May 15, 2013

၂၀၁၂ ရဲ့ ေနာက္ဆံုးခရီး

က်ေနာ္ စာေရးမယ္လို႔ စဥ္းစားလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ၂၀၁၂ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလာက္က သြားထားတဲ့ ခရီးစဥ္တစ္ခုကို သြားသတိရမိတယ္။ သည္ခရီးကို သြားဖို႔ အခန္းထဲမွာ ရွိတဲ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ခုႏွစ္ေယာက္ကို စည္းရံုးၾကည့္ေတာ့ သံုးေယာက္က လိုက္မယ္။ ေလးေယာက္က လိုက္ခ်င္တယ္ ပိုက္ဆံ မရွိဘူးလို႔ ျငင္းၾကတယ္။ တစ္ေယာက္ေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ သဲ့ေခၚသြားလို႔ ရနိုင္ပါေသးတယ္။ ခုေတာ့ ေလးေယာက္ၾကီးမ်ားဆိုေတာ့ က်ေနာ္လည္း ဘာမွ မတတ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ သည္လိုနဲ႔ က်ေနာ္အပါအဝင္ အခန္းထဲက ေလးေယာက္။ အျပင္က သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းရဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္။ စုစုေပါင္း က်ေနာ္တို႔  ( ၆ ) ေယာက္ သြားဖို႔ စ၍ စီစဥ္ရပါေတာ့သည္။

က်ေနာ္တို႔ သြားမယ့္ ခရီးစဥ္ကေတာ့ Indonesia နိုင္ငံရဲ့ က်ြန္းစုမ်ားထဲက Batam ဆိုတဲ့ ကၽြန္းကို သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သြားဖူးသူေတြရဲ့ ေျပာစကားအရေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္ထဲက ေမွာ္ဘီလို ျမိဳ႔ေလးတစ္ျမိဳ႔သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာတာ ၾကားဖူးမိပါတယ္။ သို႔ေသာ္ မေရာက္ဖူးတဲ့ က်ေနာ္တို႔ အတြက္ေတာ့ ေနရာသစ္ တစ္ခုကို ေရာက္ဖူးခ်င္လို႔ သြားတယ္ဆိုလွ်င္ ပိုမွန္ပါမည္။ သြားေရာက္လည္ပတ္ဖို႔အတြက္ ေနာက္ထပ္တြန္းအား တစ္ခုကေတာ့ ခရီးစရိတ္ သက္သာလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါသည္။ ခရီးထြက္ဖို႔ အတြက္ အြန္လိုင္းကေန တစ္ညအိပ္ႏွစ္ရက္ Tour လက္မွတ္ ပထမဆံုးဝယ္ယူရပါတယ္။ လက္မွတ္ တစ္ေစာင္ကို စင္ကာပူေဒၚလာ ( ၆၉ ) ေပးရျပီး၊ လက္မွတ္တစ္ေစာင္ရဲ့ ခံစားခြင့္မ်ားကေတာ့ သေဘၤာ အသြား၊အျပန္ ( သေဘၤာဆိပ္ မွာ လက္မွတ္ထုတ္ေတာ့ တစ္ေယာက္ကို စင္ကာပူေဒၚလာ  - ၂၇ ထပ္ေပးရပါသည္) ။ ေန႔လည္စာ တစ္ၾကိမ္။ ရိုးရာ အနိုပ္ခန္း တစ္နာရီ ႏွင့္ ဟိုတယ္ တစ္ည ( Included Breakfast )  တည္းခို ခြင့္တို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္မွတ္ ဝယ္ျပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ တစ္ေယာက္ကို စင္ကာပူေဒၚလာ ၁၅၀ စီစုလိုက္ၾကပါတယ္။ ဘာသံုးသံုး၊ ဘာစားစား ဒီအထဲကပဲ သံုးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ခရီးထြက္မယ့္ မနက္မွာ သေဘၤာ ဆိပ္ကိုေရာက္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔ အိမ္ကေန အေစာဆံုးထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ သေဘၤာ ဆိပ္ မေရာက္ခင္ ခရီးစဥ္အတြက္ အဓိကျဖစ္တဲ့ Passport စာအုပ္ကို အၾကိမ္ၾကိမ္ သတိေပးရျပန္ပါသည္။ သေဘၤာဆိပ္ကိုေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သေဘၤာလက္မွတ္ကို သြားထုတ္လိုက္ပါတယ္။ လက္မွတ္ ထုတ္ျပီးေတာ့ အခ်ိန္ရေသးတာေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ မနက္စာ ကို အဆင္ေျပတဲ့ ဆိုင္မွာပဲ မွာစားလိုက္ၾကပါတယ္။ စင္ကာပူကေန စထြက္ေတာ့ မနက္ ၈ နာရီ ခြဲေလာက္ရွိေနပါျပီ။ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ စကားေတြ တေျပာေျပာနဲ႔ လုပ္ေနလိုက္ၾကတာ ၄၅ မိနစ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္က ကုန္မွန္းမသိ ကုန္သြားခဲ့တယ္။ သေဘာၤစက္ရွိန္ ေလ်ာ့လိုက္မွပဲ အျပင္ကို သတိထားၾကည့္လိုက္မိၾကတယ္။ Batam ကုိေရာက္ေနပါျပီ။

ျမန္မာပတ္စ္ပို႔ေတြက ျပည္ဝင္ခြင့္ဗီဇာ မလိုပင္မယ့္ က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔ထဲမွာ ပါလာတဲ့ ျပည္ၾကီးတရုတ္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ On Arriving ဗီဇာအတြက္ ေဒၚလာ ၁၀ ထပ္ေပးလိုက္ရပါတယ္။ သေဘာၤဆိပ္မွာ လာေစာင့္ေနတဲ့ Tour Guide နဲ႔ေတြ႔ျပီး သိပ္အၾကာၾကီး မေစာင့္လိုက္ရပါပဲ ခရီးစဥ္ကို စတင္လိုက္ၾကပါတယ္။

ပထမဆံုး က်ေနာ္တို႔ကို လိုက္ပို႔တာကေတာ့ ေခ်ာကလပ္အိမ္လို႔ အမည္ေပးထားတဲ့ ဆိုင္ကို ေခၚသြားခဲ့ပါတယ္။ ဆိုင္မွာ ရွိတဲ့ ေခ်ာကလပ္ေစ်းေတြကေတာ့ စင္ကာပူနဲ႔ သိပ္အမ်ားၾကီး မကြာလွပါဘူး။ မသိမသာ ဆိုရံု ေလာက္ပါပဲ။  ဆက္ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို POLO Wearhouse ကို ေခၚသြားျပန္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ အစကတည္းက ပိုလိုကို သိပ္မၾကိဳက္ေတာ့ စိတ္ပါလက္ပါ မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ေစ်းေတြကုိ ၾကည့္လိုက္ျပန္ေတာ့ ထူးမျခားနားပါပဲ။ ပိုလိုကထြက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေန႔လည္စာ စားဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္လာခဲ့ၾကပါျပီ။ Tour Company ေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ တစ္ဆုိင္ပါပဲ။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို႔  ေန႔လည္စာ စားၾကတယ္။ အစားအေသာက္ကို သိပ္ေခ်းမမ်ားတတ္တဲ့ က်ေနာ့္အတြက္ကေတာ့ ေကာင္းတယ္လည္း မဟုတ္ မေကာင္းဘူလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ စားရတာ အဆင္ေျပပါတယ္ေပါ့။ ဆိုင္ရဲ့ ပတ္ပတ္လည္မွာေတာ့ ငါးကန္ေတြရွိတယ္။ တစ္ခ်က္ခ်က္ တိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလရဲ့ အနံ႔ေတြထဲမွာ ငါးျငီးနံ႔က ပါလာတတ္ပါေသးတယ္။ စားေသာက္ဆိုင္ရဲ့ အတြင္းထဲမွာ ဇာတ္ခံုေလးတစ္ခုရွိျပီး ရိုးရာ အကမ်ားနဲ႔လဲ ဧည့္ခံတာကို ၾကည့္ခဲ့ရပါေသးတယ္။

ဆက္လက္ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဂိမ္းကစားခြင့္ တစ္ခုကိုလည္း ကစားခဲ့ၾကပါေသးတယ္။ တစ္ျခားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တာဝါတိုင္ တစ္ခုေပၚကိုတက္ ခါးပတ္မွာ ၾကိဳးခ်ိတ္ျပီး တြဲေလာင္ ဆင္းရတာပါ။ ပထမေတာ့ ေၾကာက္ေနမိပါေသးတယ္။ ဒါပင္မဲ့ ေအာက္ေရာက္တဲ့ အခ်ိ္န္မွာ ရင္ခုန္စရာ ျဖစ္က်န္ခဲ့ရျပန္ပါတယ္။ အဲဒီကေန က်ေနာ္တို႔ အိမ္လုပ္ အင္းဒို ရိုးရာကိတ္ ျပဳလုပ္တဲ့ အိမ္ကို ေရာက္ခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။ အဲဒီကေနမွ ဟိုတယ္ကို ျပန္မပို႔ေပးခင္ က်ေနာ္တို႔ကို ရိုးရာ အနိုပ္ခန္းကို ပို႔ေပးခဲ့ျပန္ပါတယ္။ အနိုပ္ခန္းမွာ ၁ နာရီစာ အနိုပ္ခံျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ ဟိုတယ္ကို လိုက္ပို႔ေပးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေရြးထားတဲ့ ဟိုတယ္က ျမိဳ႔အစြန္းလို႔ ေျပာလု႔ိရတဲ့ ေတာင္ကုန္းေပၚမွာပါ။ ဟိုတယ္ကို္ ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ညေန ၆ နာရီနီးပါးေလာက္ ရိွေနပါျပီ။ 

ပထမေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ညစာကို အျပင္မွာ ထြက္စားက်ဖို႔ပါပဲ။ က်ေနာ္တို႔ ဟိုတယ္ကိုေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ မိုးက တစ္ဖြဲဖြဲ ရြာစျပဳေနပါျပီ။ ဒါနဲ႔ပဲ ၆ ေယာက္သာ တိုင္ပင္ျပီး ဟိုတယ္မွာပဲ ညစာစားၾကဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကပါတယ္။ အခ်ိန္က ရေသးတာေၾကာင့္ ဟိုတယ္ေရကူးကန္မွာပဲ က်ေနာ္တို႔ ေလးေယာက္ ေရဆင္းကူးၾကတယ္။ က်န္တဲ့ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေရမကူးပဲ ဓါတ္ပံုေလွ်ာက္ရိုက္ေနၾကေလရဲ့။

ညေနစာ စားျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔ ထမင္းမစားခင္က အတိုင္း ႏွစ္ဖြဲ႔ကြဲသြားၾကျပန္ပါတယ္။ ေယာက္်ားေလးမ်ားအဖြဲ႔က ဟိုတယ္မွာ ရွိတဲ့ Barကိုသြားၾကတယ္။ က်န္တဲ့ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ဟိုတယ္ SPA မွာ အလွသြားျပင္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ေျပာတာေတာ့ ေစ်းသက္သာတယ္တဲ့။ စင္ကာပူထပ္ ေစ်းအမ်ားၾကီး သက္သာတယ္လို႔ ေျပာတာပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ တစ္ညအိပ္ခရီးစဥ္ကို မနက္ ၃နာရီေလာက္မွပဲ အိပ္စက္အနားယူလိုက္ၾကပါေတာ့တယ္။ 

ေအးခ်မ္းစြာ အိပ္စက္အနားယူျပီး ဟိုတယ္ရဲ့ အရသာရွိလွတဲ့ မနက္စာကို ၆ ေယာက္သာ အတြဲညီညီနဲ႔ အမုန္းစြဲလိုက္ၾကျပန္ပါတယ္။ ၁၀နာရီေလာက္မွာေတာ့ သေဘၤာ ဆိပ္ကို လိုက္ပို႔ဖို႔ ကားေရာက္လာပါတယ္။ စင္ကာပူကို ျပန္ရမဲ့ အခ်ိန္လိုေနေသးတာေၾကာင့္ သေဘၤာ ဆိပ္မွာ ရွိတဲ့ Shopping Mall တစ္ခုမွာ  အခ်ိန္ကုန္ဆံုးေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ တစ္ညအိပ္ ႏွစ္ရက္ ခရီးစဥ္ေလးကို သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူ ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင့္ ကုန္ဆံုးေစခဲ့ပါတယ္။