စိတ္မဝင္းစားတက္ေတာ့ ျဖစ္ေနတဲ့ စက္တင္ဘာကိုပဲ မွတ္တမ္းတင္လိုက္မိျပန္တယ္။ ၂၀၁၀ စက္တင္ဘာထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ က်ေနာ္ အေပ်ာ္ခရီးထြက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေပ်ာ္စရာ ခရီးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ခရီးက ျပန္ေရာက္ေတာ့ သတင္းထူးၾကားခဲ့ရျပန္တယ္။ ဒီၾကားထဲမွာပဲ အလုပ္က မေလးကုလားက က်ေနာ္တို႕ ျမန္မာေတြနဲ႔ အိႏိၵယ ကုလားေတြကို ရန္တိုက္ေပးျပန္တယ္။ သူ႕ရဲ႕ ရန္တိုက္ေပးမႈေၾကာင့္ပဲ က်ေနာ္တို႕ အတြက္ အခြင့္အေရးတစ္ခု ပိုရခဲ့တယ္။ အဲဒီ မေလးကုလားကို မသိစိတ္ထဲက ေက်းဇူးတင္ေနလိုက္တယ္။

သိပ္မၾကာပါဘူး။ လစာ တိုးတဲ့ အေၾကာင္းၾကားရျပန္တယ္။ သူေဌးက က်ေနာ္ကိုေခၚျပီး လစာတိုးေၾကာင့္ ေျပာေတာ့ က်ေနာ္ အံ့ၾသသြားခဲ့ရျပန္တယ္။ ထင္မွတ္ထားတာထပ္ ႏွစ္ဆေလာက္ပိုေနခဲ့တာကိုး။ တန္ရာတန္ေၾကးေပးျပီး ခိုင္းတယ္ဆိုတာ ကိုက်ေနာ္ေနာက္ရက္မွာ ကိုယ္တိုင္နားလည္ လိုက္မိပါေတာ့တယ္။

က်ေနာ္ရဲ႕ နာမည္ကို အသံနက္ၾကီးနဲ႕ေအာ္ေခၚျပီး ေပးထားတဲ့ လစာနဲ႔ တန္ေအာင္ ပိုဆိုးပက္စက္ အဆဲခံလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္ကလည္း ေက်ေက်နပ္နပ္ကို လက္ခံယူလိုက္ပါတယ္။ ျပန္ေျပာေနရင္းလည္း ျမန္မာျပည္ကို ဗီဇာ မလိုပဲ ျပန္ေရာက္သြားမွာကို က်ေနာ္ေၾကာက္ေနမိတာကိုး။

ဒီလိုနဲ႔ အဆိုးနဲ႔အေကာင္း ဒြန္တြဲေနတဲ့ ေလာကၾကီးမွာ စိတ္ညစ္စရာေတြ ၾကံဳေနရပင္မဲ့ ေက်နပ္စရာေတြလည္း လက္ဝယ္ပိုင္ဆိုင္ရျပန္ပါတယ္။ ၂၀၀၉ ေလာက္ကတည္းက က်ေနာ္ညီ ဝမ္းကြဲတစ္ေယာက္ကုိ စင္ကာပူေခၚဖို႕ လုပ္ေနတာ။ ေရာက္မဲ့ ေရာက္လာေတာ့လည္း စက္တင္ဘာ ထဲမွာပဲေရာက္လာပါတယ္။

က်ေနာ္အတြက္ ပထမဆံုးလုပ္ျဖစ္တဲ့ အလုပ္ကေတာ့ တစ္ခါမွ မၾကံဳဖူး မသြားဖူးတဲ့ စာေပေဟာေျပာပြဲကို လည္း ဒီစက္တင္ဘာ ထဲမွာပဲ က်ေနာ္ သြားေရာက္နားေထာင္ခဲ့ရျပန္တယ္။ မထင္မွတ္တာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို စက္တင္ဘာထဲမွာ က်ေနာ္ၾကံဳေတြ႕ရပင္မဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာလည္း စက္တင္ဘာ ထဲမွာျဖစ္ပ်က္ေနခဲ့တယ္။

စက္တင္ဘာမွာ က်ေနာ္ဘာေတြ ဘယ္လိုျဖစ္ ျဖစ္ေနပါေစ။ က်ေနာ္ စက္တင္ဘာကို ခ်စ္တယ္။ စက္တင္ဘာဟာ က်ေနာ္အေပၚမွာ ေက်းဇူးေတြအမ်ားၾကီး ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ စက္တင္ဘာဟာ က်ေနာ္အတြက္ နတ္ဆိုး တစ္ေကာင္ျဖစ္ခဲ့ပင္မဲ့ အေဖာ္မြန္ေကာင္း တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ စက္တင္ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္ အသက္ဆက္ေနခဲ့တယ္။ စက္တင္ဘာဟာ က်ေနာ္ကို ဆုတ္ပ်က္သတ္သြားေအာင္ လုပ္ေနခဲ့ပင္မဲ့လည္း က်ေနာ္ ခ်စ္ေနစဲပါ......

ဘာျဖစ္လို႕လည္း ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ဆိုတာ က်ေနာ္ ျဖစ္လာဖို႕ က်ေနာ္ကို စက္တင္ဘာက ေမြးဖြားေပးခဲ့လို႔ပါပဲ.....။


ေလးစားစြာျဖင့္
ရီနိုမာန္